Wstęp do nowenny:

Miłosierdzie i nędza. To zestawienie słów skupia w sobie całą doktrynę św. Teresy, która widziała się zanurzoną w rzeczywistość wskazywaną przez te dwa słowa. Jej życie krążyło pomiędzy tymi dwoma biegunami i Teresa jest przekonana, że dzieje się tak w życiu wszystkich ludzi. Dlatego przez wstawiennictwo tej, która była i jest wielką nauczycielką modlitwy i życia duchowego, chcemy z ufnością prosić Boga o łaski potrzebne do życia prawdziwie chrześcijańskiego, opartego na zaufaniu Temu, który swoim miłosierdziem czyni nas świętymi.

Dzień 1.

Łaska nawrócenia

Wchodząc pewnego dnia do klasztornej kaplicy, siostra Teresa od Jezusa natknęła się na obraz przedstawiający Chrystusa, bardzo poranionego, co wywołało w niej głęboki wstrząs. Święta wspomina: „tak mocno poczułam, jak źle odwdzięczałam Mu się za te rany, że – zdaje mi się – serce mi się rozdzierało i upadłam tuż przy Nim, cała zalana łzami, błagając Go, aby mnie już raz na zawsze umocnił, abym Go już nie obrażała”. Od tego momentu jej życie wchodzi w nowy etap, zaczyna się nowa księga jej życia.

Gdy dokona się ta zmiana, w duchowym życiu Teresy nie będzie już stagnacji czy cofania się. Od tej chwili jej życie będzie stale wznosić się ku górze. Oczywiście, że będą jeszcze różne uchybienia, ale Teresa narzuci sobie postawę nieustępliwej miłości i przyjaznej wierności Bogu. Będzie ustępować Mu pierwszego miejsca, uznając, że Bóg jest Tym, który „pisze” historię łaski. Odtąd Teresa przechodzi od swego działania, od pokładania ufności w samej sobie, do działania Boga, do ufności Jego działaniu w każdym szczególe swego życia. W tym momencie w Teresie rodzi się chrześcijanin – uznaje ona i akceptuje obecność łaski, którą pragnie żyć. „Odtąd jest to już inna, nowa księga, to znaczy inne, nowe życie. To, aż dotąd, było moje. Natomiast to, w którym żyłam odkąd zaczęłam objaśniać te sprawy modlitwy, jest tym, którym Bóg żył we mnie”.

Zaufanie Bogu oznacza otwarcie się na Jego działanie, uznanie, że to On uobecnia w nas swoją łaskę. A to jest nawróceniem.

Modlitwa:

Boże, Ty nie odrzucasz grzeszników i tych, którzy nie są Tobie wierni, przyjmij nas jako swoje dzieci żebrzące Twoich łask i udziel nam, oraz tym, których polecamy w tej nowennie, głębokiej przemiany i zaufania Tobie, że z naszego życia możesz uczynić „nową księgę”.

Ojcze nasz…, Zdrowaś Maryjo…, Chwała Ojcu… św. Tereso od Jezusa, módl się za nami.

Dzień 2.

Obecność Boga – obecnością łaski

Święta Teresa jest przekonana o tym, że Bóg jest aktywną obecnością zbawienia. Ta aktywna, zbawcza obecność Boga jest stała i trwa zawsze, niezależnie od postawy, jaką przyjmuje człowiek, uprzedza też jakiekolwiek jego działanie. Bóg Miłości jest niezależny w stopniu najwyższym, niczym nie jest uwarunkowany. Bóg przychodzi do nas i to jest Jego darowaniem się , które wynika niejako z Jego Bytu. Bóg miłosierdzia nieustannie uprzedza człowieka, wyznacza rytm łaski i zachowuje inicjatywę.

Pod wpływem łaski mistycznej Teresa odkrywa z niewzruszoną pewnością, że Bóg rzeczywiście jest obecny w jej życiu, że jest obecny w jej wnętrzu. Obecność Boga jest udzielaniem się Jego Samego, jest obecnością aktywną, obecnością łaski. Działanie Boga jaśnieje zwłaszcza w kontekście grzechu Teresy, która wyznaje, że „wielokrotnie to poczucie żalu [z powodu] moich wielkich przewinień łagodzi [uczucie] zadowolenia, które rodzi się z tego, że dzięki temu poznany zostanie ogrom dowodów Twojego miłosierdzia”.

Modlitwa:

Boże Ojcze, Ty najlepiej znasz naszą słabość, przez wstawiennictwo św. Teresy prosimy, abyśmy żyjąc w łasce uświęcającej nieustannie odnajdowali w sobie Twoją Obecność pomimo naszej nędzy. Prosimy Cię o tę łaskę szczególnie dla tych, za których modlimy się w tej nowennie.

Ojcze nasz…, Zdrowaś Maryjo…, Chwała Ojcu… św. Tereso od Jezusa, módl się za nami.

Dzień 3.

Miłosierdzie Boga

Mocą Boga jest moc miłosierdzia, która objawia się szczególnie wtedy, gdy uobecnia się w tym, kto bezpośrednio opierał się Jego łasce. Stąd św. Teresa stwierdza: “Wielkimi przejawami czułości karałeś moje wykroczenia”. Sam Bóg przypomina Teresie o Jego stałym działaniu wobec niej: “abym przypomniała sobie, co Mu zawdzięczam; że wtedy, gdy ja zadawałam Mu silniejsze uderzenia, On [w zamian] obdarowywał mnie darami”. Czyli miłosierdzie wychodzi naprzeciw nędzy, łaska przeciw grzechowi.

Święta Teresa musiała ulec tej oczywistości, że Bóg – Miłosierdzie jest mocniejszy od niej, czyli nędzy. Podsumowuje to następującym wyznaniem: “Niechaj pamiętają o Jego słowach i niechaj patrzą na to, co [On] uczynił ze mną, i że wcześniej ja znużę się obrażaniem Go, niż Jego Majestat przebaczaniem mi. [On] nigdy nie znuży się w dawaniu, ani nie mogą wyczerpać się [dowody] Jego miłosierdzia”.

Modlitwa:

Boże Ojcze, prosimy Cię dla siebie i dla tych, za których zanosimy nasze prośby, abyśmy wsparci wstawiennictwem św. Teresy dziękowali Tobie, każdą chwilą życia, za nieskończone miłosierdzie, którego nieustannie nam udzielasz.

Ojcze nasz…, Zdrowaś Maryjo…, Chwała Ojcu… św. Tereso od Jezusa, módl się za nami.

Dzień 4.

Wielkość Boga – obdarowywanie człowieka

Święta Teresa z Avila, kiedy poddawała się miłosiernemu Bogu i pozwoliła, aby wszedł On w jej życie, przygotowując się do tego i otwierając przed Nim bramę modlitwy, otrzymywała całą kaskadę Bożych łask. W związku z tym pisze; „nie wydaje mi się, abym już [całkiem] usposobiła się do pragnienia służenia Mu, gdy Jego Majestat ponownie zaczął mnie obdarowywać”. Łaski Boże nastąpiły w ogromnej ilości z chwilą, gdy zechciała je przyjąć; „nie czekałeś na nic innego, jak tylko na to, abym miała wolę i przysposobienie w sobie dla przyjęcia ich”. Bóg nie oczekuje innej rzeczy, jak tylko tego, aby człowiek zechciał przyjąć dar, którym On chce go zawsze obdarzyć Chodzi zatem o swoiste spotkanie pomiędzy obdarowaniem Boga a przyjęciem ze strony człowieka. Bóg wchodzi w to wszystko z całym zaangażowaniem. Pięknie to streszcza św. Teresa, która jest świadoma tego, że z pewnością zagubiłaby się w życiu, podobnie jak bardzo wiele innych dusz, „gdyby Pan tak miłosiernie nie uczynił tego wszystkiego ze swojej strony. I dopóki [On] w swojej dobroci nie dokonał tego wszystkiego, …nie było we mnie nic innego, jak tylko upadanie i podnoszenie się”.

Modlitwa:

Boże Ojcze, prosimy Cię przez wstawiennictwo św. Teresy uzdalniaj nas i tych, których Tobie polecamy, do przyjmowania Twoich łask. Niech życie modlitwy prowadzi nas do odkrywania w sobie jeszcze większych darów otrzymywanych dzięki Twojej dobroci.

Ojcze nasz…, Zdrowaś Maryjo…, Chwała Ojcu… św. Tereso od Jezusa, módl się za nami.

Dzień 5.

Modlitwa myślna

„Modlitwa myślna jest niczym innym – moim zdaniem – jak nawiązywaniem przyjaźni, podejmując wielokrotnie nawiązywanie [jej] sam na sam z Tym, o którym wiemy, że nas miłuje”. Święta dodaje: „widząc, jak ważna jest dla was ta Jego przyjaźń, i jak bardzo [On] was miłuje”.

Miłość Boga oznacza udzielanie dobroci, dokonywanie cudów łaski. Na tej miłości, która się wylewa i z całą obfitością rozlewa, opiera się Teresa, aby wszystkich usilnie prosić o trwanie na modlitwie, aby pozostali otwarci na dar Boga: „przede wszystkim – w imię miłości naszego Pana i w imię tej wielkiej miłości, z jaką [On stopniowo] przygotowuje nas, aby zwrócić nas do Siebie”.

Modlitwa:

Spraw Panie, aby nasza przyjaźń i rozmowa z Tobą prowadziła nas do jeszcze większej miłości Ciebie i bliźniego. Udziel tej łaski także tym, za których modlimy się w tej nowennie.

Ojcze nasz…, Zdrowaś Maryjo…, Chwała Ojcu… św. Tereso od Jezusa, módl się za nami.

Dzień 6.

Modlitwa – „relacja przyjaźni”

Modlitwa jako „relacja przyjaźni” jest akceptacją przyjaciela, który nas kocha, który jest tak inny od nas, a który szuka i pragnie naszej przyjaźni. A ponieważ Bóg nas miłuje, potrafi także i czekać. Nie dziwi więc wyznanie św. Teresy: „Och, jak dobrym jesteś przyjacielem, Panie mój! Jak go obdarowujesz i ścierpiasz, i oczekujesz, że stanie się on podobnym Tobie, a tymczasem Ty ścierpiasz jego [kondycję]”.

„Akceptacja” Boga-Przyjaciela oznacza oddanie się Jemu, oznacza pragnienie życia dla Niego, jako „sługa z miłości”. Poznać, że jest się miłowanym, aby rozbudzić się do miłości. Dlatego nie ma nic tak angażującego jak modlitwa, czyli jak przyjaźń.

Modlitwa:

Spraw Panie, przez wstawiennictwo św. Teresy, aby ci, którzy się modlą, spotykali na modlitwie Ciebie jako swego Przyjaciela, który miłuje każdego takim, jaki jest. Szczególnie udziel tego daru tym, których polecamy Tobie w tej nowennie.

Ojcze nasz…, Zdrowaś Maryjo…, Chwała Ojcu… św. Tereso od Jezusa, módl się za nami.

Dzień 7.

Modlitwa – oddanie się Bogu

Modlić się oznacza życie w otwartości na Boga. Oznacza otwartość na dar, jakim Bóg jest już dla mnie. Bóg przecież jest moim Przyjacielem. Modlić się oznacza także życie w otwartości na nadzieję bycia samemu darem dla Boga. Ja jestem darem dla Niego, oznacza, że jestem przyjacielem Boga. Trwanie na modlitwie jest niejako stwierdzeniem, że miłosierdzie Boże przezwycięża nędzę człowieka.

Święta Teresa jawi się nam jako wyborny owoc tego zwycięstwa, jej przykład pobudza i wzmacnia naszą nadzieję. Święta pisze: „śpiesz się służyć Jego Majestatowi […] gdyż dzięki temu, co tutaj [zostało ukazane] zobaczy wasza miłość, jak wiele zyskuje się na całkowitym oddaniu się Temu […] który tak bez miary nam się oddaje”.

Modlitwa:

Prosimy Cię miłosierny Boże, przez wstawiennictwo św. Teresy, aby nasze trwanie na modlitwie prowadziło nas do całkowitego oddania się Tobie we wszystkim. Prosimy Cię o tę łaskę szczególnie dla tych, za których modlimy się w tej nowennie.

Ojcze nasz…, Zdrowaś Maryjo…, Chwała Ojcu… św. Tereso od Jezusa, módl się za nami.

Dzień 8.

Wytrwałość w modlitwie

Wytrwałość w modlitwie jest wyznaniem nadziei. Modlić się oznacza wzbudzanie nadziei, pokładanie ufności w zbawienie Boga, które staje się rzeczywistością coraz bardziej ogarniającą człowieka i ugruntowującą się w nim.

Święta Teresa wprost powiedziała, że „modlitwa jest bramą dla tych tak wielkich darów, które [Pan] mi uczynił”. Modlić się oznacza być otwartym w nadziei na Boga miłosierdzia. Ten, kto wytrwa w modlitwie, zostanie ukoronowany w swojej nadziei: taką osobę Bóg „doprowadzi do portu zbawienia”. Ważną jest przeto rzeczą, aby nikt nie opuścił modlitwy „pomimo grzechów i pokus, i upadków na tysiące sposobów, które demon podsuwa”. Porzucenie modlitwy oznacza zamknięcie drzwi przed Bogiem, który – choćby chciał wejść – „nie ma którędy”.

Zaprzestanie modlitwy oznacza rezygnację z nadziei, oznacza to dalej zanegowanie miłosierdzia Bożego. Stąd pragnienie Teresy: „aby widziano Jego miłosierdzie i wielkie dobro, jakim było dla mnie to, że nie porzuciłam modlitwy i czytania”.

Modlitwa:

Ojcze Niebieski, przez pośrednictwo św. Teresy, mistrzyni modlitwy, prosimy, aby wszyscy zechcieli korzystać w pełni z Twoich dóbr wypływających z praktykowania modlitwy, szczególnie zaś ci, których polecamy Tobie w tej nowennie.

Ojcze nasz…, Zdrowaś Maryjo…, Chwała Ojcu… św. Tereso od Jezusa, módl się za nami.

Dzień 9.

Komunia z Kościołem

Udzielanie się Boga ma miejsce w Kościele i jest dla Kościoła. Udzielanie się Boga człowiekowi prowadzi do Kościoła i tworzy wspólnotę, służy innym. Doświadczenie mistyczne wykracza poza osobę, która je otrzymuje. Jest ono łaską eklezjalną. Stwierdza to św. Teresa: „Ty, Panie, nie zwykłeś udzielać duszy takich wielkich [bogactw] i darów, jak tylko po to, aby przyniosła [ona] pożytek wielu”.

Dlatego mistyczne doświadczenie Teresy owocuje w dziele kościelnym: założenie klasztoru św. Józefa w Avila ma ten sens i taką wymowę w zamyśle Teresy. Klasztor ten jest darem Boga dla Jego Kościoła i wyrazem zaangażowania się Teresy. Całe przeto dzieło podjętej przez nią reformy ukazuje wolę Boga, nacechowaną miłością, i „nędzę” Teresy. Jednak w tym wszystkim miłosierdzie Boże odnosi tryumf, jest to Jego dzieło: „Ostatecznie odkryłam, że to, co było dobre, to wszystko Pan uczynił ze swojej strony, a to, co złe, ja. I dlatego przestałam o tym myśleć i nie chciałabym powracać do tego, aby nie natykać się na tak liczne braki z mojej strony”.

Doświadczenie Boga wywołuje w św. Teresie niepohamowaną potrzebę komunii z Kościołem, budzi pragnienie oglądania siebie w słowie Bożym, w tym Słowie, które jest czytane i przedstawiane przez wspólnotę Słowa, czyli przez Kościół.

Modlitwa:

Boże, nasz Ojcze, przez wstawiennictwo św. Teresy napełnij nas i tych, których Tobie polecamy, łaską umiłowania Kościoła i duchem służby dla niego. Niech nasze trwanie w Twojej Winnicy przynosi obfite owoce na życie wieczne.

Ojcze nasz…, Zdrowaś Maryjo…, Chwała Ojcu… św. Tereso od Jezusa, módl się za nami.