Była to modlitwa w dwóch językach: polskim i ukraińskim. Prowadził ks. Dariusz Amrogowicz, dyrektor Caritas Archidiecezji Wrocławskiej. Rozważania czytali s. Marietta CDC, która przez 20 lat posługiwała na Ukrainie [rozważania w języku ukraińskim], oraz Paweł i Małgorzata Trawkowie.

W czasie nabożeństwa każda ze stacji miała swoje odniesienie do sytuacji wojennej na Ukrainie i cierpieniu sprawianym przez agresora rosyjskiego.

Rozważania:

Stacja I mówiła o pragnieniu końca wojny i bezsilności, gdy patrzy się, jak plany i marzenia Ukraińców są rujnowane w zgliszczach wojny.

Stacja II porównywała wojnę do krzyża dźwiganego przez Ukrainę

Stacja III wskazywała na trud wojny, który przytłacza i odbiera spokój

Stacja IV ukazywała cierpienie matek ze względu na stratę swoich dzieci

Stacja V przypominała o pozytywnej odpowiedzi na pomoc oraz wyrażała prośbę o siłę i odwagę w dźwiganiu krzyża wojny wraz z Ukrainą.

Stacja VI zachęcała do szukania oblicza Boga w drugim człowieku, umęczonym wojną

Stacja VII zwracała uwagę na nieustannie podnoszenie się Ukraińców ku zwycięstwu

Stacja VIII ukazywał obraz kobiet umęczonych krzyżem wojny

Stacja IX mówiła o odwadze, która pomaga przetrwać kolejne bombardowania

Stacja X zwracała uwagę, jak nienawiść może powodować śmierć niewinnych ludzi

Stacja XI wskazywała na Ukrzyżowanie jako ból i niesprawiedliwość i porównywała ją do wojny, która niesie zniszczenie i cierpienie.

Stacja XII ukazywała obraz śmierci i była zachętą do modlitwy za zmarłe podczas wojny dzieci i dorosłych

Stacja XIII pozwalała wyobrazić sobie tragiczny obraz matek tulących w swym ramionach zamordowane podczas wojny ich dzieci

Stacja XIV rysowała obraz nowych grobów, do których złożono ciała ofiar

Stacja XV - była prośbą do Jezusa Zmartwychwstałego o pokój na świecie

Całość rozważań można pobrać tutaj.