Wiadomość o śmierci ks. kan. Jerzego Smolińskiego w dniu 29 lipca 2013 r., oddanego i nadzwyczaj gorliwego kapłana, kochającego Polskę, spowodowała smutek, pustkę i żałość.

Ponad 1,5 miliona wiernych przewija się rokrocznie przez wiedeński Kahlenberg. Przepiękne publikacje historyczne o bitwie pod Wiedniem oraz ta ostatnia, testamentalna, o przyjaźni z Ojcem Świętym Janem Pawłem II „Słowa sercem pisane” to niektóre prace ks. Jerzego Smolińskiego.

Wizyta Ojca Świętego Jana Pawła II w 300. rocznicę Odsieczy Wiedeńskiej - 13 września 1983 r., coroczne Msze św. rocznicowe Odsieczy Wiedeńskiej, prywatne rozmowy i spotkania, nasze spontaniczne koncerty kameralne, śpiewy chóralne gości z Polski - to tylko namiastka kahlenberskich najgłębszych przeżyć duchowych i wspomnień. Wspomnień również z czasów, kiedy marzyliśmy i walczyliśmy, każdy na swój sposób, jak tylko najlepiej potrafiliśmy, o wolną Polskę, a niezapomniany ks. Jerzy Smoliński tak bardzo nam w tym pomagał. Podtrzymywał nas na duchu poprzez gorliwą modlitwę, słowa prawdy, otuchy i odwagi! Jego niezapomniane i jakże odważne na tamte czasy kazania pozostaną na zawsze w naszej pamięci.

Czcigodny Księże Kanoniku, dziękuję Ci, jak tylko najlepiej potrafię, za te ziemskie spotkania z Tobą, za Twoją życzliwość i szacunek, jakim zawsze obdarowywałeś mnie, moją żonę i nasze dzieci, Barbarę i Michała. Dziękuję Ci za nieustanne modlitwy i wszystkie niezapomniane nasze emigracyjne spotkania.

Zawsze wdzięczny i oddany
Krzysztof Brzeziński - wójt Gminy Puławy

* * *

Ks. Jerzy Smoliński

Urodził się 16 października 1922 r. w Woli Szydłowieckiej (pow. Błonie) jako syn Władysława i Genowefy z domu Gozdek. Po ukończeniu szkoły podstawowej w Bartnikach dalsze nauki pobierał w Gimnazjum im. Bolesława Prusa w Skierniewicach, a potem na tajnych kompletach przygotowywał się do matury. Już na początku okupacji wstąpił w szeregi armii podziemnej, gdzie doszedł do stopnia kapitana. W roku 1941 wstąpił do Zgromadzenia Zmartwychwstańców w Krakowie. Pierwsze śluby złożył 15 sierpnia 1943 r., zaś 2 kwietnia 1949 r. w Krakowie otrzymał święcenia kapłańskie z rąk bp. Stanisława Rosponda. Po święceniach kontynuował studia w krakowskim konserwatorium muzycznym (klasa fortepianu i śpiewu solowego). Pracował jako wikariusz w Złocieńcu, Drawsku Pomorskim i Kościerzynie. Był nauczycielem języka łacińskiego w konserwatorium muzycznym oraz wicerektorem Niższego Seminarium Duchownego Zmartwychwstańców w Krakowie. Zasłużony rektor kościoła Maryi Królowej przy Rynku Wildeckim w Poznaniu, a następnie mistrz nowicjuszy w Radziwiłłowie Mazowieckim. W latach 1976-82 przełożony prowincjalny Polskiej Prowincji Zmartwychwstańców. Od 27 kwietnia 1984 r. do śmierci, tj. do 29 lipca 2013 r., rektor kościoła św. Józefa i kustosz sali pamięci Wiktorii Wiedeńskiej na Kahlenbergu w Wiedniu.