Parafia pw. św. Andrzeja Apostoła w Zgłobniu została założona w XIV wieku. Jako umowną datę jej początku przyjmuje się rok 1313. Kolejno wchodziła w skład diecezji: krakowskiej, przemyskiej i obecnie rzeszowskiej. Jej terytorium obejmowało początkowo nie tylko sam Zgłobień, lecz także okoliczne wsie: Błędową Zgłobieńską, Niechobrz z Mogielnicą, część Nosówki i Wolę Zgłobieńską. Obecnie parafia w Zgłobniu współtworzy dekanat boguchwalski.
Pierwsza świątynia pw. św. Andrzeja Apostoła w Zgłobniu została wzniesiona prawdopodobnie w XIV wieku. Obecny kościół parafialny zbudowano w stylu barokowym w roku 1741. Pierwotnie był jednonawowy, a w latach 1913-23 został rozbudowany z inicjatywy ks. Mikołaja Dzierżyńskiego. Kolejni duszpasterze zadbali o jego właściwe doposażenie i upiększenie. Przy tej świątyni kapłani z poświęceniem prowadzili duszpasterstwo, głosili Słowo Boże, szafowali sakramenty, celebrowali nabożeństwa. Tu skupiało się życie religijne miejscowej wspólnoty wierzących. Tu też w ciągu wieków rodziły się i wzrastały powołania do służby Bożej.
W ostatnich latach podjętych zostało wiele prac związanych z odnowieniem kościoła. Wymieniono okna, osuszono fundamenty, pomalowano dach budynku i ocieplono sklepienie. Odrestaurowano również ołtarze i ambonę, feretrony i obrazy, przeprowadzono remont organów muzycznych, odnowiono polichromię ścian i sklepienia. Poprawiono nagłośnienie i wymieniono oświetlenie prezbiterium. Zorganizowano parking przy kościele i zadbano o obejście świątyni. Udało się sfinalizować również kapitalny remont połączony z wymianą dachu XVIII-wiecznej kaplicy pw. św. Marka na tzw. Pasterniku. Większa troska objęła też cmentarz parafialny. Jednocześnie trwała praca nad odnowieniem duchowym mieszkańców zgłobieńskiej parafii, której głównym akordem będą misje św. głoszone przez ks. dr. Józefa Szymańskiego z Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Jubileusz stanowił też motyw opracowania całości dziejów kościelnych Zgłobnia przez ks. dr. Sławomira Zycha i dr. Bartosza Walickiego i wydania w formie książkowej.
Te wszystkie starania mają swoje zwieńczenie w Jubileuszu 700-lecia parafii zgłobieńskiej przeżywanym w roku 2013. Centralne obchody rocznicowe planowane są na sobotę 29 czerwca br. na godz. 11 i połączone zostaną z uroczystościami odpustowymi ku czci współpatronów parafii, Świętych Apostołów Piotra i Pawła. Podczas Mszy św. dziękczynnej do świątyni zostaną wprowadzone relikwie bł. ks. Władysława Findysza. Zamknięcie Jubileuszu planowane jest w uroczystość patrona parafii św. Andrzeja Apostoła 30 listopada. Serdecznie zapraszam do uczestnictwa w tych wydarzeniach wszystkich dawnych i obecnych parafian, wiernych dekanatu boguchwalskiego i wszystkich chętnych. Żywię też głęboką nadzieję, że Jubileusz ten będzie stanowić motyw ożywienia miłości wiernych do Kościoła i obecnego w nim Jezusa Chrystusa.
Bp Mariusz Leszczyński skierował swoje słowo do zebranych na sali
„W czasie błogosławionym, w roku pięknie rozmodlonym,/Kiedy kraj katolicki, Polska umiłowana, obchodzi 1050-lecie Chrztu, W roku Miłosierdzia Bożego Jezusa Pana naszego,/Nauczyciela najlepszego (...) Przyszło nam świętować uroczystość 100-lecia ZSP imienia Marszałka Józefa Piłsudskiego” Ks. Paweł Słonopas (absolwent)
Uroczystości jubileuszowe rozpoczęto 28 października Mszą św. w kościele pw. Matki Bożej Częstochowskiej w Podhorcach pod przewodnictwem bp. Mariusza Leszczyńskiego. – Pragniemy wspólnie modlić się w intencji tej szkoły, jej pracowników i wychowanków – powiedział ks. proboszcz Adam Herda, witając wiernych, księdza biskupa i kapłanów, którzy wraz z nim sprawowali Eucharystię: ks. Czesława Grzyba, ks. Zygmunta Żółkiewskiego, ks. Leona Rogalskiego, ks. Pawła Słonopasa, ks. Tomasza Winogrodzkiego, ks. Jana Mudę, ks. Stanisława Gorczyńskiego.
Zjawisko niepamięci stanowi życiową wartość. Gdy wspominamy dawne czasy, niejednokrotnie idealizujemy przeżyte wydarzenia. Uczucia, jakie im wtedy towarzyszyły, wydają się dziś przyjemniejsze, niż były wówczas, okoliczności zdają się bardziej sprzyjające, a dalekosiężne skutki – owocniejsze.
Zdarza się także, że odczuwany wówczas ból dzisiaj jawi się jako mniejszy, niż był w rzeczywistości, a porażka straciła swą gorycz. Z perspektywy czasu nawet przykre przeżycia potrafimy ocenić jako potrzebne. Post factum okazywało się, że dzięki nim dojrzeliśmy, ujrzeliśmy siebie czy sprawy we właściwym świetle i proporcjach. Uświadomiliśmy sobie konieczność zmian, dostrzegliśmy nieznaną nam wcześniej rzeczywistość. Staliśmy się uważniejsi, wrażliwsi, bardziej wyrozumiali i empatyczni. Niepamięć bywa jednak także wadą. Potrafimy zapomnieć o dobru, którego doświadczyliśmy od innych, przypisywać wyłącznie własnej mocy przeróżne osiągnięcia, podczas gdy faktycznie przyczyniali się do nich także inni. Jeszcze gorzej byłoby, gdybyśmy zapomnieli o łaskawości, dobru, hojności czy miłosierdziu Boga. Grożą nam wtedy zatwardziałość serca i duchowa ślepota. Postawy żywej pamięci uczy u progu Wielkiego Postu Księga Powtórzonego Prawa, dając modlitwę wdzięczności Bogu za otrzymane od Niego dary, teraz i w przeszłości, w życiu osobistym i narodowym.
Posługę lektoratu z rąk biskupa pomocniczego naszej diecezji przyjęli klerycy III roku Jakub Maślanka, Krzysztof Palus i Michał Wieruszewski, natomiast posługę akolitatu kleryk IV roku – Jan Siemaszko
Bp Adrian Put podczas Mszy św. w zielonogórskiej konkatedrze udzielił posług lektoratu i akolitatu klerykom diecezjalnego seminarium duchownego.
Posługę lektoratu z rąk biskupa pomocniczego naszej diecezji przyjęli klerycy III roku Jakub Maślanka, Krzysztof Palus i Michał Wieruszewski, natomiast posługę akolitatu kleryk IV roku – Jan Siemaszko. Czym była ta uroczystość dla samych kleryków? - Przyjęcie akolitatu to dla mnie jeszcze większe zaproszenie, aby na wzór Ofiary Eucharystycznej kształtować własne życie. To górnolotne słowa, padają w obrzędzie ustanowienia, jednak w praktyce jest to dla mnie zaproszenie, by nieść Pana Jezusa w bardzo konkretny sposób do bardzo konkretnych ludzi np. od najbliższej soboty do Domu Pomocy Społecznej w Kożuchowie – mówi Jan Siemaszko. - Przyjęcie posługi lektoratu stanowi dla mnie wyraźne zaproszenie do głębszego życia Słowem Bożym. Posługa ta przypomina mi, że Słowo Boże, które będę czytał podczas Mszy świętej jest skierowane także do mnie samego i wezwaniem, abym weryfikował swoje postępowanie, myśli i słowa z żywym Słowem Bożym – dodaje Michał Wieruszewski.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
