Wtorek, 27 lutego. Wielki Post

• Iz 1, 10.16-20 • Ps 50 • Mt 23, 1-12

Jezus przemówił do tłumów i do swych uczniów tymi słowami: «Na katedrze Mojżesza zasiedli uczeni w Piśmie i faryzeusze. Czyńcie więc i zachowujcie wszystko, co wam polecą, lecz uczynków ich nie naśladujcie. Mówią bowiem, ale sami nie czynią. Wiążą ciężary wielkie i nie do uniesienia i kładą je ludziom na ramiona, lecz sami palcem ruszyć ich nie chcą. Wszystkie swe uczynki spełniają w tym celu, żeby się ludziom pokazać. Rozszerzają swoje filakterie i wydłużają frędzle u płaszczów. Lubią zaszczytne miejsce na ucztach i pierwsze krzesła w synagogach. Chcą, by ich pozdrawiano na rynkach i żeby ludzie nazywali ich Rabbi. Wy zaś nie pozwalajcie nazywać się Rabbi, albowiem jeden jest wasz Nauczyciel, a wy wszyscy braćmi jesteście. Nikogo też na ziemi nie nazywajcie waszym ojcem; jeden bowiem jest Ojciec wasz, Ten, który jest w niebie. Nie chciejcie również, żeby was nazywano mistrzami, bo tylko jeden jest wasz Mistrz, Chrystus. Największy z was niech będzie waszym sługą. Kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się poniża, będzie wywyższony».

Słowo na dziś zachęca nas, byśmy rozpoczęli tę drogę nawrócenia od gruntownego przeglądu naszego sposobu działania, abyśmy byli gotowi do wykorzenienia wszelkiego rodzaju obłudy z naszego życia. Jezus mówi nam: „róbcie wszystko, co mówią, ale nie naśladujcie ich działania, bo mówią jedno, a robią drugie”. Hipokryzja tych, którzy mają władzę, jakąkolwiek władzę, przejawia się w tych pięciu aspektach: 1) Nakładanie na ludzi wielkich ciężarów. 2) Działanie tak, aby ludzie widzieli. 3) Przekręcanie prawa, a tym samym przekręcanie prawdy. 4) Staranie się być pierwszym. 5) Poczucie wyższości nad innymi. Jeden z hiszpańskich jezuitów podpowiadał, że rzeczą, która pomaga wykorzenić tę obłudę, jest życie po bratersku. To, co buduje się na miłosierdziu, prostocie, autentycznej sprawiedliwości, bliskości i spotkaniu, na pokorze. Braterstwem, które nie ma za zadanie osłaniać ani troszczyć się o siebie, ale osłaniać i troszczyć się o nas wszystkich pod osłoną wzajemnego szacunku, uznania i docenienia; które przedstawia się innym takim, jakim jest i bez pozycji. Ten, kto nie musi ukrywać swoich darów i lęków, swoich słabości i mocnych stron, swoich ograniczeń i możliwości, swoich błędów i sukcesów, jest prawdziwym człowiekiem. Jeśli chcesz wykorzenić hipokryzję, która zabija duszę, nie czuj się lepszy od nikogo, ale równy, nie uważaj się za właściciela niczego, ale współodpowiedzialny z innymi i, co najważniejsze, służ wszystkim w każdych okolicznościach, czasie i miejscu. I zobaczysz, jak twoja radość zaczyna kiełkować, odsłaniając życie, które nosisz w sobie.

D.S.

ROZWAŻANIA NA ROK 2024 DOSTĘPNE W KSIĄŻCE "ŻYĆ EWANGELIĄ". DO KUPIENIA W NASZEJ KSIĘGARNI!