Metropolita wrocławski przewodniczył Eucharystii z okazji 50 lat od rozpoczęcia budowy kościoła parafialnego. – Dzisiaj na patenie z białą Hostią chcemy złożyć naszą radość ze świętowania odpustu, Dni Siechnic i jubileuszu 50-lecia od rozpoczęcia budowy kościoła – mówił w homilii pasterz Kościoła wrocławskiego.

Przypomniał historię budowy parafialnej świątyni. Już w czerwcu 1945 osiedli tutaj mieszkańcy przymusowo wysiedleni przez władze sowieckie. Miejscowość nie była zniszczona, ale nie posiadała świątyni. Kiedy 20 sierpnia 1945 r. przybył do Świętej Katarzyny ks. Józef Garbicz, przystąpił do organizacji polskiej parafii. Ale dopiero w maju 1963 r., a więc 60 lat temu, złożone zostało pierwsze podanie do władz o zgodę na budowę kościoła. Niestety, takiej zgody proboszcz nie uzyskał. Późniejsze starania o budowę kościoła w Siechnicach kończyły się odmowną decyzją władz. W tej sytuacji, na mocy prawa kanonicznego, 23 kwietnia 1965 r. erygowano w Siechnicach parafię pw. Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny. Pierwszym jej administratorem został ks. Emil Pagacz, który natychmiast rozpoczął systematyczne zabiegi o pozwolenie na budowę. Determinacja mieszkańców zmusiła władze do ustępstw. 23 lutego 1971 r. ks. Emil Pagacz otrzymał pisemną zgodę na budowę kościoła w Siechnicach. Miesiąc później władze wyraziły zgodę na jego lokalizację przy dzisiejszej ul. Kościelnej. Była to pierwsza zgoda na budowę kościoła na terenie Dolnego Śląska od czasów zakończenia II wojny światowej.

– Ale to nie koniec kłopotów. Kolejnym było zatwierdzenie projektu przez władze. Dopiero nowo mianowany proboszcz ks. Stanisław Danicki rozpoczął budowę w 1973 r.Dzisiaj świętujemy 50-lecie tego ważnego dla całej społeczności wydarzenia. Trzeba jeszcze dodać, że główny ciężar budowy tego kościoła dźwigali parafianie. Dzisiaj, kiedy wszystko budowane jest przez firmy wyłaniane w przetargu, trzeba powiedzieć, głównie młodemu pokoleniu, że wtedy inaczej budowano kościoły – robiono to systemem gospodarczym. Duża liczba parafian uczestniczyła czynnie we wznoszeniu tego kościoła, wspierała jego budowę finansowo i modlitewnie – mówił metropolita wrocławski i przypomniał kolejną ważną dla parafii datę – uroczystą konsekrację kościoła 25 października 1981 r., której dokonał bp Tadeusz Rybak.

– Dziś Wasz kościół stoi w sąsiedztwie rynku i ratusza. Świątynia, którą komuniści pozwolili wybudować jedynie na obrzeżach wsi, bo takie pozwolenie wydano, wolą Opatrzności Bożej znalazła się w samym centrum miasta. Dzisiaj w 50. rocznicę rozpoczęcia budowy kościoła z wdzięcznością myślimy o duszpasterzach, którzy podejmowali trud uzyskania pozwolenia na budowę kościoła i realizację przygotowanego projektu architektonicznego. Z wdzięcznością myślimy o tych, którzy systemem gospodarczym wykonywali prace, którzy nie szczędzili ofiar pieniężnych, na kolanach wznosili modlitwy za dzieło budowy kościoła. Z wdzięcznością myślimy o architektach, projektantach, o tych wszystkich, którzy przyczynili się do budowy tej świątyni. Ich imiona zapisane są w niebie, zapisane są w parafii i w waszych sercach – mówił ksiądz arcybiskup i podziękował wszystkim zaangażowanym w powstanie parafialnej świątyni.

Nawiązując do przeżywanej uroczystości Trójcy Świętej podkreślił, że słowo Boże kieruje dziś naszą uwagę na jedną z największych tajemnic naszej wiary. Przytoczył fragment z Ewangelii według św. Jana, opisujący mowę pożegnalną Jezusa: „Gdy zaś przyjdzie On, Duch Prawdy, doprowadzi was do całej prawdy. (…) Wszystko, co ma Ojciec, jest moje”, to znaczy Syna.

– Rozważając ten i podobne teksty, znajdujemy uzasadnienie dla naszej wiary w Boga w Trójcy Jedynego. Nie od razu było nam dane poznać tajemnicę Trójcy Przenajświętszej. Odbywało się to w następujących po sobie etapach historii – mówił ksiądz arcybiskup, podkreślając, że najpierw objawił siebie Ojciec, co wiemy z kart Pisma Świętego. Wcielenie Jezusa pozwoliło z kolei poznać ludzkości Syna Bożego a przez Niego w sposób doskonalszy Ojca. I Jezus zapowiedział zesłanie Ducha Świętego.

– Najpełniej prawda o Trójcy Świętej została nam objawiona przez Chrystusa. To On objawiał Ojca i Ducha Świętego. Od Niego przyjęliśmy naukę o Ojcu, Synu i Duchu Świętym. Na pewno mamy trudność w jej zrozumieniu, bo przerasta nasze wyobrażenie. Ale trudność w zrozumieniu jest argumentem za tą prawdą. Bo przecież żaden człowiek, zdany na samego siebie, nigdy nie wymyśliłby podobnego misterium – przekonywał hierarcha, podkreślając, że Bóg, który istnieje, musi być właśnie taki – Jeden w Trzech Osobach.

– Nie może być miłości inaczej, jak tylko między dwiema lub więcej osobami. Jeżeli mówimy: „Bóg jest miłością”, to właśnie dlatego. Miłości nie może być, gdyby to była tylko jedna osoba. Jeśli więc Bóg jest miłością, to musi być w Nim Ktoś, kto kocha, kto jest kochany i musi być miłość, która ich łączy. Bóg jest jeden, ale nie samotny. Kogo by kochał Bóg, który by był absolutnie sam? Czyż nie siebie samego? Ale wówczas nie byłaby to miłość, lecz egoizm – tłumaczył ksiądz arcybiskup.

Rozważając tajemnicę Trójcy Świętej, odniósł ją do naszego życia.

– Ta tajemnica jest najwyższą afirmacją równości i różnorodności między ludźmi. Jesteśmy równi pod względem godności i różni co do cech. To znaczy, że można się różnić kolorem skóry, kulturą, płcią, rasą, religią. A jednak cieszyć się równą godnością jako osoba. I ta świadomość powinna nam towarzyszyć. Musimy w drugim widzieć osobę, która jest godna naszego szacunku – mówił abp Kupny.

Podkreślił, że ta zasada równości i różnorodności znajduje pierwsze zastosowanie w rodzinie, która powinna być odbiciem Trójcy Świętej. Rodzina składa się z osób różnych pod względem płci, wieku – ze wszystkimi konsekwencjami, jakie z tych różnic wynikają. Z różnymi zdolnościami, upodobaniami.

– Taka jest rodzina. Powodzenie małżeństwa i rodziny zależy od tego, w jakim stopniu ta odmienność będzie umiała dążyć do wyższej jedności, jedności miłości, jedności zamiarów, jedności wspólnoty – nauczał metropolita wrocławski.

Zaznaczył, że tajemnica Trójcy nie jest daleka od naszego życia. Zostaliśmy bowiem stworzeni na obraz i podobieństwo Boga, na obraz Trójjedynego Boga.

– Nosimy w sobie ten obraz i jesteśmy wezwani, by urzeczywistniać w naszym życiu syntezę jedności i różnorodności. Nie musimy się kłócić o poglądy polityczne, nie musimy się z tego powodu nienawidzić, nie musimy z tego powodu atakować księży, nie musimy ich bić, nie musimy bić drugiego człowieka – apelował metropolita wrocławski i przypomniał modlitwę Jezusa: „Ojcze spraw, aby byli jedno”.

– Łamiąc się chlebem eucharystycznym, stanowimy jedno. Wszyscy spożywamy ten sam chleb. I dlatego proszę, kochani, trwajmy w jedności, nie dajmy się skłócić. I pozwólmy się ogarnąć tajemnicy Trójcy Przenajświętszej. Niech ta tajemnica w nas dojrzewa, kształtuje nasze myślenie o wzajemnych relacjach. Niech tajemnica Trójcy Świętej zachęca nas do tego, abyśmy żyli we wzajemnej miłości – życzył abp Kupny.

Pod koniec Eucharystii ksiądz arcybiskup wręczył Medale św. Jadwigi Śląskiej zasłużonym parafianom.

Parafianie złożyli życzenia arcybiskupowi Józefowi z okazji 40. rocznicy święceń kapłańskich i 10. rocznicy ingresu a także proboszczowi ks. Stanisławowi Stelmaszkowi z okazji 15 lat probostwa w Siechnicach.

Po Mszy św. grupy parafialne wraz z duszpasterzami zaprosiły wszystkich obecnych na agapę, będącą wyrazem wdzięczności za miejsce kultu i radości ze wspólnoty parafialnej.