Kościół pw. Trójcy Świętej został wybudowany z latach 1768-77, a jego fundatorem był polski magnat i wojewoda kijowski Franciszek Salezy Potocki. Konsekrowany został w 1783 r. i był pierwszą świątynią po zasańskiej stronie Przemyśla. Zawiera on wiele cennych zabytków, z których jednym z najciekawszych jest polichromia ścienna wykonana w latach 80. XVIII wieku przez Stanisława Stroińskiego.

Od początku istnienia kościoła, funkcjonuje przy nim klasztor Sióstr Benedyktynek. W 1970 r. bp Ignacy Tokarczuk erygował przy nim nową parafię. Pierwszym proboszczem był ks. Tadeusz Szczurek. Po jego nagłej śmierci w 1981 r. proboszczem został ks. Stanisław Zarych, który pełnił tę funkcję do przejścia na emeryturę w 1997 r. Po nim parafią kierowali: ks. Mieczysław Rusin i ks. Marek Kowalik, a od 2002 r. ks. Jan Mazurek.

W ostatnim 15-leciu świątynia została kompleksowo odrestaurowana, odnowiono zabytkową polichromię, późnobarokowy ołtarz i ambonę, zmieniono dach, osuszono fundamenty i odnowiono elewację. W grudniu ub.r. wykonano nowy ołtarz eucharystyczny, chrzcielnicę i ambonę Słowa Bożego według projektu Władysława Korzeniowskiego. – Sponsorem chrzcielnicy jest anonimowy parafianin, ambonki – róże różańcowe, a ołtarza – wszyscy hojni parafianie. Wszystko wykonane jest z marmuru kararyjskiego – wymienia ks. Mazurek.

W homilii abp Józef Michalik zwrócił uwagę, że człowiek przez całe swoje życie się zmienia, „dojrzewa w mądrości i cnotach albo rozkłada się, staje się gorszy”. – Zależy kogo słucha, Ducha Świętego, Chrystusa, czy podszeptów złego ducha – zaznaczył.

Kaznodzieja wskazywał, że Duch Święty został posłany, aby przemieniać ludzkie serca. – Bierzmowanie, każdy sakrament, jest działaniem Ducha Świętego. Dzięki Duchowi Świętemu w czasie Mszy św. uobecnia się ofiara krzyżowa Chrystusa, Ciało Chrystusa jest rzeczywiście obecne na ołtarzu. To Duch Święty sprawi, że nasze serce się przemieni, że jako ludzie się przemienimy – mówił.

Metropolita Przemyski zachęcał, aby przemieniać się razem z Chrystusem. – On pokonał grzech w nas, pokonujmy i my razem z Nim to, co złe. Nie żałujmy Chrystusowi miłości naszej, bo On nam wszystko oddał. Nie żałujmy Chrystusowi naszego czasu, wysiłku pokonywania siebie – zachęcał abp Michalik.

Zwracając się do bierzmowanej młodzieży, powiedział, że „wielkość człowieczeństwa i chrześcijaństwa” staje przed nimi otworem, a współpracując z Duchem Świętym, ich życie będzie szlachetne do końca, bo będą mogli oprzeć się na Chrystusie.

– Prawdziwe to? Możliwe? Czy to tylko takie piękne słowa? – pytał Metropolita Przemyski. Za wzór wskazał bł. Jana Pawła II, „człowieka z południa Polski”, który osiągnął pełnię człowieczeństwa, które rozwinął heroicznie. – Niech się wstawia za nami na drodze naszej przemiany – zakończył swoją homilię abp Michalik.