Biskup kujawsko-kaliski Stanisław Zdzitowiecki erygował parafię pw. Najświętszego Serca Jezusowego 5 czerwca 1915 r. W dzielnicy Bałuty, liczącej wówczas ok. 100 tys. mieszkańców, potrzeba wzniesienia kościoła katolickiego była bardzo odczuwalna. Funkcję świątyni początkowo pełnił odpowiednio zaadaptowany pawilon z łódzkiej Wystawy Przemysłowej, zakupiony przez mieszkańców. Tak prowizoryczny kościół, który powstał na Julianowie na placu ofiarowanym przez Juliusza T. Heinzla, miał być tymczasowym miejscem spotkań, aby zaspokoić potrzeby religijne katolickiej ludności Bałut.
Dzieje budowy kościoła
Reklama
Potrzebę wzniesienia nowej świątyni w rozbudowującej się północnej dzielnicy Łodzi doskonale rozumiał biskup ordynariusz Włodzimierz Jasiński. 23 października 1938 r. Ksiądz Biskup dokonał poświęcenia kamienia węgielnego i fundamentów pod budowę na Julianowie murowanego kościoła, którą rozpoczęto z inicjatywy proboszcza ks. Stanisława Mireckiego.
Lata II wojny światowej przyniosły Łodzi tragiczne następstwa. Choć miasto nie ucierpiało, jak wiele innych miast polskich w wyniku działań wojennych i nie legło w ruinie, to zniszczona została bezpowrotnie jego specyficzna struktura narodowościowa i wyznaniowa.
Prace budowlane kościoła na Julianowie zostały wznowione dopiero w 1949 r. przez proboszcza ks. kan. Franciszka Gwoździckiego i zakończone w 1956 r., kiedy to kościół został uroczyście poświęcony.
W czerwcu 1970 r. z nominacji biskupa ordynariusza Józefa Rozwadowskiego nowym proboszczem parafii został bp Jan Kulik. Nowy Proboszcz objął administrowanie parafii w krytycznym okresie dla świątyni, ponieważ już od roku 1968 zaczęto zauważać na głównym sklepieniu kościoła i bocznych lunetach pęknięcia i drobne rysy. Niestety ściany kościoła rozstąpiły się do 8 cm, a sklepienie jednej lunety pękło. Na wskutek wadliwego wykonania i niedostatecznego nadzoru budowla groziła zawaleniem. Zarząd Wydziału Budownictwa i Architektury Miasta Łodzi wydał polecenie zamknięcia kościoła. Bp Jan Kulik podjął prace remontowe mające na celu ratowanie budowli kościoła. Niezwłocznie rozpoczęto prace w nawie głównej świątyni. Zbudowano nowy sufit żelbetonowy, a ściany kościoła górnego i filary sklamrowano oraz założono siedem ściągów wewnątrz świątyni. W późniejszych latach dach pokryto blachą miedzianą i sukcesywnie przeprowadzano prace remontowo-budowlane, które trwały aż do 1984 r.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Wnętrze kościoła
Główny ołtarz wykonany jest z białej marianny. Wgłębienia przedstawiają kształt kielicha. Po lewej stronie ołtarza przykuwa uwagę tabernakulum, wykonane z odlewu z brązu. Jego kształt przypomina sternicze koło okrętowe o średnicy 140 cm, a wnętrze kuli 70 cm. Całość stalowej konstrukcji obłożona jest młotkowaną blachą miedzianą. Założenia projektantów i wykonawców, że Chrystus Pan jest sternikiem globu ziemskiego, zostały zrealizowane i dzisiaj możemy podziwiać to niezwykłe w kształcie i budowie miejsce przechowywania Najświętszego Sakramentu.
Ołtarze boczne zaprojektował prof. Jerzy Bandura. Mensy ołtarzy wykonane są z granitu strzegomskiego. Podstawę ołtarza, poświęconego Najświętszemu Sercu Jezusa, wykonano z białej marianny. Drugi ołtarz zbudowano ze złotej mozaiki. Na niej umieszczono obraz Matki Boskiej Częstochowskiej, namalowany przez rolnika z Podlasia Edwarda Jarmosiewicza. Przed tym obrazem ludzie upraszają łaski za wstawiennictwem Czarnej Madonny, a liczne ofiarowane wota są wyrazem wdzięczności za otrzymane łaski.
Zaangażowanie wspólnoty parafialnej
Jako odpowiedź na wezwanie Ojca Świętego, wygłoszone w czasie jego pielgrzymki do Ojczyzny w październiku 2002 r., pod kierunkiem p. Jana Jurasia powstał punkt charytatywny. Jego głównym zadaniem jest pomoc rodzinom najuboższym w zakresie zaopatrzenia w artykuły żywnościowe, odzieżowe, szkolne, pomoc w realizacji recept.
Przy współpracy z Caritas Archidiecezji Łódzkiej w ramach realizacji programu „Dostarczanie żywności dla najuboższej ludności Unii Europejskiej” systematyczną opieką jest objętych obecnie 260 osób znajdujących się w trudnej sytuacji. Pomoc unijna jest udzielana od września 2004 r. i od tego czasu systematycznie rośnie liczba osób potrzebujących. Za akcję odpowiedzialny jest p. Marcin Pełzowski. To dzieło może być realizowane dzięki wielkiemu zaangażowaniu wolontariuszy.
Niezwykle prężnie na terenie parafii działa Akcja Katolicka, której prezesem jest dr Marian Surma, działania Akcji wspomaga wieloletni radny Rady Miejskiej Marian Papis. Jej działalność przejawia się w różnych formach. Już po raz dziesiąty zorganizowano pielgrzymkę do Lichenia. Chętnych jest zawsze bardzo dużo i często jadą nawet trzema autokarami. Członkowie AK wspomagają także różne akcje. Ostatnio zaangażowali się w zbieranie podpisów o przywrócenie dnia wolnego od pracy w Święto Trzech Króli.
Od kilku lat wydawany jest periodyk parafialny „Via”. Informuje on o życiu kościoła, miasta, a także państwa.
Aktywnie w życiu parafii uczestniczy też Koło Przyjaciół Radia Maryja. Spotkania odbywają się regularnie. W każdą pierwszą sobotę miesiąca odprawiana jest Msza św. w intencji Kościoła, Ojca Świętego i Radia Maryja. Od wielu lat w styczniu na spotkania z Ojcem Redemptorystą przybywają delegacje z różnych parafii, w których działają Koła Przyjaciół RM. Poza spotkaniami organizowane są też liczne pielgrzymki do Częstochowy i Kalisza. Koło działa aktywnie w różnych formach dzięki zaangażowaniu Jadwigi Paduch, prezesa Koła Przyjaciół Radia Maryja.
Bardzo starannie od początku powstania parafii prowadzona jest kronika. W kilku tomach uwzględniono najważniejsze wydarzenia z historii kościoła i parafii. Kronika to pasjonująca lektura, z której możemy się dowiedzieć, że w dowód uznania za szerokie wykorzystanie Tygodnika Katolickiego „Niedziela” w duszpasterstwie parafialnym, ks. kan. dr Piotr Rycerski otrzymał w 1999 r. Medal Mater Verbi, a 15 lutego 2008 r. Ojciec Święty Benedykt XVI obdarzył Go godnością Prałata Honorowego Jego Świątobliwości. Ostatnim ważnym wydarzeniem w życiu parafii było odsłonięcie 1 kwietnia 2009 r. pomnika Jana Pawła II, wykonanego przez Krystynę i Bogusława Solskich. Poświęcenia pomnika dokonał abp Władysław Ziółek.