Wieś Jasienica Rosielna, położona w dolinie niewielkiej rzeczki o nazwie Rosielna, kilkanaście kilometrów na północny-zachód od Brzozowa, została założona prawdopodobnie na przełomie XIV i XV w. Nie było tu jednak w tym czasie parafii, tylko kościół filialny sąsiedniej parafii Blizne. Dopiero w 1470 r. biskup przemyski Mikołaj Błażejewski erygował parafię przy istniejącym już kościele, dzięki fundacji Henryka Kamienieckiego, właściciela dóbr określanych mianem "klucza odrzykońskiego". Warto dodać, że wspominany wcześniej drewniany kościół, znajdujący się w sąsiedztwie rzeki Rosielnej, służył wiernym Jasienicy do II połowy XVIII w.
Obecny XVIII-wieczny kościół parafialny został wzniesiony dzięki fundacji ówczesnego właściciela dóbr jasienickich, hrabiego Ignacego Załuskiego oraz jego żony Marianny z Dębińskich w roku 1770. Świątynię tę wzniesiono na wzgórzu, na miejscu starego cmentarza, przy drodze w kierunku Orzechówki. Jest ona zbudowana z drewna, jednak dzięki dwuwieżowej fasadzie nawiązuje do murowanych kościołów barokowych, np. znajdujących się w najbliższym sąsiedztwie kościołów: kolegiackiego w Brzozowie i klasztornego w Starej Wsi. Wnętrze świątyni zawiera wyposażenie snycerskie pochodzące z czasu jej budowy: ołtarz główny, dwa ołtarze boczne, ambonę, chrzcielnicę, prospekt organowy.
Obecnie dobiegają końca prace konserwatorskie przy polichromii ścian i stropów oraz wyposażeniu ruchomym świątyni, których celem było usuniecie późniejszych, niekorzystnych przemalowań, powstrzymanie procesu niszczenia drewna przez owady i przywrócenie obiektowi dawnego blasku, utraconego przez niszczące działanie czasu. Prace te rozpoczęte zostały w 1997 r. dzięki inicjatywie obecnego proboszcza ks. Władysława Kordasa oraz przy pełnym zaangażowaniu i ofiarności jasienickich parafian. Wykonawcami prac są artyści konserwatorzy Kazimiera i Kazimierz Wajdowie z Haczowa.
Warto opisując wystrój oraz wyposażenie wnętrza jasienickiej parafialnej świątyni, wspomnieć choć o niektórych zabytkach, jakie ona zawiera. Otóż w wieku XVIII na ścianach znajdowały się namalowane krzyże konsekracyjne - tzw. "zacheusze", znacznych rozmiarów (ok. 1 metra szerokości), rozmieszczone dość nieregularnie w dolnych partiach ścian. Dwa z nich można dzisiaj oglądać na ścianie zachodniej pod chórem, po obydwu stronach głównego wejścia kościoła.
W 1870 r. z inicjatywy Zofii Załuskiej, żony generała Józefa Załuskiego, gdy proboszczem tej parafii był ks. Jan Steczkowski, ściany i stropy tego kościoła zostały pokryte iluzjonistyczną polichromią autorstwa Jana Tabińskiego, doskonale zharmonizowaną z późnobarokową architekturą i rokokowym wyposażeniem wnętrza. Polichromia ta była później dwukrotnie przemalowana, w roku 1930 i 1967. Przemalowania te zniekształciły malowidła Tabińskiego, pozbawiając je delikatności i lekkości. Niektóre postacie jak św. Jadwigi, Świętych Biskupów Wojciecha i Stanisława oraz iluzjonistyczna dekoracja ołtarza głównego z postaciami Świętych Apostołów Piotra i Pawła zostały całkowicie zamalowane. Obecnie, po konserwacji, wspomniane malowidła znów swoim pięknem zdobią wnętrze świątyni.
Oprócz ornamentów rokokowych i marmoryzacji znajdują się w świątyni liczne sceny figuralne. Największe z nich umiejscowione są na stropie kościoła. I tak w prezbiterium znajduje się Wniebowzięcie Matki Boskiej, nad belką tęczową Adoracja Krzyża zaś w nawie głównej Bóg Ojciec w otoczeniu Proroków i Świętych. Podobną, iluzjonistyczną polichromię utrzymaną w tym samym stylu, wykonano również w obydwu przedsionkach kościoła i w pomieszczeniu za organami.
Po prowadzonych pracach konserwatorskich również wystrój snycerski odzyskał swój pierwotny XVIII-wieczny wygląd. Po usunięciu warstw w kolorze szarym, odsłonięto warstwę oryginalną w kolorze czarnym, rzeźby w kolorze białym, prócz tego liczne złocenia i srebrzenia. Ta mocna, zdecydowana, kontrastowa kolorystyka wystroju w zestawieniu z delikatną, ciepłą kolorystyką ścian sprawia, że wnętrze kościoła posiada niepowtarzalny artystyczny urok, sprzyjający modlitwie. Ale to jeszcze nie wszystko, jeśli chodzi o jasienicką świątynię. Największą niespodzianką tych prac konserwatorskich okazał się obraz z ołtarza głównego, Koronacja Matki Boskiej, dotychczas uważany za XVIII-wieczny, pokryty późniejszymi przemalowaniami. Po wykonaniu niezbędnych badań stwierdzono, że pochodzi on z końca XV w. i należy do bardzo nielicznych obiektów tego rodzaju zachowanych na terenie Polski południowo-wschodniej. Niestety nie zachował się do dziś w całości, gdyż w wyniku obcięcia ze wszystkich stron został zmniejszony. Zniszczone również zostały złocone nimby, korony, itp. Mimo jednak tych znacznych uszkodzeń i zmian obraz stanowi liczące się dzieło w historii polskiego malarstwa średniowiecznego. Obecnie jest poddawany skomplikowanym pracom konserwatorskim mającym na celu przywrócenie mu oryginalnego piękna.
Wiele by jeszcze można pisać o jasienickim kościele i jego otoczeniu, obfitującym w liczne dzieła sztuki, które są świadectwem wiary ludzi żyjących na tej ziemi. Wyraża się ona też między innymi bogactwem przydrożnych kapliczek, rozsianych obficie na terenie opisywanej parafii czy żyjących w tym środowisku świątobliwych ludzi, zmarłych w opinii świętości jak śp. bp Jakub Glazer (pochodzący z Woli Jasienickiej, która należy do tej parafii) i śp. Stanisława Walczakówna.
Wędrując po terenach dawnego województwa krośnieńskiego oraz okolic Brzozowa, warto choć na chwilę zatrzymać się na wzgórzu kościelnym w Jasienicy Rosielnej, na którym wśród malowniczych, sędziwych dębów stoi kościół parafialny, oddany pod opiekę Najświętszej Maryi Pannie Niepokalanie Poczętej. Kościół ten na pewno urzeknie Państwa swoim duchowym i artystycznym pięknem, gdzie sztuka stara się przybliżyć wchodzącemu do tego miejsca potęgę i majestat Boga.