Bp Pierantonio Tremolada, biskup Brescii, 8 lipca wydał dekret w następstwie pisma Dykasterii ds. Nauki Wiary, podpisanego przez kardynała prefekta Fernándeza i kontrasygnowanego przez Papieża Franciszka. Dekret bpa Tremolady stwierdza „nihil obstat”, nic przeciwnego, czyli maksymalne możliwe uznanie objawień i zjawisk nadprzyrodzonych, w oparciu o kryteria ustalone w nowych przepisach Dykasterii Watykańskiej. W tym przypadku chodzi o domniemane objawienia Pieriny Gilli (1911-1991).

Rosikon Press

Pierwsza Msza biskupa Brescii w sanktuarium w Fontanelle po decyzji Watykanu

O tej historycznej decyzji rozmawiałem z Riccardo Caniato, zastępcą dyrektora Wydawnictwa Ares, ale także znawcą objawień Pieriny Gilli.

- Od wielu lat interesuje się pan objawieniami w Fontanelle, gdzie wcześniej już istniał kult maryjny. Co się zmienia wraz z Listem kard. Fernadeza i dekretem biskupa?

– Jedno trzeba podkreślić: uznanie nie dotyczy miejsca jako sanktuarium maryjnego (Fontanelle są nim od 2019 r.), w którym Matka Boża czczona jest starożytnym tytułem Róży Mistycznej. Ale chociaż nie wyraża opinii na temat nadprzyrodzoności (ewentualność wyjątkowo zarezerwowana wyłącznie dla Papieża), uznaje pozytywny charakter orędzi, które Madonna przekazała Pierinie Gilli, głównie podczas dwóch cykli objawień w latach 40. i 60. Matka Boża przedstawiła się Pierinie jako „Mistyczna Róża”, a jej pierś ozdobiona była trzema różami symbolizującymi: modlitwę, ofiarę i pokutę, szczególnie za dusze konsekrowane. Punktem kulminacyjnym pierwszego cyklu było objawienie z 8 grudnia 1947 r. w katedrze w Montichiari; druga z obietnicą uzdrowień i łask związanych z już istniejącym źródłem w okolicy Fontanelle, które Rosa Mystica pobłogosławiła w Niedzielę Białą (in albis) 1966 r.

- Musimy jednak pamiętać, że Pierina Gilli w okresie objawień i później miała wielu „przeciwników”, którzy nie wierzyli w jej mistyczne doświadczenia. Dlaczego?

- Dochodzenie w sprawie Pieriny Gilli było powierzchowne ze względu na uprzedzenia w stosunku do domniemanej widzącej – stwierdziły to komisje niedawno badające sprawę. Wyciszano wszystkie głosy na jej korzyść, aby dać miejsce jedynie opiniom krytycznym podważającym jej wiarygodność i stan zdrowia psychicznego. Ponadto w czasie śledztwa przez czterdzieści dni przebywała w izolacji bez kontaktu ze światem zewnętrznym: nie mogła przystąpić do spowiedzi, nie mogła rozmawiać z bliskimi i nie mogła przyjmować Eucharystii. Skłaniano ją do tego, aby zaprzeczyła objawieniom, grożąc w przeciwnym razie ekskomuniką. Nigdy jednak nie wyparła się.

8grudnia.rosemaria.pl

Pielęgniarka i mistyczka Pierina Gilli

Skąd tyle wrogości wobec niej?

- Proroctwa Madonny musiały się spełnić w pełni, a przewidywały one, że misja Pieriny będzie kosztować ją wielkie cierpienia, w tym oszczerstwa, upokorzenia i niewiarę w jej słowa.

– Skąd jednak tyle wrogości ze strony Kościoła?

– Uważam, że treść orędzi, jakie Matka Boża przekazała Pierinie, była „niewygodna” dla Kościoła: dziś powiedzielibyśmy, że nie była „poprawna politycznie”.

– Czy mógłby pan wyjaśnić, co Matka Boża powiedziała Pierinie, czego wówczas władze kościelne nie chciały zaakceptować?

- Jak już mówiłem, Madonna ukazuje się Pierinie Gilli, przedstawiając się jako „Maryja Mistyczna Róża i Matka Mistycznego Ciała, czyli Kościoła” i ukazuje się w białych szatach z trzema różami na piersi. To Ona sama wyjaśniła następnie znaczenie tych róż - chodziło o modlitwy, ofiary i pokuty wymagane od widzącej i od każdego, kto wierzy w Jej objawienie, aby naprawić krzywdy trzech określonych kategorii osób konsekrowanych.

- Modlitwy, ofiary i pokuty za jakie kategorie osób konsekrowanych?

- Po pierwsze: za dusze zakonne, które zdradziły swoje powołanie; Po drugie: za naprawienie grzechu śmiertelnego tych dusz; po trzecie: za naprawienie zdrady księży, którzy czynią się niegodnymi swojej świętej posługi. Tak wyraźny i dramatyczny apel był wówczas nie do pomyślenia. Ale jak widzimy, już bezpośrednio po II wojnie światowej Matka Boża obawiała się wielkiego kryzysu wiary, który uderzy w serce Domu Bożego w Jej ukochanych dzieciach, osobach konsekrowanych. I z całą mocą wzywała do nowego nawrócenia w obliczu szerzącej się obojętności i poważnych grzechów. Wtedy mogło się to wydawać szaleństwem samozwańczej wizjonerki, dziś każdy może stwierdzić, że były to słowa prawdziwej przepowiedni. Jednak Madonna w Fontanelle ostrzega ludzkość w szczególności przed karą ateizmu, czyli kryzysem wiary jako realnym zagrożeniem dla świata i samego Kościoła.

– Co w obliczu kryzysu świata i Kościoła może zrobić wierzący, który chce podążać za wskazaniami Maryi Róży Mistycznej?

- Madonna w Fontanelle prosi o kilka rzeczy, ale bardzo precyzyjnych. Po pierwsze - światowa jedność Komunii wynagradzającej 13 dnia każdego miesiąca za wszystkie zniewagi i obrazy wobec Jezusa Eucharystycznego. Po drugie - również 13 dnia każdego miesiąca, w dniu ściśle związanym z objawieniami fatimskimi, Róża Mistyczna prosi o spowiedź grzechów, udział we Mszy św., Komunię św., odmawianie różańca i godzinę adoracji eucharystycznej. Po trzecie wreszcie, 8 grudnia każdego roku w południe praktykowana ma być powszechna Godzina Łask: „Dzięki tej praktyce – mówi Maryja – wyjednane zostaną liczne łaski duchowe i cielesne”. Oprócz tego, idąc za przykładem Pieriny Gilli, Matka Boża zachęca wiernych do ofiarowania swojego życia z miłości do Chrystusa i Jego Kościoła.

- Porozmawiajmy o „źródle Łaski”. Pierina powiedziała, że miała cztery objawienia w Fontanelle, wiosce na przedmieściach Montichiari, zwanej tak ze względu na znajdujące się w niej źródła…

- 17 kwietnia 1966 r. w Białą Niedzielę (in albis) Matka Boża wskazała w Fontanelle miejsce, w którym należy umieścić Krucyfiks, a następnie dotknęła pobliskiego źródła w dwóch punktach, czyniąc je cudownym; w kolejnych objawieniach prosiła, aby nazywano je „Źródłem Łaski i Miłosierdzia”.

- Zredagował pan dwie książki o objawieniach Pierini Gilli. Co to za książki?

- Książkę „Maria Róża Mistyczna, Matka Kościoła” przygotowałem wspólnie z Rosanną Brichetti Messori – opiera się ona na niepublikowanym rękopisie ks. Enrico R. Galbiati, który oprócz sprawozdania z objawień i przesłania Madonny Róży Mistycznej przekazanej Pierinie Gilli wyjaśnia, dlaczego jego zdaniem należy je uznać za mające pochodzenie nadprzyrodzone. Tom uzupełniają autorytatywne uwagi redaktorów, Vittorio Messoriego, brata Ettore Boschiniego i René Laurentina, o nabożeństwie do Róży Mistycznej, które w zaskakujący sposób rozprzestrzeniło się na cały świat.

Druga książka, którą redagowałem to „Dzienniki Pieriny Gilli” - zawiera rękopisy widzącej, w których opisuje ona swoje spotkania z Madonną, wraz z bogatą antologią dokumentów przydatnych do rozeznania, przygotowanych przez ojców duchowych i teologów, którzy z bliska znali widzącą.