Reklama

Jest za co dziękować

Niedziela zielonogórsko-gorzowska 34/2009

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

<+++>

Ks. Dariusz Gronowski: - Od jak dawna zajmuje się Pan działalnością pro life?

Reklama

Dr inż. Antoni Zięba: - Moja działalność w obronie życia zaczęła się w 1980 r., kiedy z grupą przyjaciół pracowników Politechniki Krakowskiej zainicjowaliśmy Krucjatę Modlitwy w Obronie Poczętych Dzieci. Zrodziła się ona bezpośrednio z nauczania Jana Pawła II w czasie pierwszej pielgrzymki do naszej Ojczyzny. 7 czerwca 1979 r. w Kalwarii Zebrzydowskiej Papież wezwał do modlitwy, a dzień później w Nowym Targu zaapelował o obronę życia. Tam wypowiedział zdanie, które zmieniło moje życie i życie wielu osób: „I życzę, i modlę się o to stale, ażeby rodzina polska dawała życie, żeby była wierna świętemu prawu życia”. Z tych słów papieskich zrodził się pomysł tejże krucjaty modlitwy, której idea zrodziła się jeszcze w czasach komunistycznych, przed powstaniem pierwszej „Solidarności”, czyli w maju 1980 r.
Krucjata formalnie rozpoczęła się 12 października 1980 r. Miała ona dwa wielkie modlitewne cele. Pierwszym cudem, który chcieliśmy wyprosić, była zmiana świadomości społecznej, obudzenie sumienia narodu i uwrażliwienie każdego Polaka na wielką nienaruszalną godność życia człowieka od poczęcia. Drugi cel to modlitwa o anulowanie obowiązującej wówczas, pochodzącej jeszcze z okresu stalinowskiego, ustawy aborcyjnej z 27 kwietnia 1956 r. i zastąpienie jej prawem chroniącym życie każdego poczętego dziecka.
Mieliśmy świadomość, że prosimy Boga o dwa wielkie cuda, a jednocześnie mieliśmy łaskę wiary i szczególną ufność w słowa św. Pawła: „Gdzie wzmógł się grzech, tam jeszcze obficiej rozlała się łaska”. Wtedy, w maju 1980 r., każdego dnia zabijano prawie 2 tys. dzieci polskich, na sumieniu narodu było w sumie ok. 20 mln zabitych dzieci.

- Modlitwa rzeczywiście przyniosła owoce...

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

- Po 12 latach modlitwy, w nowych warunkach politycznych, 7 stycznia 1993 r. Sejm anulował ustawę aborcyjną i wprowadził prawo chroniące życie, jeszcze niedoskonałe, z trzema wyjątkami, ale był to ogromny przełom i ogromny sukces. Polska jest pierwszym krajem na świecie, który w warunkach demokracji odrzucił prawo proaborcyjne i wprowadził prawo chroniące życie. Ma to ogromne znaczenie nie tylko dla Polski, ale i dla całego świata, ponieważ na skalę ogólnoświatową rozgrywane są wielkie akcje manipulacji i zakłamania.
Każdy rok obowiązywania w Polsce ustawy, która m.in. zobowiązuje rząd do corocznego sporządzenia raportu, dostarcza niepodważalnych dowodów za słusznością tej drogi i podważa manipulacje środowisk proaborcyjnych. Począwszy od 1993 r. mamy konkretne dane z raportów rządowych, które są rewelacyjne w skali świata, bo zadają kłam tezom środowisk proaborcyjnych. Abstrakty z tych raportów wysyłamy do wielu grup chroniących życie na całym świecie. To ogromny wkład Polski w dzieło obrony życia w skali globalnej.

- Czy krucjata dalej istnieje w swej formule wypracowanej w 1980 r.?

Reklama

- Po 25 latach działalności krucjaty w 2005 r. zrobiliśmy małą uroczystość. Było też spotkanie z kard. Stanisławem Dziwiszem. I na tym spotkaniu dokonaliśmy modyfikacji programu krucjaty. Teraz mamy trzy cele. Pierwszym jest modlitwa dziękczynna za wielkie dobro, które się wydarzyło w Polsce w sferze ochrony życia. Drugi cel jest taki sam jak dawniej: budzenie świadomości społecznej w sprawie nienaruszalności życia człowieka od poczęcia po naturalny kres. I wreszcie trzeci cel, tu podnieśliśmy sobie poprzeczkę: modlimy się, by nie w ustawie, ale w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej było zapisane precyzyjnie: ochrona życia człowieka od poczęcia aż do jego naturalnej śmierci.

- Pierwszym celem jest teraz modlitwa dziękczynna. Za co konkretnie trzeba Bogu dziękować?

Reklama

- Nie zawsze zdajemy sobie sprawę z tego, jak wielkie dobro wydarzyło się przez te wszystkie lata. Kiedy rozpoczynaliśmy krucjatę, szacunkowo każdego dnia zabijano ok. 2 tys. dzieci, w ciągu roku liczba ta dochodziła do 800 tys. Dzisiaj w Polsce maksymalna wielkość tzw. podziemia aborcyjnego to 14 tys. zabójstw nienarodzonych dzieci rocznie. Porównajmy to…
Przejdźmy teraz do oficjalnych danych. Najgorsze były lata 60. W 1964 r. było 220 tys. aborcji zarejestrowanych przez Ministerstwo Zdrowia. W ubiegłym roku zarejestrowanych aborcji było 320. To są nieporównywalne wielkości.
Równie ważne jest to, co wydarzyło się w świadomości społecznej. Wyniki badań ogólnopolskich opublikowanych w lipcu tego roku w „Rzeczpospolitej” mówią, że 60 proc. Polaków opowiada się przeciwko aborcji. Za tę ugruntowaną świadomość społeczną Panu Bogu dziękujemy. To jest ogromny sukces.
Są też dane związane z akcją próby wzmocnienia ochrony życia w konstytucji. Gdy akcja rozpoczęła się w sierpniu 2006 r., środowiska feministyczne odgrażały się, że będą pisać listy do prezydenta w tej sprawie. Środowiska pro life podjęły kontrakcję poprzez pisanie listów do marszałka Sejmu. Do kwietnia 2007 r., kiedy odbyło się głosowanie, do Kancelarii Sejmu wpłynęło 506 tys. podpisów obywateli za tym, by dokonać wzmocnienia konstytucyjnej ochrony życia. Przeciw było ich zaledwie 1960.
W lutym 2007 r. PGB dokonało badań sondażowych wśród Polaków, czy chcą takiej zmiany w konstytucji. Wynik był wspaniały - 52 proc. Polaków chciało tej zmiany w konstytucji, 33 proc. było przeciw.
Są to dane przemilczane przez większość mediów, które są za cywilizacją śmierci. Z tego trzeba sobie zdawać sprawę. Dodam, że w okresie toczącej się przez osiem miesięcy dyskusji ani ja, ani żadna z osób z pięciu mocnych ośrodków obrony życia w Polsce (Warszawa, Gdańsk, Poznań, Lublin i Kraków) nie mieliśmy ani jednej minuty swobodnej wypowiedzi w mediach publicznych.

- Co z drugim celem krucjaty?

- Drugi cel krucjaty to, jak wspomniałem, budzenie wrażliwości sumienia. Prowadzimy w tym zakresie różne działania: spotkania z młodzieżą, wykłady, wystawy, pokazy filmowe, książki. Istnieje w tej chwili wiele możliwości takich działań w ramach szeroko pojętej edukacji społecznej. Mamy co prawda blokadę w mediach publicznych i tylko wyjątkowo coś się tam uda przekazać. Niewiele jest tam prawdy o ochronie życia. Ale ponieważ nie ma cenzury i jest pewna swoboda działań obywatelskich, my to w różny sposób wykorzystujemy i nasze działania przynoszą rezultaty.

- A konstytucja?

- Trzeci cel dzisiejszej krucjaty modlitwy to modlitwa o konstytucyjny zapis. Od 2005 r. modlimy się, żeby w naszej konstytucji był precyzyjny zapis chroniący życie każdego człowieka od poczęcia po naturalny kres.
Po 2 latach tej modlitwy w parlamencie pojawiła się inicjatywa zmiany konstytucji, moim zdaniem przedwcześnie. Zakończyła się ona w formalnym głosowaniu niepowodzeniem, ale - jak wynika z tego, co powiedziałem wcześniej - w sensie świadomości społecznej wygraliśmy.
Dzisiaj nie ma wątpliwości: życie człowieka zaczyna się w momencie poczęcia. Chcemy spokojnie, bez „histerii” doprowadzić do doprecyzowania, umocnienia prawa na poziomie konstytucji. Mam nadzieję, że to się uda.

- A dlaczego przybył Pan do Zielonej Góry?

- Mamy dobre kontakty z dyrektorem ks. Zbigniewem Kucharskim. W pewnym sensie współpracujemy cały czas poprzez wymianę materiałów pro life. Moim marzeniem jest, byśmy naszą współpracę na polu ochrony życia pogłębili i zintensyfikowali.
Dysponujemy materiałami, z których można stworzyć pozytywne wystawy w obronie życia człowieka. One już tu były, ale chcemy, by w nowym roku szkolnym pojawiły się ponownie, może nie tylko na terenie kościelnym, ale i szkół czy instytucji publicznych typu biblioteka czy dom kultury. Propagujemy przecież szacunek do życia, który jest zapisany w konstytucji, więc jest to działanie absolutnie zgodne z prawem. Aby było to jednak możliwe, muszą znaleźć się zapaleni ludzie, którzy to zrobią.
Możemy też zaoferować różne materiały edukacyjne, które chcemy udostępnić Katolickiemu Stowarzyszeniu Młodzieży, by ci młodzi sami mogli tworzyć gazetki parafialne czy szkolne.
Możemy udostępnić filmy o szeroko pojętej tematyce pro life. W Krakowie zrobiliśmy w tym roku całotygodniowy przegląd takich filmów w centrum miasta. Tłumów nie było, ale ok. 200 młodych ludzi uczestniczyło w seansach.
Miejscowi znają tutejszą sytuację. Ja tu jestem tylko dwa dni i może jeszcze kiedyś na dwa, trzy dni przyjadę, wiem, jak się poruszać po Krakowie, nie po Zielonej Górze. To oni wiedzą np., że jest możliwość wynajęcia tu sali kinowej. Trzeba tylko wybrać filmy, które najbardziej odpowiadałyby środowisku zielonogórskiemu, wynegocjować warunki wynajęcia sali, zrobić akcję informacyjną i przegląd filmowy może się udać.
Pomalutku, krok po kroku budujemy cywilizację życia. Są różne okresy nasilenia pewnych działań w obronie życia. Teraz czeka nas np. trudna batalia o wprowadzeniu zakazu in vitro. Jednak budowanie cywilizacji życia to proces ciągły, niekończący się, choć mający okresy różnego nasilenia.
Wierzę, że uda się tu zebrać grupę młodzieży, która aktywnie temu zadaniu się poświęci. Młodzież katolicka ma wiele sektorów działań i oczywiście nie chodzi o to, by nagle 100 proc. katolików nie robiło niczego innego, tylko zajmowało się obroną życia. Niech ci młodzi mają różne pola apostolstwa, a wśród nich niech będzie grupka, która pośród tych licznych zadań zajmie się właśnie tym.

2009-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Litania do św. Mikołaja

6 grudnia cały Kościół wspomina św. Mikołaja - biskupa. Dla większości z nas był to pierwszy święty, z którym zawarliśmy bliższą znajomość. Od wczesnego dzieciństwa darzyliśmy go wielką sympatią, bo przecież przynosił nam prezenty. Tak naprawdę zupełnie go wtedy jeszcze nie znaliśmy

LITANIA DO ŚWIĘTEGO MIKOŁAJA
CZYTAJ DALEJ

Św. Ambroży obrońca Bożego Prawa

Niedziela łowicka 49/2002

[ TEMATY ]

święty

św. Ambroży

pl.wikiepdia.org

7 grudnia Kościół katolicki obchodzi wspomnienie liturgiczne św. Ambrożego, biskupa i doktora Kościoła, jedną z największych postaci Kościoła Zachodniego w IV w. Dane o wcześniejszym jego życiu są skąpe, natomiast biografia od chwili wybrania go na biskupa jest bardzo bogata.

Ambroży urodził się około roku 340 w Trewirze (dzisiejsze Niemcy), jako syn prefekta Galii. Otrzymawszy staranne wykształcenie w Rzymie, rozpoczął karierę państwową na terenie dzisiejszej Jugosławii. Około roku 370 został mianowany zarządcą - prefektem północnej Italii, mieszkając w Mediolanie. W roku 374 w Mediolanie zmarł tamtejszy biskup. Zapowiadał się burzliwy wybór nowego biskupa, gdyż dwie partie: jedna prawowierna, druga sympatyzująca z arianizmem, wysuwały swoich kandydatów, ale ponieważ głosy były równomierne, wybory się przeciągały. Ambroży, podejrzewając, że może dojść do zamieszek, nie chcąc do nich dopuścić, z urzędu udał się do katedry. Kiedy tam się znalazł, z tłumu jakieś dziecko zwołało: "Ambroży biskupem". Zebrani uznali to za znak opatrznościowy i mimo tego, że Ambroży - choć należał do rodziny chrześcijańskiej - nie był nawet ochrzczony i opierał się, wymogli na nim zgodę. Dla wybierających nie stanowiło to żadnej przeszkody. Wiedzieli, że jest człowiekiem sprawiedliwym i bardzo odpowiedzialnym, a to wystarczyło, by mógł być dobrym biskupem. Przyszłość potwierdziła, że mieli rację. W ciągu ośmiu dni Ambroży przygotował się, przyjął chrzest i pozostałe sakramenty, a 7 grudnia 374 r. został konsekrowany na biskupa Mediolanu. Nowy biskup wiedział, jak małe kompetencje posiada w zakresie znajomości Pisma Świętego i prawd objawionych, dlatego swoje duszpasterzowanie rozpoczął od gruntownego studiowania Biblii i literatury chrześcijańskiej. Miało to służyć jego przepowiadaniu. Wnet zasłynął jako kaznodzieja; podziwiał go św. Augustyn. Św. Ambroży żył i działał w okresie, kiedy dopiero zaczynały się kształtować stosunki Kościoła z państwem (władzą cesarską). Jego postawa i poczynania w tej dziedzinie miały znaczący wpływ na przyszłość tych stosunków. Inicjatywy biskupa Mediolanu były też próbą określenia miejsca Kościoła w społeczeństwie. Z tego też punktu widzenia należy oceniać słynne "potyczki" Ambrożego z władzą cesarską. Najgłośniejszym był konflikt Ambrożego z cesarzem Teodozjuszem. Powodem była rzeź dokonana z rozkazu cesarza w Tessalonikach. Podczas lokalnych zamieszek zginął tam jeden z oficerów rzymskich. W odwecie cesarz zarządził masakrę ludności; mieszkańców zgromadzonych w cyrku zaatakowali żołnierze. Zginęło prawie 700 osób. Wówczas biskup Ambroży nałożył na cesarza obowiązek odbycia pokuty. O dziwo, Teodozjusz uznał swój grzech i zgodził się na określoną przez biskupa pokutę, co było wyrazem wielkiego autorytetu biskupa Ambrożego. Za jego sprawą świat zrozumiał, że władca w Kościele jest tylko wiernym - niczym więcej - i obowiązują go te same zasady Bożego Prawa, które normują życie wszystkich. Sprecyzowane przez św. Ambrożego ustawienie władcy wobec Bożego Prawa, na straży którego stoi biskup, stało się normą w Kościele katolickim i obowiązuje do dziś. Potknął się o tę normę w XVI w. Henryk VIII, który po popełnieniu grzechu, nie chcąc pokutować, wolał oderwać cały Kościół angielski od biskupa Rzymu. Ten zaś, stając na straży Bożego Prawa, nie mógł przyjąć innego rozwiązania. Wspomnienie postaci św. Ambrożego przypomina bardzo trudne zagadnienie relacji Kościoła do państwa, zwłaszcza wtedy, gdy władzę w państwie sprawuje katolik. Ten bowiem jako wierzący musi się nieustannie liczyć z Bożym Prawem. Nie chodzi tu tylko o decyzje, ale i o zachowanie Bożego Prawa w życiu osobistym, które dla podwładnych jest niepisaną normą postępowania. Stąd do historii św. Ambroży przeszedł nie tyle jako teolog, ile jako odważny biskup, wzywający władców (dzisiaj sprawujących władzę na różnym szczeblu życia demokratycznego) do zachowania Prawa Bożego. Św. Ambroży zmarł w Wielką Sobotę 4 kwietnia 397 r. Został pochowany w Mediolanie. Do dziś pozostaje postacią wręcz symboliczną dla tego miasta. Zdumiewała jego aktywność, co podkreślił biograf, notując z podziwem, że po śmierci Ambrożego, jego obowiązki katechetyczne musiały być podzielone między pięciu kapłanów.
CZYTAJ DALEJ

Obustronne “tak” człowieka i Kościoła

2024-12-07 13:03

ks. Łukasz Romańczuk

Obłoczeni kandydaci do święceń wraz z bp. Maciejem Małygą oraz księżmi przełożonymi

Obłoczeni kandydaci do święceń wraz z bp. Maciejem Małygą oraz księżmi przełożonymi
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję