Reklama

Wyrośli, a nie dorośli!

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Za każdym razem, gdy żona lub ja mówimy córkom o tym, że idziemy na plac zabaw, wywołuje to u nich euforię, której przejawem są okrzyki radości i uśmiechnięte twarze. Zawsze też chcemy, aby nasze dzieci wracając z placu zabaw miały same miłe wspomnienia. Niestety, bywa, że tak nie jest.
Wraz z rozbudową Krakowa i powstawaniem nowych osiedli przybywa także placów zabaw. Również na starszych osiedlach miejsca, przeznaczone dla najmłodszych są modernizowane i udoskonalane. Okoliczności te są powodem do zadowolenia, szczególnie dla rodzin z małymi dziećmi. Możliwość korzystania z placu zabaw, usytuowanego w pobliżu miejsca zamieszkania, to wielkie udogodnienie. Trzeba przyznać, że współczesne place są coraz piękniejsze, atrakcyjniejsze, wygodniejsze oraz co bardzo ważne - bezpieczniejsze. Przy niektórych placach znajdują się tablice informacyjne z regulaminem korzystania z urządzeń oraz zasadami zachowania. Oczywiście, brak takowych instrukcji nikogo nie zwalnia z troski o bezpieczeństwo i z przykazania miłości wyrażanego przez kulturę osobistą.

Bezpieczeństwo, to nie wszystko

Reklama

Odnosząc się do bezpieczeństwa trzeba pamiętać, że najlepszym gwarantem bezpieczeństwa dzieci jest roztropność i wyobraźnia rodziców, czy opiekunów. Dlatego dzieci przebywające na placu zabaw powinny być pod stałą opieką dorosłych. Niewątpliwie wyeliminowanie zagrożeń dla zdrowia i życia podczas zabaw, to najważniejsza sprawa, jednak nie można zapominać, że plac zabaw to miejsce publiczne i w dodatku wyjątkowe, gdyż przebywają na nim dzieci. Każdy cywilizowany człowiek wie, co można, a czego nie przystoi robić na placu zabaw. Nie wolno zapominać, że dzieci właśnie przez naśladownictwo kształtują swoją osobowość. Z tej racji dorośli, będąc na placu zabaw, winni zachowywać się nad wyraz kulturalnie! Place zabaw coraz częściej są ogradzane dla zwiększenia bezpieczeństwa. Niektóre natomiast - wręcz zamykane na klucz. Jeżeli kogoś taka praktyka zaskakuje, to myślę, że po przeczytaniu do końca tekstu przestanie się temu dziwić.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Niewychowani dorośli

Reklama

Długie letnie dni i ładna pogoda sprzyjają temu, aby więcej czasu spędzać z dziećmi w miejscach przeznaczonych do zabawy. Oto kilka sytuacji zaobserwowanych przeze mnie tego lata na krakowskich placach zabaw. Pewnego razu mama malca, który dopiero co nauczył się chodzić, nerwowo strofowała go, aby nie dotykał rączkami ziemi, żeby się nie ubrudził. Nie byłoby może w tym nic dziwnego gdyby nie fakt, że kobieta w tym czasie paliła papierosa i co chwilę, wypuszczając kłęby dymu w jego kierunku, truła go, a przy okazji inne dzieci. Czyż nie lepiej i zdrowiej byłoby dla dziecka, gdyby umorusało się nie do poznania zamiast wdychania dymu papierosowego?
Inny negatywny przykład to zachowanie mężczyzny, który bawiąc się z córeczką początkowo wzbudzał podziw. Niestety, to co zaszło po tym, jak zadzwonił jego telefon komórkowy, spowodowało konsternację u obecnych na placu zabaw. Tatuś rozmawiając przez telefon, co chwilę wyrażał się bardzo wulgarnie i to na tyle głośno, że dzieci zaczęły przysłuchiwać się tej wyjątkowo niecenzuralnej rozmowie. Przekleństwa wypowiadane w obecności dzieci dobitnie potwierdziły jego wyjątkowy prymitywizm.
Kiedy indziej, przebywając z dziećmi na placu zabaw, byłem świadkiem kolejnej, równie niedopuszczalnej sytuacji, potwierdzającej brak wyobraźni i szacunku do dzieci ze strony dorosłych. Otóż w bezpośrednim sąsiedztwie bawiących się dzieci, kilka osób zaczęło spożywać alkohol. Trudno uwierzyć, żeby nie zdawali sobie oni sprawy, jakie wzorce przekazują najmłodszym.

Plac zabaw, to nie toaleta

Na szczególną uwagę zasługuje fakt, że tegoroczne badania krakowskich piaskownic wykazały, że w większości z nich dzieci nie powinny się bawić ze względu na zanieczyszczenie substancjami pochodzenia zwierzęcego i niestety, również ludzkiego. Zdarza się także, że psy załatwiają się na terenie przeznaczonym dla dzieci, a ich właściciele nic sobie z tego nie robią. Niestety, okazuje się, że nawet niektórzy rodzice sami nie dbają o warunki higieniczne na placach zabaw. Widziałem kiedyś, jak jedna mama udała się z własną pociechą za urządzenie zapewniające dyskrecję, gdzie dziecko załatwiło potrzebę fizjologiczną. Innym razem przechodząc obok tego miejsca zauważyłem, jak to samo dziecko, już bez pomocy rodzica, skorzystało ze znanego miejsca, po czym rozradowane wróciło do dalszej zabawy! Bywa i tak, że w porach nocnych na niektórych placach zabaw dla dzieci odbywają się imprezy z grillem włącznie, po których, delikatnie mówiąc, pozostaje nieporządek.

Bawmy się po królewsku

Opisane fakty niech będą przestrogą dla wszystkich, którym zależy na zdrowiu dzieci i zapewnieniu im odpowiedniego klimatu zabawy. Nie mając pewności co do konkretnego miejsca, lepiej nieraz podejść na plac zabaw oddalony od miejsca zamieszkania, ale za to pod każdym względem lepszy. Mam nadzieję, że opisane przypadki nie występują nagminnie, niemniej jednak i tak nie powinny mieć w ogóle miejsca. Zdobywajmy się wobec tego na odwagę zwrócenia uwagi wszystkim niekulturalnym osobom przebywającym na terenach dla dzieci. Ponadto uważam, że służby miejskie powinny interweniować w sytuacjach przedstawionych w niniejszym artykule. Czy interweniują? Osobiście nigdy nie widziałem. Mam jednak nadzieję, że tak, ponieważ chodzi o dobro najmłodszych obywateli naszego królewskiego miasta. Skoro więc nie wszyscy potrafią po królewsku się zachować, to trzeba im w tym pomóc. Na wychowywanie nigdy nie jest przecież za późno.

2009-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Św. Ambroży obrońca Bożego Prawa

Niedziela łowicka 49/2002

[ TEMATY ]

święty

św. Ambroży

pl.wikiepdia.org

7 grudnia Kościół katolicki obchodzi wspomnienie liturgiczne św. Ambrożego, biskupa i doktora Kościoła, jedną z największych postaci Kościoła Zachodniego w IV w. Dane o wcześniejszym jego życiu są skąpe, natomiast biografia od chwili wybrania go na biskupa jest bardzo bogata.

Ambroży urodził się około roku 340 w Trewirze (dzisiejsze Niemcy), jako syn prefekta Galii. Otrzymawszy staranne wykształcenie w Rzymie, rozpoczął karierę państwową na terenie dzisiejszej Jugosławii. Około roku 370 został mianowany zarządcą - prefektem północnej Italii, mieszkając w Mediolanie. W roku 374 w Mediolanie zmarł tamtejszy biskup. Zapowiadał się burzliwy wybór nowego biskupa, gdyż dwie partie: jedna prawowierna, druga sympatyzująca z arianizmem, wysuwały swoich kandydatów, ale ponieważ głosy były równomierne, wybory się przeciągały. Ambroży, podejrzewając, że może dojść do zamieszek, nie chcąc do nich dopuścić, z urzędu udał się do katedry. Kiedy tam się znalazł, z tłumu jakieś dziecko zwołało: "Ambroży biskupem". Zebrani uznali to za znak opatrznościowy i mimo tego, że Ambroży - choć należał do rodziny chrześcijańskiej - nie był nawet ochrzczony i opierał się, wymogli na nim zgodę. Dla wybierających nie stanowiło to żadnej przeszkody. Wiedzieli, że jest człowiekiem sprawiedliwym i bardzo odpowiedzialnym, a to wystarczyło, by mógł być dobrym biskupem. Przyszłość potwierdziła, że mieli rację. W ciągu ośmiu dni Ambroży przygotował się, przyjął chrzest i pozostałe sakramenty, a 7 grudnia 374 r. został konsekrowany na biskupa Mediolanu. Nowy biskup wiedział, jak małe kompetencje posiada w zakresie znajomości Pisma Świętego i prawd objawionych, dlatego swoje duszpasterzowanie rozpoczął od gruntownego studiowania Biblii i literatury chrześcijańskiej. Miało to służyć jego przepowiadaniu. Wnet zasłynął jako kaznodzieja; podziwiał go św. Augustyn. Św. Ambroży żył i działał w okresie, kiedy dopiero zaczynały się kształtować stosunki Kościoła z państwem (władzą cesarską). Jego postawa i poczynania w tej dziedzinie miały znaczący wpływ na przyszłość tych stosunków. Inicjatywy biskupa Mediolanu były też próbą określenia miejsca Kościoła w społeczeństwie. Z tego też punktu widzenia należy oceniać słynne "potyczki" Ambrożego z władzą cesarską. Najgłośniejszym był konflikt Ambrożego z cesarzem Teodozjuszem. Powodem była rzeź dokonana z rozkazu cesarza w Tessalonikach. Podczas lokalnych zamieszek zginął tam jeden z oficerów rzymskich. W odwecie cesarz zarządził masakrę ludności; mieszkańców zgromadzonych w cyrku zaatakowali żołnierze. Zginęło prawie 700 osób. Wówczas biskup Ambroży nałożył na cesarza obowiązek odbycia pokuty. O dziwo, Teodozjusz uznał swój grzech i zgodził się na określoną przez biskupa pokutę, co było wyrazem wielkiego autorytetu biskupa Ambrożego. Za jego sprawą świat zrozumiał, że władca w Kościele jest tylko wiernym - niczym więcej - i obowiązują go te same zasady Bożego Prawa, które normują życie wszystkich. Sprecyzowane przez św. Ambrożego ustawienie władcy wobec Bożego Prawa, na straży którego stoi biskup, stało się normą w Kościele katolickim i obowiązuje do dziś. Potknął się o tę normę w XVI w. Henryk VIII, który po popełnieniu grzechu, nie chcąc pokutować, wolał oderwać cały Kościół angielski od biskupa Rzymu. Ten zaś, stając na straży Bożego Prawa, nie mógł przyjąć innego rozwiązania. Wspomnienie postaci św. Ambrożego przypomina bardzo trudne zagadnienie relacji Kościoła do państwa, zwłaszcza wtedy, gdy władzę w państwie sprawuje katolik. Ten bowiem jako wierzący musi się nieustannie liczyć z Bożym Prawem. Nie chodzi tu tylko o decyzje, ale i o zachowanie Bożego Prawa w życiu osobistym, które dla podwładnych jest niepisaną normą postępowania. Stąd do historii św. Ambroży przeszedł nie tyle jako teolog, ile jako odważny biskup, wzywający władców (dzisiaj sprawujących władzę na różnym szczeblu życia demokratycznego) do zachowania Prawa Bożego. Św. Ambroży zmarł w Wielką Sobotę 4 kwietnia 397 r. Został pochowany w Mediolanie. Do dziś pozostaje postacią wręcz symboliczną dla tego miasta. Zdumiewała jego aktywność, co podkreślił biograf, notując z podziwem, że po śmierci Ambrożego, jego obowiązki katechetyczne musiały być podzielone między pięciu kapłanów.
CZYTAJ DALEJ

Panie, uczyń z nas narzędzia Twojej miłości, jak uczyniłeś je z Najświętszej Dziewicy Maryi

2024-12-06 09:14

[ TEMATY ]

adwent

rozważania

O. prof. Zdzisław Kijas

Adobe Stock

Spotkanie Maryi z aniołem podkreśla rolę i sens Jej istnienia. Poprzez Jej powołanie Bóg chce nam powiedzieć, że jest On ostatecznym sensem i powodem naszego istnienia. Że wyłącznie w Nim ukryty jest ostateczny, najgłębszy sens tego wszystkiego, co nas spotyka, naszego cierpienia, naszych zmagań o lepsze życie, naszego zabiegania o pokój, zgodę, pojednanie, ale także naszego cierpienia itd. W Maryi i w jej słowach – Jakże się to stanie? – Bóg staje się bliski naszym lękom o przyszłość.

Bóg posłał anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, do Dziewicy poślubionej mężowi imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja. Wszedłszy do Niej, anioł rzekł: «Bądź pozdrowiona, łaski pełna, Pan z Tobą, błogosławiona jesteś między niewiastami». Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co by miało znaczyć to pozdrowienie. Lecz anioł rzekł do Niej: «Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i zostanie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida. Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca». Na to Maryja rzekła do anioła: «Jakże się to stanie, skoro nie znam męża?» Anioł Jej odpowiedział: «Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego okryje Cię cieniem. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym. A oto również krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swej starości syna i jest już w szóstym miesiącu ta, którą miano za niepłodną. Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego». Na to rzekła Maryja: «Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według słowa twego». Wtedy odszedł od Niej anioł.
CZYTAJ DALEJ

Abp Galbas: dziękuję Wam za dni, które przeżywaliśmy w Kościele katowickim

2024-12-08 12:02

[ TEMATY ]

Abp Adrian Galbas

EpiskopatNews/Flickr

Abp Adrian Galbas

Abp Adrian Galbas

Abp Adrian Galbas, administrator apostolski archidiecezji katowickiej, skierował w II Niedzielę Adwentu list do diecezjan, w którym podziękował wiernym za wspólny czas spędzony w Kościele katowickim. 14 grudnia abp Galbas obejmie urząd metropolity warszawskiego.

W słowie, które jest odczytywane we wszystkich kościołach archidiecezji w II Niedzielę Adwentu, hierarcha nawiązał do obchodzonej 8 grudnia uroczystości Niepokalanego Poczęcia NMP. Przypomniał, że „Maryja cieszy się przywilejem bycia niepokalaną nie ze względu na Nią samą, ale ze względu na Chrystusa. Nie o Nią tu przede wszystkim chodzi, a o Niego”.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję