Blisko sto szkół w Polsce nosi imię Jana Pawła II. 25 października do ich grona dołączyła Szkoła Podstawowa w Krównikach. Sześć lat trwała budowa tej świątyni wiedzy tak bardzo potrzebna dzieciom z Krównik, Łuczyc i Rożubowic. Życzliwość władz lokalnych, hojna pomoc sponsorów, a nade wszystko determinacja mieszkańców złożyły się na piękne świętowanie w pogodny październikowy dzień. Już przed 10.00 radni gminni czekali przed kościołem na przybycie bp. Stefana Moskwy, który miał być ojcem chrzestnym poświęcenia szkoły, sztandaru i nadania imienia. Sporo zdrowia kosztowała sama uroczystość dyrektor Beatę Cichocką, która na wiele tygodni przed nią trudziła się, aby dzień ten godny był wielkości Patrona. Uroczysta Eucharystia zgromadziła wielu miejscowych notabli i mieszkańców. W homilii Celebrans w pięknych słowach zwrócił uwagę na zadania stojące przed szkołą: "(...) Nadanie imienia jest określeniem, jakie wartości realizować się będzie w tej szkole. A Jan Paweł określa je bardzo prosto i bardzo jasno: ´Realizować prawdę w miłości´. Miłość jest kluczem do najważniejszej drogi - drogi do serc ludzi".

Po homilii wzruszająca uroczystość poświęcenia sztandaru. Poczty sztandarowe bratnich imiennie szkół z Kraczkowej i Orzechowiec pochylają się z szacunkiem. Pani Dyrektor przyjmując sztandar klęka i całuje go z namaszczeniem. Potem przekazuje go uczniom, którzy w podobny sposób przyjmują sztandar, który przez lata ma stawać się brzemienny sukcesami wychowanków, wiernością przesłania, jakie daje Jan Paweł II.

Po Mszy św. w uroczystym przemarszu uczestnicy gromadzą się na placu przed szkołą. Wójt gminy Bolesław Hurkacz w wystąpieniu opisuje historię trudu dydaktycznego prowadzonego od lat w tej miejscowości. Z jakimż wzruszeniem przyjmujemy słowa o radości, kiedy w maleńkiej szkółce zaprowadzono światło elektryczne. Kiedy patrzy się na wspaniałą szkołę, estetyczne i wszechstronne wyposażenie sal, nie chce się wierzyć, że tak niedawno blask elektrycznej żarówki był takim szczęściem. Stoję z tyłu poza gośćmi honorowymi, otoczony mieszkańcami Krównik. Żartuję, że szkoda, że nie ma zaproszonych wychowanków tej maleńkiej ongiś szkoły. Jedna z pań, starsza już kobieta, ripostuje. "A żeby pan wiedział, że nie mamy ich mało. Mój ty Boże - dodaje - skoro w takich trudnych warunkach wykształciło się tak wielu naszych mieszkańców i dziś rozsiani po świecie pełnią odpowiedzialne funkcje, to co będzie teraz, kiedy dzieci mają tak wspaniałe warunki".

Kolejny punkt uroczystości to wbijanie ozdobnych gwoździ w drzewce sztandaru. To swoista parada dobroczyńców i fundatorów. Wreszcie padają słowa ważne. "DO ŚLUBOWANIA". Sztandar pochyla się i dzieci jak respons w liturgii potwierdzają słowa Pani Dyrektor sakramentalnym "Ślubuję".

Przychodzi czas na młodzież. Zapełniają estradę. Pani Pieczyńska dogląda ostatnich szczegółów i płynie spektakl - refleksja o młodym Wojtyle, o jego tęsknocie za matką, o drogowskazach, które sprawdziły się w Jego życiu, a które chce przekazać potomnym. Uroczystość kończy wspólna agapa.

W chwili wolnego czasu udało mi się zapytać wzruszonego pedagoga o wrażenia tego dnia. "Cóż, zbieram owoce wieloletnich tęsknot, ale i starań moich poprzedników o tę szkołę. Jej imię nie jest bynajmniej wyrazem mody, to młodzież sama wybrała sobie patrona. Bardzo to dla mnie ważne. Będziemy się odnosić do ich decyzji i przypominać o zobowiązaniach z niej płynących. Pyta pan, jak zamierzamy realizować te wielkie zadania. Sądzę, że zaczniemy od tego, co tak często przypomina Ojciec Święty - od poznawania i umiłowania małych ojczyzn. A to miejsce jest szczególne. Żyjemy na styku dwóch kultur, które mimo upływu czasu są tu żywotne, czasem stanowią źródła niesnasek. Chcemy jako nauczyciele, a myślę, że pomogą nam w tym rodzice, ukazywać dzieciom i młodzieży, że, jak to pisał poeta, ´dla wszystkich starczy miejsca pod wielkim dachem nieba´. Ufam, że się nam to uda".

Żegnamy rozradowane Krówniki myśląc o słowach, które na powitanie wypowiedział proboszcz ks. dziekan Krzyściak: "Dziś nasza szkoła otrzyma imię Jana Pawła II - Papieża, który w trosce o człowieka odwiedził 122 kraje, a w nich 850 miast. Wydał 13 encyklik. Ogłosił błogosławionymi 994 osób, a

kanonizował 446". Kto wie, może z tej właśnie szkoły wyjdą przyszli świadkowie wiary, przyszła duma tych trzech niewielkich miejscowości, które udowodniły, że solidarność w przedsięwzięciu rodzi owoce i zyskuje przyjaciół, którzy już pewnie wkrótce rozpoczną inwestować w salę gimnastyczną, wszak takie były deklaracje i prośby. Niech jak wadowickie kremówki, słynni stają się krówniccy absolwenci.