Członkowie Ruchu Światło-Życie przez cały rok przeżywali nowennę, przygotowującą ich do udziału w warszawskim spotkaniu. Stawiała ona przed nimi konkretne zadania: zorganizowanie w parafii, rejonie bądź miejscowości seminarium odnowy wiary zakończonego Oazą Modlitwy z modlitwą o wylanie Ducha Świętego, tworzenie grup formacyjnych dziecięcych, młodzieżowych, kręgów Domowego Kościoła oraz diakonii ewangelizacji, organizowanie Oaz Rekolekcyjnych Diakonii Wyzwolenia, Oaz Rekolekcyjnych Diakonii Życia oraz tworzenie diakonii wyzwolenia, życia i miłosierdzia.
W diecezji toruńskiej członkowie ruchu zdołali zrealizować niektóre z tych celów. W Toruniu w październiku ub.r. odbyło się seminarium odnowy wiary. W toruńskiej parafii Miłosierdzia Bożego, z inicjatywy osób z Domowego Kościoła, powstała dziecięca grupa oazowa, zawiązało się kilka kręgów rodzin, a w skali diecezjalnej członkowie Domowego Kościoła wznowili pracę diakonii ewangelizacji i życia.

Świętowanie

6 czerwca do Warszawy wyruszyła 50-osobowa grupa osób reprezentujących ruchy i stowarzyszenia - głównie Domowy Kościół - z naszej diecezji. Wzięła ona udział w niezwykłym wydarzeniu, którego sens wykraczał daleko poza ramy obchodów 30-lecia papieskiej pielgrzymki.
W katechezie wprowadzającej w obchody ks. Wodarczyk zapytał: - Co wydarzyło się w tym miejscu 2 czerwca 1979 r.? I odpowiedział: - Na naszej ziemi zagościł prorok, wybrany przez Boga do spełnienia wielkich dzieł w Europie i na świecie. Przybył do zniewolonego narodu, któremu próbowano wmówić, że jego sytuacja jest niezmienna, że nie ma się co buntować, że raczej musi przywyknąć do komunizmu. Ludziom tym, poddanym próbie odgórnego narzucenia ateizmu, Jan Paweł II wskazał dobitnie, że Chrystus jest kluczem, bez którego nie da się zrozumieć człowieka, a Chrystusowy krzyż - rzeczywistością, bez której historia naszego kraju staje się niezrozumiała. Uczestnicy tamtego niezapomnianego spotkania - kontynuował - przeżyli podstawowy fakt: zostali zgromadzeni na placu w imię Chrystusa, który mówi do nich: „Nie lękajcie się!”.

Nowe wylanie Ducha

Ks. Adam Wodarczyk ujął sens warszawskiego spotkania za pomocą dwóch słów - dziękczynienie i tęsknota. Idąc tym tropem, dziękowaliśmy Bogu za Jana Pawła II, że mieliśmy szczęście żyć w czasach jego pontyfikatu, za jego prorockie wołanie o przejście Ducha Świętego przez Polskę i za owoce, które ono w nas wyzwoliło. Przede wszystkim jednak prosiliśmy o nowe wylanie Ducha Świętego na nasz kraj, przeżywający czas laicyzacji.
O. Adam Schulz, przewodniczący Ogólnopolskiej Rady Ruchów Katolickich, przytoczył słowa św. Bonawentury: „Duch Święty przychodzi tam, gdzie jest kochany, oczekiwany i zapraszany”. - Problemem jest zatem nie to, czy On do nas przyjdzie, czy zstąpi, bo tak się na pewno stanie, jeśli Go szczerze będziemy wzywali - powiedział. - Problem tkwi raczej w tym, byśmy chcieli i potrafili wykorzystywać na co dzień Jego dary, abyśmy współpracowali z Jego łaską.
Punktem kulminacyjnym tej części spotkania była modlitwa o nowe zesłanie Ducha Świętego, odnowę wiary i życia chrześcijańskiego w Polsce i Europie, za ludzi podejmujących dzieło ewangelizacji.

Na placu stanął krzyż

Po południu wraz z kilkunastotysięczną rzeszą pielgrzymów z całej Polski uczestniczyliśmy w Eucharystii, której przewodniczył metropolita warszawski abp Kazimierz Nycz. W nabożeństwie wziął udział Prezydent RP Lech Kaczyński z żoną, a także prezydent Warszawy Hanna Gronkiewicz-Waltz. Przed Mszą św. abp Nycz poświęcił 9-metrowej wysokości krzyż, ustawiony w tym samym miejscu, w którym 30 lat temu stał krzyż papieski. Przez te wszystkie lata wierni układali tu krzyże z kwiatów lub zniczy. Teraz nadeszła pora, aby w miejscu, z którego Jan Paweł II upomniał się o prawo Polaków do zachowania swych chrześcijańskich korzeni, z którego 3 lata później rozpoczęła się ostatnia ziemska droga Prymasa Tysiąclecia, stanął krzyż z granitu. W sercu 2-milionowej metropolii będzie on przypominał, że nasza tożsamość płynie stąd, iż jesteśmy narodem chrześcijańskim. - To wy, małżonkowie z Domowego Kościoła, bierzecie odpowiedzialność za krzyż w życiu rodzin - powiedział abp Kazimierz Nycz. W homilii wspomniał ks. Franciszka Blachnickiego i dzieło jego życia - Ruch Światło-Życie”.
Nawiązując do czytań mszalnych (były to te same czytania, co 30 lat temu), porównał Ezechielowe pole kości do obecnej duchowej stagnacji, ogarniającej coraz szersze kręgi społeczeństwa. - Jezus powołuje was do tego, by zanieść tym ludziom życie. Co robić, jeśli zadanie to wydaje się nieraz niemal niewykonalne? - zapytał. - Jest to sytuacja podobna do tej, w której powstają wielkie wynalazki. Wszyscy wiedzą, że czegoś nie da się zrobić. Przychodzi jednak prostaczek, który nie wie, że tego nie można zrobić - i robi to! Coś takiego wydarzyło się na tym placu 2 czerwca 1979 r. Niemożliwe stało się możliwe - zakończył Metropolita warszawski.
Dopełnieniem spotkania był radosny wieczorny koncert ewangelizacyjny zespołów „New Life’M” oraz „Deus Meus”, zakończony Apelem Jasnogórskim.