Piszę na podstawie obserwacji pracy wolontariuszek. Byłam świadkiem, jak „ważny” pan dosłownie wydzierał się, bo żona przebywająca w zakładzie opiekuńczym, która tyle lat przepracowała na ważnym stanowisku... teraz nie ma należytej opieki, dentysty. Mówił to wszystko akurat do uśmiechniętej wolontariuszki - osoby pracującej bez wynagrodzenia. Po czymś takim chyba przeszłaby mi chęć służenia. Poradziłabym naprawę rzeczywistości zacząć jednak od siebie...
W sprawie wolontariatu można mieć różne opinie i każda będzie w pewien sposób prawdziwa. Tak jak są „ludzie” i „ludziska”. Myślę, że ktoś, kto decyduje się na taki sposób służenia bliźnim, zakłada też, że będzie to jakieś umartwienie. Gdyby to była sama przyjemność, to więcej ludzi by się na takie zajęcie decydowało.
Jednak oceniając wolontariusza, trzeba traktować go jak zwykłego pracownika. To jest zdrowe podejście. Bo co to byłaby za praca z taryfą ulgową?
Mam 36 lat. Lubię podróże, fotografię, dobry film, teatr i kino. Interesuje się też muzyką organową. Mam słaby wzrok, pracuję w Zakładzie Aktywności Zawodowej. Szukam przyjaciółki z woj. świętokrzyskiego, w zbliżonym wieku.
Epidemią naszego wieku jest depresja, która kosi ludzi niezależnie od wykształcenia, wyglądu, stanu duchowego. Czy nie potrzebujesz bracie, siostro wreszcie przestać żyć w ukryciu, lęku w złości i w udawaniu kogoś kto sobie radzi?
Leczy już samo to, że można przed kimś się wypłakać i wykrzyczeć swój ból. Pamiętam radę mojego spowiednika przed święceniami kapłańskimi: Marcin kiedy ktoś będzie przy tobie płakał, nigdy nie mów - nie płacz tylko spokojnie podaj chusteczkę.
„Kościół nadal zachowuje wzruszającą pamięć o pasterzu, który przybył do Rzymu "z dalekiego kraju", ale po długim pontyfikacie, na przełomie drugiego i trzeciego tysiąclecia chrześcijaństwa, stał się bliski milionom serc wiernych na całym świecie” - powiedział kard. Stanisław Dziwisz na początku Mszy św. w Bazylice św. Piotra w 20. rocznicę śmierci św. Jana Pawła II. Metropolita krakowski senior i osobisty sekretarz Papieża Polaka do 2 kwietnia 2005 r. podziękował wszystkim zgromadzonym za obecność na Eucharystii.
2 kwietnia 2005 roku, w wigilię święta Miłosierdzia Bożego, zakończył się ziemski etap życia i służby Papieża Jana Pawła II. Minęło dwadzieścia lat od tego dnia, a Kościół nadal zachowuje wzruszającą pamięć o pasterzu, który przybył do Rzymu "z dalekiego kraju", ale po długim pontyfikacie, na przełomie drugiego i trzeciego tysiąclecia chrześcijaństwa, stał się bliski milionom serc wiernych na całym świecie.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
