1. Słowo wstępu
Jezus używał przypowieści, aby wyrazić coś bardzo głębokiego. Brał przykłady z życia, aby ludzie jak najlepiej zrozumieli sens przypowieści. Jego przypowieści są ponadczasowe i bardzo dziś aktualne.
2. Słowa klucze
“Któż z was, gdy ma sto owiec, a zgubi jedną z nich, nie zostawia dziewięćdziesięciu dziewięciu na pustyni i nie idzie za zgubioną, aż ją znajdzie?”
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Dla Boga ważny jest każdy człowiek, szczególnie ten który poszedł na manowce, ten który jest daleko. Bóg zostawia 99 osób, które nie potrzebują pomocy, a szuka jednego grzesznika. To nie jest tylko historia sprzed wieków. Ona dzieje się także dziś i to w miejscach, w których żyjemy.
Reklama
“A gdy ją znajdzie, bierze z radością na ramiona i wraca do domu; sprasza przyjaciół i sąsiadów i mówi im: ‘Cieszcie się ze mną, bo znalazłem owcę, która mi zginęła”.
Kiedy Bóg znajdzie człowieka to nie karci go, nie wypomina błędów, ale „bierze z radością na ramiona”. W ten sposób wracają do domu. Ten piękny obraz Dobrego Pasterza jest tak przejmujący i piękny, że już w pierwszych wiekach chrześcijaństwa był malowany w miejscach modlitwy i jest do dziś popularny. Może dlatego, że każdy z nas na pewnym etapie życia odnajduje się w nim.
“Tak samo, powiadam wam, radość nastaje wśród aniołów Bożych z powodu jednego grzesznika, który się nawraca.”
To jest właśnie podejście Pana Boga do każdego z nas, które jest przykładem dla każdego z nas. My również powinniśmy szukać choćby jednego człowieka, który się pogubił, „brać go z radością na ramiona” i cieszyć się z jego nawrócenia do Boga.
3. Dziś
Kiedy Pan Bóg mnie znalazł i „wziął z radością na ramiona” i przyniósł do domu? Czy zależy mi na jednym człowieku, czy jest mi wszystko jedno? Co zrobię dziś, aby wyjść i poszukać kogoś kto jest daleko od Boga?
