Reklama

Niedziela Lubelska

Srebrny jubileusz ślubów zakonnych s. Estery Mizińskiej

Ewa Kamińska

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Lecz ja zawsze będę z Tobą: Tyś ujął moją prawicę; prowadzisz mnie według swojej rady i przyjmiesz mnie na koniec do chwały (Ps 73,23-24). Takie słowa zamieściła s. Estera Mizińska na obrazku pamiątkowym z okazji jubileuszu 25-lecia ślubów zakonnych, które złożyła Bogu w Zgromadzeniu Sióstr Rodziny Betańskiej.

Uroczystość dziękczynienia za dar powołania i srebrny jubileusz odbyła się 22 maja w kościele pw. św. Antoniego Padewskiego w Lublinie, w którym s. Estera posługuje od sierpnia 2019 r. Eucharystii przewodniczył brat Jubilatki, bp Artur Miziński Sekretarz Generalny KEP. Wraz z nim Mszę św. celebrowało 11 kapłanów, wśród nich proboszcz ks. Marek Urban, który powitał wszystkich przybyłych, a szczególnie rodziców s. Estery, siostrę i całą rodzinę oraz siostry betanki z Matką Generalną s. Ruth Marią Kucmierz.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

W homilii Biskup, odwołując się do czytanej Ewangelii (J 14,23-29), przypomniał, że Jezus poprzez objawienie Bożej miłości, uczynił z niej zasadę chrześcijańskiego życia, które ma się wyrażać na zewnątrz w zachowywaniu Bożych przykazań. Bp Artur zauważył też, że „Kościół ukazuje nam Ducha Świętego jako Tego, kto jest duszą naszego życia wewnętrznego, jako tego, kto w nas rozpala życie Boże, życie łaski, jako tego, kto daje nam głębsze zrozumienie naszych życiowych zadań, wynikających z przynależności do grona wyznawców Chrystusa. W tę niedzielę jest nam ukazany ten Duch jako Pocieszyciel, jako dawca mądrości, dawca pokoju i odwagi. […] Człowiek potrzebuje wewnętrznego pokoju. Taki pokój jest darem Boga. Może więc go dać tylko Bóg. Owszem, o pokoju mówi także świat, ale niestety widzimy w ostatnich miesiącach, jak niewiele warta jest ta mowa, jak kruchy jest pokój, który stara się zbudować człowiek o własnych siłach”.

Dostojny Gość zwrócił uwagę na jeszcze jeden charyzmat Ducha Świętego, jakim jest życie konsekrowane: „Wielość i różnorodność form życia konsekrowanego, jaką dzisiaj mamy w Kościele, swymi korzeniami tkwi w Ewangelii i ciągle przynosi obfite owoce w życiu Kościoła. To wielki dar Ducha Świętego, który został posłany Kościołowi w samych początkach Jego istnienia. […] Niemało jest dziś ludzi, którzy nie potrafią znaleźć odpowiedzi na pytanie, po co istnieje życie konsekrowane? Po co wybierać taki sposób życia, jeśli jest tyle pilnych potrzeb w sferze działalności charytatywnej i ewangelizacji, których zaspokojenie nie wymaga bynajmniej podejmowania szczególnych zobowiązań życia konsekrowanego? Czy w takim razie nie jest ono swoistym «marnotrawstwem» ludzkich energii, które zgodnie z zasadą wydajności można by wykorzystać dla większego dobra z korzyścią dla ludzkości i dla Kościoła? Takie pytania słyszymy coraz częściej wśród ludzi, którzy skłonni są oceniać wartość rzeczy, a nawet ludzi według kryterium ich bezpośredniej „przydatności”. […] Święty Jan Paweł II mówiąc o zakonach zawsze nam przypominał, że są «solą ziemi» Ich istnienie jest bowiem przypominaniem światu prawdy o Bogu, któremu oddajemy cześć i chwałę. Ich istnienie to ofiara modlitewna człowieka za świat i w imieniu świata. To skarbiec modlitwy dla apostolskiej i misyjnej pracy Kościoła.

Reklama

Myślę, że najlepsze świadectwo o roli zakonów żeńskich w życiu Kościoła wystawił Papież Franciszek podczas jednej z modlitw Anioł Pański. Wypowiedział wtedy znamienne słowa: «Zastanówmy się, co by się stało, gdyby nie było sióstr; nie byłoby sióstr w szpitalach, gdyby nie było ich na misjach, gdyby nie było ich w szkołach? Pomyślcie o Kościele bez sióstr zakonnych… Nie, to jest nie do pomyślenia! One są darem, zaczynem niosącym do przodu cały lud Boży. To są wspaniałe kobiety, te, które konsekrują swe życie i niosą orędzie Chrystusa. Kościół i świat potrzebują tego świadectwa miłości i miłosierdzia Bożego».

Reklama

Tą liturgią chcemy podziękować Bogu za założyciela Zgromadzenia Sióstr Rodziny Betańskiej, Sługę Bożego ks. Józefa Małysiaka SDS i za charyzmat, który przez niego został przekazany jako dar dla Kościoła. Tą liturgią chcemy podziękować Bogu za wszystkich ludzi, których postawił na drodze życia Dostojnej Siostry Jubilatki, za rodziców i rodzeństwo – za rodzinę, tę kolebkę życia, wiary i miłości; za kapłanów, katechetów, za siostry i braci zakonnych, za grupy młodzieżowe, za prowadzących rekolekcje. Tą liturgią chcemy podziękować Bogu za dar waszego Zgromadzenia Sióstr Rodziny Betańskiej, za wasz szczególny charyzmat, łączący w sobie ducha modlitwy i kontemplacji na wzór św. Marii oraz ofiarnej posługi na wzór św. Marty. Dziękujemy Wam, drogie Siostry, za waszą współpracę z Kościołem lokalnym w dziedzinie duszpasterstwa i pomocy kapłanom w posługach parafialnych. Dziękujemy za waszą specyficzną formę apostolstwa «na kolanach», wyrażającą się w modlitwie za kapłanów, ogarniającą ich życie i posługę.

I wreszcie tą liturgią chcemy podziękować Bogu za dar życia i posługę dostojnej Siostry Jubilatki, która przyszła na świat wychowała się w pełnej rodzinie katolickiej o zdrowych i chrześcijańskich zasadach. Dziękujemy dzisiaj w sposób szczególny naszym Kochanym Rodzicom za ich miłość, głęboką wiarę, wytężoną pracę, świadectwo życia opartego na Bożych przykazaniach i wymogach Ewangelii, za katolickie wychowanie. Dziękuję siostrze Małgosi, która otaczała opieką młodszą siostrę w czasie nauki w szkole średniej i w czasie dawania Chrystusowi odpowiedzi na dar powołania zakonnego.

Tą liturgią pragniemy podziękować Bogu za twoją, Siostro Estero, decyzję podjętą przed 28 laty, by pójść za głosem powołania i wstąpić do Zgromadzenia Sióstr Rodziny Betańskiej 8 grudnia 1994 r., w Uroczystość Niepokalanego Poczęcia NMP. Twoje fiat wypowiedziane Oblubieńcowi prowadziło Cię przez czas formacji w postulacie i nowicjacie, przez złożone pierwsze i kolejne, aż po wieczyste śluby zakonne, przez różne posługi powierzane ci przez przełożonych, aż po dzień dzisiejszy”.

Reklama

Po homilii, w obecności wszystkich przybyłych, s. Estera odnowiła śluby zakonne na ręce Przełożonej Generalnej - Matki s. Ruth. Mszę św. zakończyło uroczyste Te Deum oraz podziękowania ks. proboszcza Marka Urbana, przedstawicielek parafian i samej Jubilatki.

Fotorelacja na https://www.facebook.com/Niedziela-Lubelska-112621833628172


2022-05-25 20:05

Ocena: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

#PodcastUmajony (odcinek 2.): No to trudno

2024-05-01 20:20

[ TEMATY ]

Ks. Tomasz Podlewski

#PodcastUmajony

Mat.prasowy

Co zrobić, jeśli w ogóle nie czuję Maryi? Albo relacja z Nią jest dla mnie trudna bądź po prostu obojętna? Zapraszamy na drugi odcinek „Podcastu umajonego”, w którym ks. Tomasz Podlewski mówi o możliwych trudnościach w relacji z Maryją oraz o tym, jak je pokonać.

CZYTAJ DALEJ

2 maja – Dzień Flagi Rzeczypospolitej Polskiej oraz Dzień Polonii i Polaków poza granicami kraju

2024-05-02 07:15

[ TEMATY ]

Dzień Flagi

Karol Porwich/Niedziela

Na fladze RP nie wolno umieszczać żadnych napisów ani rysunków. Flaga nigdy nie może też dotknąć podłogi, ziemi, bruku lub wody - Dzień Flagi Rzeczypospolitej Polskiej oraz Dzień Polonii i Polaków poza granicami kraju łączy manifestowanie przywiązania do barw i symboli narodowych.

Kilkadziesiąt dni po wybuchu powstania listopadowego, zebrani na Zamku Królewskim w Warszawie posłowie i senatorowie Królestwa Polskiego podjęli pierwszą w dziejach Polski uchwałę ustanawiającą barwy narodowe. „Izba senatorska i poselska po wysłuchaniu wniosków Komisyi sejmowych, zważywszy potrzebę nadania jednostajnej oznaki, pod którą winni łączyć się wszyscy Polacy, postanowiły i stanowią: Kokardę narodową stanowić będą kolory herbu Królestwa Polskiego oraz Wielkiego Księstwa Litewskiego, to jest kolor biały z czerwonym” – czytamy w uchwale z 7 lutego 1831 r. Akt ten interpretowano jako dopełnienie decyzji o przywróceniu polskiej suwerenności, którym była decyzja o detronizacji cara Mikołaja I jako króla Polski.

CZYTAJ DALEJ

By uczcić Maryję jako naszą Królową

2024-05-02 21:01

[ TEMATY ]

Jasna Góra

Królowa Polski

BPJG

Kiedy myślimy o Królowej, to raczej przychodzi nam na myśl zmarła niedawno królowa Elżbieta, ewentualnie królowa Belgii, Hiszpanii, Szwecji, może jeszcze Norwegii. Tylko wprawnie śledzący politykę światową potrafią wymienić więcej państw, które są monarchiami. Aż trudno uwierzyć, że Kościół zaprasza nas, byśmy 3 maja świętowali Uroczystość Królowej Polski.

Od czasów rozbiorów Polska nie ma już króla, a tymczasem my gromadzimy się, by czcić Maryję jako naszą Królową. I chociaż od 1656 roku Maryja stała się Królową Polski, to dziś pewnie już nie wielu identyfikuje się z tym tytułem. I mimo, iż króluje z wysokości jasnogórskiego tronu, to jednak jest z nami jak Matka ze swoimi dziećmi. Pragnie być blisko naszych radości i smutków. Jak Matka chce z nami dzielić przeciwności losu, samotność, niezrozumienie. Pragnie również uczyć nas wrażliwości i dobroci, byśmy zatroskani o własne potrzeby nie zapominali, że obok nas są inni, którym należy pomóc.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję