Do święceń przystąpiło pięciu młodych mężczyzn, pochodzących z parafii w Grudziądzu, Toruniu, Nowym Mieście Lubawskim i Jabłonowie Pomorskim.

W homilii toruński pasterz zwrócił uwagę na to, że w rodzinie Bogiem silnej zaczyna się powołanie. Podziękował także szczególnie za pracę katechetów.

Nawiązując do Księgi Liczb, przypomniał, że Bóg wybrał do swojej służby jeden ród, „a Izrael się zgodził i uznał to za łaskę, bo poprzez tę posługę inne pokolenia mogły cieszyć się obecnością Bożą. U początku tajemnicy służby w Kościele stoi wybór Boga”. Zaznaczył, że posługa lewitów nie była inicjatywą Mojżesza, ale samego Stwórcy. To szczególny dar, którego doświadczają także diakoni. „Jesteście obdarowani przez Boga i modlimy się, abyście wytrwali w tej posłudze”.

Zwrócił uwagę, że także w naszych czasach „Bóg chce rozdawać ten dar wybrania. On wciąż wybiera tych, którzy mają służyć Bogu i ludziom. Jesteście upatrzeni przez Boga” – zapewnił.

Nawiązując do Ewangelii, biskup Szamocki zaznaczył, że diakoni przez swoją służbę mają być światłem dla świata – a więc jednoczyć ludzi – oraz solą ziemi, co oznacza, że ich obecność ma być świadectwem bezinteresownego daru w świecie. Służba w Kościele to droga ciągłego nawracania się i modlitwy. Życzył diakonom, „aby swoje wezwanie wypełnili szczęśliwie, a w nadchodzącym roku przeżyli dobre przygotowanie do przyjęcia święceń kapłańskich”.

Zachęcił również licznie zebranych w toruńskiej katedrze do wiernej modlitwy w ich intencji.

Po homilii kandydaci do święceń złożyli przyrzeczenia celibatu, posłuszeństwa i wierności modlitwie brewiarzowej, czym wyrazili chęć przyjęcia święceń. W czasie Litanii do Wszystkich Świętych modlili się, leżąc krzyżem, a wierni spraszali na nich Ducha Świętego.

Najważniejszym momentem święceń jest nałożenie rąk Księdza Biskupa na głowę każdego z kandydatów i odmówienie modlitwy konsekracyjnej. Ten symbol pieczętuje przyjęcie święceń diakonatu. Następnie diakoni przyjęli z rąk bp Szamockiego księgę Ewangelii, co jest symbolem gotowości do postępowania według jej zasad.

W Eucharystii uczestniczyły rodziny diakonów, kapłani z ich proboszczami na czele, przyjaciele, klerycy i siostry zakonne, a także liczna służba liturgiczna.