Wierni wzięli udział w modlitwie Liturgią Godzin, a konferencję wprowadzającą w dobre przeżycie Wielkiego Postu wygłosił bp Maciej Małyga. Hierarcha mówił o właściwym odczytaniu wielkopostnej drogi jako czasu upragnionego, czasu zbawienia: – Droga ta wyznaczana jest podczas kolejnych niedziel Wielkiego Postu przez wyjątkowe Ewangelie, które Kościół czyta już od wieków. W pierwszą niedzielę zostajemy zabrani na pustynię, gdzie jesteśmy świadkami kuszenia Chrystusa. On poszcząc przez 40 dni własnym przykładem uświęcił okres postu i pokuty. W drugą niedzielę Wielkiego Postu Kościół zabierze nas na Górę Przemienienia – Jezus po zapowiedzeniu uczniom swojej śmierci na świętej górze odsłonił przed nimi blask swego bóstwa. Zatem po pustyni i różnych próbach przychodzi Góra Przemienienia, upewnienie nas, że możemy dojść do chwały zmartwychwstania. Z Góry Przemienienia zostaniemy zabrani do Samarii, do Studni Jakuba, gdzie Chrystus spotyka pewną kobietę. Otrzymujemy obraz wody, która rozpala ogień miłości i wiary. Tak jak wcześniej Góra Tabor, która jest zapowiedzią Golgoty i pustynia, która jest zapowiedzią zwycięstwa.

– Czwarta niedziela zabierze nas do Jerozolimy – Ewangelia, która mówi o uzdrowieniu przez Jezusa niewidomego od urodzenia. On jest światłością, która na świat przyszła, aby każdy kto w Niego wierzy nie chodził w ciemności. Piąta niedziela Wielkiego Postu to podróż do Betanii, do domu przyjaciół Jezusa: Marty, Marii i Łazarza. Ewangelia pokazuje nam wskrzeszenie Łazarza – Chrystus jako prawdziwy człowiek opłakiwał swojego przyjaciela, a jako Bóg i władca wskrzesił go z martwych – podkreślał bp Małyga. – I dodawał: – To, co jest tajemnicą Chrystusa i tajemnicą bohaterów Ewangelii staje się również naszą tajemnicą przez wiarę, przez słuchanie Słowa Bożego, przez życie sakramentami.

– Szósta niedziela Wielkiego Postu jest bardzo wyjątkowa, bo rozważamy Mękę Pańską. Wtedy też zasłaniane są krzyże na znak tego, że wkraczamy w czas sprzed 2000 tysięcy lat do momentu, kiedy krzyża jeszcze nie było. Przez liturgię stajemy się uczestnikami tej historii, bierzemy w niej udział jakby „na żywo” – tłumaczył bp Maciej. – Te Ewangelie i teksty prefacji wyznaczają nasze postępowanie w rozumieniu tajemnic Chrystusa. Kuszony i zwycięski Chrystus – dzięki jego kuszeniu również i my możemy być zwycięzcy. On przemieniony na Górze Tabor i my upewnieni, że możemy przez cierpienie dojść do chwały zmartwychwstania. Studnia Jakuba – woda, która daje życie. Niewidomy od urodzenia, który przejrzał, bo Chrystus jest naszym światłem. Łazarz, przyjaciel opłakiwany przez Jezusa, potem przez Niego wskrzeszony. I niedziela Męki Pańskiej, zasłonięte krzyże. Niech to wszystko stanie się tajemnicami naszego życia, chcemy się w nie podczas Wielkiego Postu zanurzyć. Tylko dzięki możliwa jest nasza poprawa, nasze nawrócenie. Na końcu tej drogi czeka nas pusty grób i odnowienie Tajemnic Chrztu – my, którzy przez Chrzest umarliśmy z Chrystusem, z Nim także zmartwychwstaliśmy.