Już przed godz. 11 pielgrzymi z diecezji zielonogórsko-gorzowskiej, którym w tym roku na pątniczym szlaku towarzyszyło hasło: „Otoczmy troską życie”, szczelnie wypełniali aleję Sienkiewicza prowadzącą wprost do Sanktuarium Jasnogórskiego. W sumie przybyło ich tu blisko 1,8 tys., wliczając w tę liczbę uczestników XVII Ogólnopolskich „Warsztatów w Drodze”, czyli grupę nauczycieli, która na pątniczym szlaku realizowała osobny, bogaty w konferencje temat: „Wychowanie to dzieło Miłości”. Scharakteryzowanie poszczególnych grup wchodzących w skład pielgrzymki trwało prawie do godz. 12, czyli rozpoczęcia wspólnej Mszy św. Pielgrzymkę tradycyjnie już tworzyły cztery główne grupy z: Gorzowa Wlkp., której przewodniczył ks. Andrzej Tomys, z Zielonej Góry pod opieką ks. Krzysztofa Kocza, Głogowa, której przewodził ks. Leszek Okpisz, i XVII Ogólnopolskie Nauczycielskie „Warsztaty w Drodze”, nad którymi pieczę sprawował ks. Krzysztof Hołowczak. Łączą się one w okolicach Częstochowy, by wspólnie już dotrzeć przed oblicze Matki. Na Jasną Górę pielgrzymi weszli aż w 24 grupach, w kolejności: akademicka (biało-zielona), czerwona, zielona, biało-czerwona, biała, fioletowa, pokutna (fioletowo-biała), biało-żółta, złota, biało-niebiesko-czerwona, biało-zielono-biała, zielona, niebieska, czerwona, złota, srebrna, brązowa, tęczowa, biało-niebieska, akademicka (międzynarodowa), seledynowa, amarantowa, biało-czerwona. Jako ostatnia grupa weszły „Warsztaty w Drodze”.
Podsumowując, w poszczególnych grupach wędrowało 35 księży, 9 diakonów, 18 kleryków i 12 sióstr zakonnych. W zależności, z jakiego miejsca diecezji zaczynają swą wędrówkę, grupy pokonują różną liczbę kilometrów. Najdłuższa trasa liczyła 450 km i pokonano ją w 12 dni.
W homilii przewodniczący Eucharystii bp Paweł przypomniał, że „pielgrzymka to przede wszystkim to, co dzieje się w sercu, między pielgrzymem a Bogiem; to nie tylko obolałe nogi - to również czas okazywania dobra gospodarzom i tym wszystkim, których spotykamy”. Nawiązując do Ewangelii - opisu cudu dokonanego przez Pana Jezusa w Kanie Galilejskiej, mówił: „Ta przemiana symbolizuje, że tam, gdzie jest Bóg, to, co zwykłe, przemienia się. Człowiek przestaje być tylko człowiekiem, a staje się dzieckiem Boga. Obecność Boga zmienia wszystko. To jest szkoła, w której byliśmy prawie przez 2 tygodnie! Obyśmy tylko mieli wiarę jak Apostołowie, byśmy umieli odczytywać Boga w codziennym życiu”. Na koniec bp Paweł skierował do pielgrzymów prośby pasterza diecezji bp. Stefana Regmunta, by w Roku Kapłańskim otoczyli duchową opieką posługujących w winnicy Pańskiej, modlili się o świętych kapłanów i biskupów, by podjęli postanowienia wynikające z modlitwy, a więc byli wierni codziennej modlitwie rano i wieczorem, dziesiątce Różańca, niedzielnej, a kto może codziennej Mszy św. oraz Słowu Bożemu przez codzienną lekturę Pisma Świętego, zwłaszcza Nowego Testamentu, włączyli się w grupę pielgrzymkową przy parafii i kontynuowali formację, którą zaczęli na pątniczym szlaku, i zachowali tożsamość wiary (księży bp Stefan prosi, by umożliwili takie spotkania w ciągu roku), a także by w miarę możliwości włączali się w inne formy życia parafialnego, czy to modlitewne, czy administracyjne, oraz by każdy z osobna podjął jakieś postanowienia, którym będzie wierny cały rok, bo wtedy na pewno znowu spotkają się na trasie na Jasną Górę jako jedna wielka diecezjalna rodzina.
Pomóż w rozwoju naszego portalu