O budowli

Kościół w Chróścinie jest budowlą orientowaną, jednonawową z wydzielonym, węższym od nawy i trójbocznie zamkniętym prezbiterium oraz czworoboczną wieżą od zachodu. Od północy przylega zakrystia, a od południa kruchta. Obiekt nakrywają wysokie, ceramiczne dachy dwuspadowe, zakrystię dach pulpitowy, a wieżę dach spłaszczony, czterospadowy. W ścianach świątyni, wzmocnionych szkarpami, dominuje wątek gotycki cegieł. Nawa ma kształt zbliżony do kwadratu. Kolebkowo-lunetowo-żebrowe sklepienie prezbiterium wypełnia gwiaździsty układ żeber. Kościół powstał pod koniec XV wieku. Z wyposażenia wnętrza na uwagę zasługują: XV-wieczna drewniana rzeźba Maryi z Dzieciątkiem, drewniana Pieta z XVI wieku, barokowa ambona z 1743 r. oraz XVIII-wieczne - konfesjonał, figurki świętych, drewniany krucyfiks, a także neogotycka, kamienna chrzcielnica z lat 30. XX wieku.

O parafii

Parafia w Chróścinie liczy niespełna 2 tys. mieszkańców. Przynależą do niej następujące miejscowości: Brzeżany, Glinka (tutaj znajduje się kościół filialny pw. św. Marcina), Laskowa, Łagiszyn, Nowa Wioska, Polanowo, Polanowice, Radosław (mieści się tu kaplica mszalna pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny), Ułanka, Witoszyce. W Chróścinie znajduje się kaplica zakonna Sióstr Elżbietanek. Parafia została erygowana w 1947 r.

Któż jak Bóg?

Ksiądz proboszcz jest redaktorem pisma parafialnego pt. „Któż jak Bóg?”. Jest to najdłużej wydawany periodyk w okolicy. Jego pierwsze wydanie datuje się na 2001 r., kiedy ks. Jarosław Grabarek objął posługę proboszcza. - Dzięki temu dwumiesięcznikowi jesteśmy na bieżąco informowani o tym, co dzieje się w życiu parafii - mówi jedna z mieszkanek Chróściny.

Cenne inicjatywy

Od wielu lat w Chróścinie odbywa się uroczystość „Ocalić od zapomnienia”. Przygotowaniem do niej zajmują się zarówno sołtysi, rady sołeckie, jak i mieszkańcy oraz uczniowie Szkoły Podstawowej w Witoszycach. Głównym celem wydarzenia jest oddanie hołdu zaginionym, poległym na Syberii rodakom, walczącym o ojczyznę. Uroczystość rozpoczyna program artystyczny wykonywany przez młodzież, następnie odprawiana jest Msza św., po której uczestnicy udają się pod pomnik ofiar II wojny światowej, aby wysłuchać „Apelu Poległych”. Dzięki akcji mieszkańcy Chróściny i Witoszyc kultywują pamięć i utrwalają postawy patriotyczne. W Chróścinie rokrocznie odbywa się również tzw. Dzień Osadnika. Honorowymi gośćmi tego wydarzenia są osoby z Kresów. Przedsięwzięcie ma podwójny charakter. Rozpoczyna go uroczysta Msza św., po której następuje program artystyczny przygotowany przez młodzież oraz poczęstunek w hali sportowej w Witoszycach. Organizowanie Dnia Osadnika to z kolei ukłon w stronę ludzi, którzy budowali na naszych ziemiach zręby polskiej państwowości.

Myśliwy i kucharz w sutannie

Ks. kan. Jarosław Grabarek jest z powołania nie tylko księdzem, lecz także wytrawnym myśliwym i kucharzem. Telewizja Trwam na swojej antenie wyemitowała już kilka odcinków, w których ksiądz proboszcz prowadzi poradnik kulinarny oraz program myśliwski. Jeden z odcinków poświęcony był motoryzacji, która także jest hobby proboszcza. Dzięki pasji związanej z myślistwem ksiądz rozpoczął nawet produkcję noży myśliwskich.

* * *

Ks. kan. Jarosław Grabarek, proboszcz
Funkcję proboszcza w Chróścinie objąłem w 2001 r. Przez lata przy pomocy parafian, jak i darczyńców udało nam się wiele zdziałać. Prace remontowe rozpoczęliśmy od kaplicy mszalnej w Radosławiu. Następnie w 2006 r. w niespełna 1,5 miesiąca udało nam się odremontować dach na kościele w Glince. W 2011 r. w ciągu dwóch miesięcy ukończony został remont dachu kościoła w Chróścinie. Nasze kościoły są zabytkowe, wymagają więc remontu. Należało głównie naprawić dachy, ponieważ każda większa wichura je niszczyła. Oprócz tego w kościele głównym wymienione zostało nagłośnienie, a także odnowiliśmy tabernakulum. W każdym kościele wymieniono także rynny. Myślę, że czas największych remontów mamy za sobą. Dziękuję za wsparcie. To dzięki waszej pomocy możemy cieszyć się odnowionymi kościołami. Przy okazji chciałbym podziękować mojemu ciału doradczemu - radzie parafialnej, na którą zawsze mogę liczyć. Dziękuję, za wasz wkład pracy. Z pomocą św. Michała Archanioła z nadzieją patrzymy w przyszłość.