„Różaniec jest moją codzienną i umiłowaną modlitwą cudowną w swej prostocie i swej głębi. Jest modlitwą człowieka za człowieka, za wszystkich ludzi świata i historii, żywych i umarłych, powołanych do tworzenia wraz z nami Ciała Chrystusa i do stania się wraz z Nim współdziedzicami chwały Ojca. „
Jan Paweł II
Jak powstał Żywy Różaniec? Idea Żywego Różańca jest prosta. Różaniec składa się z 20 tajemnic (dawniej składał się z 15). Każdemu z członków róży powierza się codzienne odmawianie przez miesiąc jednej tajemnicy. W ten sposób cała róża - 20 osób, codziennie odmawia cały różaniec. Żywy Różaniec został założony w Lyonie w 1826 r. przez Paulinę Jaricot. Założycielce przyświetlał jeden cel: „Najważniejszą rzeczą i najtrudniejszą jest uczynić Różaniec modlitwą wszystkich”.
Czy tylko klepanie?
Reklama
Odmawianie Różańca, szczególnie przez starsze osoby, jawi się młodym, jako bezowocne powtarzanie tych samych słów. Inne zdanie na ten temat miał Jan Paweł II: „Powtarzając dobrze znane i drogie sercu modlitwy: „Ojcze nasz”, „Zdrowaś Maryjo” i „Chwała Ojcu” człowiek skupia się na rozważaniu tajemnic zbawienia i przedstawia Bogu za wstawiennictwem Maryi, potrzeby własne i całej ludzkości, prosząc Chrystusa o siły, by mógł bardziej konsekwentnie i wielkodusznie żyć Ewangelią. Kiedyś powszechny był zwyczaj codziennego odmawiania Różańca w rodzinie. Jak dobroczynne owoce przyniosłaby ta praktyka także dzisiaj! Maryjny Różaniec oddala niebezpieczeństwa rozpadu rodziny, jest niezawodną więzią jedności i pokoju”.
Ojciec Święty podczas pobytu w Fatimie w 1982 r. przypomniał także tę historię: Gdy spytano małą Hiacyntę, o co najbardziej prosiła Matka Boża podczas fatimskich objawień, odpowiedziała: „O codzienne odmawianie Różańca”.
Różaniec może być z jednej strony modlitwą trwającą podczas zwyczajnych zajęć w pracy czy w domu. Jeden z krakowskich duszpasterzy akademickich mówi, że odmówienie dziesiątka różańca zajmuje mu dokładnie czas, w którym niemal codziennie porusza się między kościołem św. Marka a Papieską Akademią Teologiczną. Nosi on w kieszeni różaniec z dużymi koralikami, wykonany przez siostry zakonne. Ktoś mógłby powiedzieć, że to nieelegancko - przez krakowski rynek idzie ksiądz z ręką w kieszeni. A on się po prostu modli...
Inny krakowski kapłan, ks. Krzysztof Wons, znany rekolekcjonista, podczas Szkoły Modlitwy Słowem Bożym w Centrum Formacji Duchowej na Zakrzówku, nauczał, że modlitwa różańcowa jest tak naprawdę modlitwą Pismem Świętym. Przecież „Ojcze Nasz” i „Zdrowaś Maryio” to fragmenty Ewangelii! Ktoś, kto często modli się na różańcu, powtarza więc Słowa Życia.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Najlepsza „Krawcowa”
W pierwszym krakowskim okresie swego życia, do momentu zostania kapłanem, Karol Wojtyła prowadzony był w swojej duchowej wędrówce przez krawca Jana Tyranowskiego. Tyranowski uważał Żywy Różaniec za jedną z najważniejszych form codziennego praktykowania wiary. Był założycielem Żywego Różańca w parafii na krakowskich Dębnikach. Kiedy w 1940 r. poznał młodego Wojtyłę, szybko zaproponował mu udział w Żywym Różańcu. Pod jego okiem przyszły Papież rozwiewał swe wątpliwości dotyczące tego, czy czasem kult maryjny nie przesłania Chrystusa. Jan Tyranowski w swoim mieszkaniu przy ul. Różanej organizował spotkanie róży, którą prowadził. Ze wspomnień jej uczestników, wiemy, że aż 11 członków jego róży wybrało w przyszłości drogę kapłaństwa. Modlitwa maryjna okazała się znakomitą formacją przyszłych kapłanów. Maryja okazała się najlepszą „Krawcową”, która „przeszyła” młodych mężczyzn z robotników, uczniów i rzemieślników w kapłanów.
Przyszłość
Wielu wiernych uważa dziś, że róże Żywego Różańca wymierają i ta forma wspólnotowa chyli się ku upadkowi. Nic bardziej mylnego. Na tle innych wspólnot w naszej diecezji Żywy Różaniec przytłacza swoją popularnością. Oto szacunki: 40 tys. członków Żywego Różańca, 30 tys. członków Ruchu Światło-Życie, około 1500 osób w Odnowie w Duchu Świętym oraz ok. 1000 - w Drodze Neokatechumenalnej.
Co prawda w niektórych parafiach, zelatorzy nadal borykają się z uzupełnieniem wszystkich róż do 20 osób. Wynika to z dwóch powodów. Po pierwsze w mniej licznych parafiach nie udało się uzupłenić róż z 15 do 20 osób, kiedy Jan Paweł II w 2002 r. podarował Kościołowi Tajemnice Światła. Po drugie, nie zawsze po śmierci danej osoby, ktoś przejmuje jej tajemnicę. Zdarza się wtedy, że niektóre osoby odmawiają po dwie tajemnice. Duszpasterze Żywego Różańca unikają jednak takich sytuacji i wolą łączyć Róże tak, aby było ich mniej, a miały komplet modlących się.
Mitem jest także, że róże Żywego Różańca składają się tylko z osób starszych. Jest ich na pewno większość. Niemniej jednak w wielu parafiach naszej diecezji róże składają się także wyłącznie z ludzi młodych, np. z członkiń scholi lub ministrantów.
Żywy Różaniec nie zakończy swojego istnienia wraz ze śmiercią jego członków. Będzie istniał cały czas, lecz w innych formach. Jako przykład należy podać Osiedlowe Kółka Różańcowe Radia Maryja, które działają tak jak róże Żywego Różańca, tylko nazywają się inaczej. Podobnie w wielu innych wspólnotach w Kościele istnieje tradycja nieustannej modlitwy różańcowej. Nie zważając więc na formalną przynależność osób modlących się na różańcu - zawsze znajdzie się grono osób, które będzie w Niepokalanym Sercu Maryi szukać łask potrzebnych w życiu doczesnym i dla życia wiecznego.
Maryjo
stale obecna
ukryta w przydrożnych kapliczkach
w dziupli drzewa nieraz
co błogosławisz urodzajną ręką łany zbóż
i uczysz pięknej miłości
pokory
niczym kłos uniżony przed blaskiem Słońca,
milcząca,
a tak wymowna,
że bez słów
mówisz jak kochać najprościej
sypią się płatki Różańca,
płyną szepty
złożone w koszyczku Twojej sukienki
a Ty zanosisz je nieustannie
do Ojca
Któremu zaufałaś do końca
z ludzi jedyna
Agnieszka Konik-Korn
Członkowie Żywego Różańca mogą dostąpić odpustu zupełnego, pod zwykłymi warunkami, osiem razy w roku:
1. W dniu przyjęcia do Żywego Różańca
2. W dniu Narodzenia Pana Jezusa (25.XII)
3. W dniu Ofiarowania Pańskiego (2 II)
4. W dniu Zwiastowania Najświętszej Maryi Pannie (25 III)
5. W dniu Zmartwychwstania Pańskiego
6. W dniu Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny (15 VIII)
7. W święto Królowej Różańca Świętego (7 X)
8. W dniu Niepokalanego Poczęcia Maryi (8 XII)