Reklama

Polscy Michalici w Kanadzie

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Miniony rok 2012 był szczególnym czasem w dziejach księży ze Zgromadzenia św. Michała Archanioła, albowiem obfitował w jubileusze i znamienite rocznice, stanowiące niezatarty znak obecności i przebogatej historii tej wspólnoty. Wspomnieć należy chociażby 100. rocznicę śmierci założyciela Michalitów (Congregatio Sancti Michaelis Archangeli) - bł. ks. Bronisława Markiewicza, który zmarł w wieku 70 lat w Miejscu Piastowym pod Krosnem, w opinii wielu jako osoba niezwykłego hartu ducha. Ponadto w ubiegłym roku przypadła także 90. rocznica zatwierdzenia przez biskupa przemyskiego, dzisiaj już świętego, Józefa Sebastiana Pelczara konstytucji michalickich oraz złoty jubileusz oficjalnej działalności duchowych synów bł. ks. Bronisława w diecezji londońskiej w kanadyjskiej prowincji Ontario.

Reklama

Ta ostatnia okoliczność stała się sposobnością do bardziej wnikliwej analizy genezy, procesu implantacji i rozwoju tegoż zgromadzenia w Kraju Klonowego Liścia. Zadania tego podjął się wybitny historyk i wytrawny mistrz słowa, jakim jest ks. prof. dr hab. Jan Walkusz, kierownik Katedry Historii Kościoła XIX i XX wieku na Wydziale Teologii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II, mający w swym dorobku m.in. kilka książek poświęconych Polonii w Kanadzie. Ks. prof. Walkusz stanął przed sporym problemem, zwłaszcza że literatura dotycząca aktywności Michalitów, dość obfita, gdy chodzi o grunt polski, okazała się wyjątkowo skąpa w odniesieniu do terenu Kanady. Cennym zatem źródłem informacji stał się michalicki kwartalnik „Wspólnota Michael”, zawierający m.in. wspomnienia i nekrologi. Na uwagę zasługuje też publikacja ks. Stanisława Nierychlewskiego, który oprócz własnych doświadczeń duszpasterskich przedstawił panoramiczny kontekst początku i rozwoju tegoż zgromadzenia w Kanadzie. Nieodzowne w takim kontekście stało się oczywiście przebadanie bogatych i rozproszonych źródeł archiwalnych. Autor książki przeprowadził kwerendę w Archiwum Księży Michalitów w Melrose (Kanada, Ontario), w Diocese of London Archives, w Archiwum Generalnym oraz w Archiwum Sekretariatu Kurii Generalnej Zgromadzenia św. Michała Archanioła w Markach pod Warszawą, a także w kilku parafiach na terenie Kanady. Sięgnął także do wielu zbiorów prywatnych.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Materiały te, skrupulatnie zebrane i poddane krytycznej obróbce przez lubelskiego naukowca, wraz z literaturą przedmiotu posłużyły mu jako podstawa omawianej tu książki, która podejmowane zagadnienia ujmuje w pięciu rozdziałach. Pierwszy ukazuje niełatwe początki organizowania struktur Zgromadzenia św. Michała Archanioła w Kanadzie przez ks. Bartłomieja Sławińskiego i jego pierwszych współbraci. W kolejnej części książki autor przedstawił rozwój wspólnoty i struktury personalne, by w rozdziale trzecim skupić się bardziej wnikliwie na codziennym życiu i działaniach o charakterze formacyjno-integracyjnym oraz wspólnotowo-religijnym w Melrose. W dalszej części autor w sposób niezmiernie przekonujący uzasadnił i scharakteryzował kompetencje księży michalitów oraz wykorzystanie ich potencjału intelektualno-organizacyjno-duchowego poprzez ukazanie na przykładzie konkretnych duszpasterzy ich zaangażowania na różnorodnych frontach aktywności, poczynając od pracy wikariusza i proboszcza w polonijnych, jak i kanadyjskich parafiach, poprzez zaangażowanie administracyjno-gospodarcze i posługę grupom specjalistycznym, a na strukturach zarządu diecezjalnego kończąc. Rozdział piąty, choć nieco odbiegający konwencją od poprzednich, jest ważnym, wręcz nieodzownym, ich dopełnieniem, gdyż ukazuje życiowe drogi poszczególnych członków prezentowanej w dziele wspólnoty w konkretnym środowisku, z którego każdy z kapłanów pochodził, wzrastał, rozwijał się i jak diament nabierał szlifów, by pociągać później do Boga.

Książka ks. prof. Jana Walkusza jako cenny przyczynek ukazujący życie i działalność michalickiej wspólnoty w Kanadzie wpisuje się tym samym złotymi zgłoskami w dzieje i aktywność duchowych spadkobierców i kontynuatorów charyzmatu założyciela - ks. Bronisława Markiewicza, któremu tak droga była sprawa niesienia pomocy biednej i osieroconej młodzieży poprzez jej formację intelektualną i duchową, przygotowującą do samodzielnego i odpowiedzialnego życia. Jest to ideał służby Bogu w drugim człowieku - jakże na czasie - i tak bardzo dziś potrzebny.

Jan Walkusz, „Zgromadzenie Świętego Michała Archanioła w Kanadzie 1962 - 2012”, Pelplin-Lublin 2012, s. 232.

2013-03-25 12:11

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Błogosławiona Bolesława Lament

Niedziela podlaska 1/2017, str. 7

[ TEMATY ]

bł. Bolesława Lament

Al. Bartosz Ojdana

Bł. Bolesława Lament – obraz z zasobów Muzeum Diecezjalnego w Drohiczynie

Bł. Bolesława Lament – obraz z zasobów Muzeum Diecezjalnego w Drohiczynie

W pamiętnym dla diecezji drohiczyńskiej dniu – 5 czerwca 1991 r. została beatyfikowana Bolesława Lament. W liturgii czcimy ją w rocznicę śmierci 29 stycznia

Nie tylko czas oraz miejsce beatyfikacji bł. Bolesławy Lament (właśnie wtedy św. Jan Paweł II utworzył naszą diecezję) i nie tylko fakt, że pracują wśród nas jej córki duchowe ze Zgromadzenia Misjonarek Świętej Rodziny, wiążą tę świetlaną postać z Kościołem drohiczyńskim – za życia i po śmierci, gdy jej ciało złożono już w trumnie, przemierzała także nadbużańską ziemię.
CZYTAJ DALEJ

Kościół będzie miał nową świętą i sześciu błogosławionych męczenników

Papież Franciszek przyjął na prywatnej audiencji kard. Marcello Semeraro, prefekta Dykasterii Spraw Kanonizacyjnych i zezwolił na promulgację dekretów uznających cud za wstawiennictwem bł. Vincenzy Marii Poloni, założycielki Instytutu Sióstr Miłosierdzia, oraz męczeństwo pięciu Braci Mniejszych, zamordowanych w 1597 r. w USA, i marysty Lycarione Maya, zamordowanego w 1909 r. w Barcelonie.

Dekret dotyczący cudu otwiera drogę do kanonizacji bł. Vincenzy Marii Poloni. Przyszła święta urodziła się w 1802 r. w Weronie, gdzie dorastała w rodzinie, w której żywa była wiara chrześcijańska i silne zaangażowanie w dzieła miłosierdzia, w których przodował jej ojciec. Od najmłodszych lat pomagała mu w jego działalności charytatywnej i dzięki temu spotkała bł. ks. Johannesa Heinricha Karla Steeba, którego osobowość i czyny wywarły na nią wielki wpływ. Pochodził on z niemieckiej rodziny luterańskiej, a po nawróceniu się na katolicyzm przyjął święcenia i gorliwie służył ludziom zwłaszcza w dziedzinie charytatywnej. I to właśnie ks. Steeb, widząc przez lata wielką gorliwość dziewczyny w posługiwaniu osobom chorym i w podeszłym wieku, doradził jej założenie zgromadzenia zakonnego, które zajmowałoby się opieką nad ubogimi i potrzebującymi. Tak powstał Instytut Sióstr Miłosierdzia. Siostra Vincenza zmarła w swym rodzinnym mieście w 1855 r. Tam też w 2008 roku miała miejsce jej beatyfikacja.
CZYTAJ DALEJ

Świdnica. Wspólnie przy katedralnym Betlejem

2025-01-29 12:21

[ TEMATY ]

Świdnica

bp Ignacy Dec

Świdnica ‑ Katedra

spotkanie noworoczne

Hubert Gościmski

Biskup senior w towarzystwie duszpasterzy katedralnych

Biskup senior w towarzystwie duszpasterzy katedralnych

W ostatnią niedzielę stycznia salka parafialna przy katedrze świdnickiej wypełniła się śpiewem kolęd, wspólną modlitwą i atmosferą radości.

Okazję stanowiło tradycyjne spotkanie opłatkowe grup modlitewnych przygotowane przez członków Żywego Różańca, Straży Honorowej Najświętszego Serca Pana Jezusa i Koła Przyjaciół Radia Maryja, na które zostali także zaproszeni mieszkańcy Świdnicy i przyjaciele parafii. Przy wspólnym stole zasiedli wspólnie z kapłanami posługującymi w katedrze oraz gościem specjalnym, biskupem Ignacym Decem.
CZYTAJ DALEJ
Przejdź teraz
REKLAMA: Artykuł wyświetli się za 15 sekund

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję