Parafia pw. św. Maksymiliana Marii Kolbego w Jelczu-Laskowicach erygowana została 27 czerwca 1992 r. We wrześniu 1994 r. rozpoczęły się prace przy budowie świątyni. Zwieńczeniem wysiłków jest poświęcenie kościoła, które będzie miało miejsce 27 września, a którego dokona abp Marian Gołębiewski. Ta przepiękna uroczystość, najważniejsze wydarzenie w dziejach parafii, ma na celu oddanie tej budowli na własność Panu Bogu, dla Jego chwały ale i dla pożytku ludzi. Bezpośrednim wydarzeniem, które przygotuje parafię do poświęcenia, są misje parafialne, podczas których nastąpi peregrynacja relikwii św. Marii Goretii i św. Ojca Pio.
Budowanie świątyni to tylko część tworzenia parafii, najmniejszej cząstki Kościoła powszechnego - bo czymże byłby kościół, chociażby najpiękniejszy, bez wiernych, którzy wypełniają go swoją modlitwą. Stąd tak ważne jest przygotowanie duchowe wiernych do tej uroczystości. Oczywiście tygodniowe rekolekcje są tylko umocnieniem siedemnastoletniej pracy duszpasterzy, szczególnie ks. kan. Janusza Nowickiego, który jest pierwszym proboszczem parafii św. Maksymiliana. Nie jest bowiem prostą sprawą łączenie pracy budowniczego i duszpasterza - troska o wygląd zewnętrzny świątyni, ale i wielka troska o piękno wewnętrzne wiernych. A parafia żyje. Liczne grupy parafialne, gdzie każdy może znaleźć swoje miejsce: Żywy Różaniec, Grupa Biblijno-Modlitewna, Wspólnota Krwi Chrystusa, Ruch „Światło-Życie”, Eucharystyczny Ruch Młodych, lektorzy, ministranci, schola młodzieżowa i dziecięca czy Domowy Kościół. Częste nabożeństwa, które pozwalają wiernym pogłębiać swoją modlitwę, nie tylko poprzez Mszę św., ale i inne formy, organizowane pielgrzymki i wiele działań duszpasterskich, które mają na celu budowanie Kościoła żywego.
Dzień poświęcenia świątyni to wielkie dziękczynieniem Panu Bogu, bo bez Jego opieki parafia by nie powstała. Będzie to dzień dziękczynienia dla wszystkich budowniczych kościoła, począwszy od księdza proboszcza, poprzez wszystkich, którzy swoją pracą pomagali przy wznoszeniu murów, którzy potrafili się podzielić swym wdowim groszem, aż po tych, którzy nieustanną modlitwą rozwiązywali trudne sprawy, napotykane podczas budowy świątyni.
Pomóż w rozwoju naszego portalu