17 listopada 2002 r., w 100-lecie budowy kościoła i 400-setną rocznicę kanonizacji jego patrona - św. Kazimierza, abp Henryk Muszyński dokonał konsekracji parafialnej świątyni w Łochowie.
Łochowski kościół długo czekał na ten uroczysty i doniosły dzień poświęcenia dla wyłącznego kultu Bożego. Wybudowany w 1902 r. przez braci ewangelików służył im do końca II wojny światowej. Przejęty po wojnie przez katolików uniknął profanacji. Przez kolejne lata remontowany i wyposażany wysiłkiem kolejnych jego duszpasterzy i całej wspólnoty parafialnej stał się wreszcie gotowy, aby przyjąć doniosły akt konsekracji.
Przygotowując świątynię do tego wielkiego wydarzenia, pamiętano, że Kościół to tworzący go ludzie. Cała wspólnota parafialna przygotowywała się duchowo do przyjęcia wielkiej łaski, jaką jest konsekracja świątyni. Wzorem dla tych przygotowań był przeżywany w 2000 r. Wielki Jubileusz Odkupienia. Od początku roku na łamach parafialnej gazetki Dlaczego ja drukowano artykuły omawiające jubileusz w znaczeniu chrześcijańskim, przypominające historię kościoła i parafii, wyjaśniające różnice i podobieństwa między katolikami i budowniczymi kościoła - ewangelikami, wskazujące na potrzebę i znaczenie kościoła jako budowli sakralnej. Jeden z drukowanych cykli artykułów zachęcał do kontemplacji Oblicza Jezusa, inny zaś do indywidualnego czytania Pisma Świętego. W ciągu całego roku w parafii słowo Boże głosili księża, będący duszpasterzami różnych środowisk i grup obecnych w Kościele. Spotkania te miały na celu bliższe poznanie, zainteresowanie się i zaangażowanie w działalność tych grup. Aby ożywić wiarę, nadzieję, miłość i życie sakramentalne parafian, niedzielne spotkania eucharystyczne muzyką i śpiewem ubogacały zespoły muzyczne. Na placu przy kościele odbywały się imprezy rekreacyjno-kulturalne integrujące codzienne życie społeczności z życiem Kościoła. Udział parafian w tych wszystkich spotkaniach, liczniejszy udział w niedzielnej Mszy św., ożywienie życia sakramentalnego, liczne przyjmowanie Eucharystii świadczą o tym, że zebrani 17 listopada w świątyni wierni byli świadomi wielkości wydarzenia, w którym uczestniczyli.
Słowa powitania i prośby o dokonanie konsekracji kościoła skierował do Księdza Arcybiskupa Tomasz Michalik, a proboszcz parafii - ks. Janusz Sawicki zapewnił, że prośba o ten doniosły akt jest głęboko uzasadniona, i cała wspólnota parafialna jest do niego duchowo przygotowana.
W wygłoszonej homilii Arcypasterz przypomniał, w jak wielkim dla kościoła wydarzeniu uczestniczą parafianie. Wyraził uznanie dla przygotowania świątyni do aktu konsekracji. Wspominając jej budowniczych-ewangelików, zwrócił uwagę i wyraził zadowolenie, że równie okazała jak ołtarz jest nowa ambona - ołtarz słowa. Ustawione w jednej linii stawiają na równi znaczenie sakramentalnego - eucharystycznego życia Kościoła, wsłuchiwanie się i rozważanie Słowa Bożego - Ewangelii.
Gdy Ksiądz Dziekan odczytał dekret stwierdzający akt konsekracji, nikt z zebranych w kościele wiernych nie miał żadnych wątpliwości, że uczestniczy w wydarzeniu historycznym.
Należy zauważyć i wyrazić głęboką wdzięczność tym spośród parafian, którzy w sposób szczególny przyczynili się do przygotowania kościoła przez materialne wsparcie podjętych przedsięwzięć. Bóg zapłać za dary odnowionego prezbiterium. Ołtarz i część posadzki - dar państwa Pawlaków. Ambona i pozostała część posadzki - dar państwa Wieluńskich. Tron miejsca przewodniczenia i sedilia dla ministrantów - dar państwa Gładykowskich. Granitowa obudowa tabernakulum - dar państwa Szmytków. Ornaty - dary Róż Różańcowych i klubu Seniora. Ampułki - dar państwa Harczenko i chodnik wokół kościoła - dar całej parafii.
Na zakończenie uroczystości Ksiądz Arcybiskup zauważył milczące, zabytkowe organy w kościele i wyraził nadzieję, że przy kolejnej wizycie będzie mógł usłyszeć ich piękne brzmienie. Przed parafią więc kolejne zadanie do realizacji. Pozostaje też wykonanie posadzki w całym kościele, wymiana ławek i wiele innych przedsięwzięć, a wszystko po to, by konsekrowana świątynia mogła służyć wielu jeszcze pokoleniom jako miejsce modlitwy i oddawania czci Jedynemu Bogu.