- Pamiętasz, Pawełku, jak niedawno bardzo się źle zachowałeś, bo rzuciłeś ze złością szklankę mleka na ziemię?
On strzyże oczami. Czy to znowu sąd Boski się zaczyna? Ale mruknął, że tak.
- A pamiętasz, dlaczegoś kary wtedy nie dostał?
- Tak.
- Dlaczego? Powiedz.
- Bo Piotruś chciał dostać karę za mnie.
Rzeczywiście, tak się stało, kiedy ona złapała pas, bo należało się Pawłowi wlać tam, gdzie się zrastają krzyże z nogami za to, co zrobił. Ale się kochali bracia. I Piotr powiada:
- Mama, on taki mały, to ty lepiej mnie uderz, a jego już nie.
I tu matce pasek wyleciał z ręki.
To jest oczywiście nieprawda, gdy śpiewamy w pieśni Serdeczna Matko w trzeciej zwrotce: „Lecz kiedy Ojciec rozgniewany siecze, szczęśliwy, kto się do Matki uciecze”. Polska przesada i herezja! Obwieszczam: nie wolno śpiewać tej zwrotki! Bo to wyglądałoby tak, jakby Ona była lepsza od Ojca. To, co Maryja ma z miłosierdzia, to ma z Jego miłosierdzia, a nie, że jest miłosierniejsza od Ojca. (Ale to tylko w główkach Polaków mogło być coś takiego. Polacy to są poeci). Więc jest to nieprawda.
A co jest prawdą? Że ten najstarszy Brat Pierworodny, który ma na imię Jezus, kiedyśmy mieli oberwać, pozwolił się ukrzyżować.
Po to Mu było potrzebne ciało, czyli człowieczeństwo. Koniec katechezy. Myślę, że należą się oklaski Jezusowi za to, co z powodu człowieczeństwa zrobił dla nas i nieustannie robi. Bo to nie jest coś, co było, ale to, co ciągle trwa!
Jestem na etapie odkrycia szczytu modlitwy chrześcijańskiej. Dawniej myślałem, że jest to uwielbienie i wychwalanie miłosierdzia Bożego. Święta mi odkryły - zwłaszcza Nowy Rok, że szczytem modlitwy jest błogosławienie Boga. To jest tak, jakbyś życzył przyjacielowi. W pewnym sensie możemy powiedzieć o Bogu, że jest naszym przyjacielem. Więc błogosławić Boga i Bogu, to znaczy życzyć Jemu, mojemu Przyjacielowi, żeby się spełniły w tym roku Jego zamiary nad światem, które są pełne miłosierdzia. Błogosławić Bogu to życzyć Mu, żeby się te zamiary spełniły w naszej Ojczyźnie, w Kościele, który jest w Polsce. Błogosławić Boga i Bogu to znaczy: niech się spełnią Jego zamiary w naszej wspólnocie. I wreszcie błogosławić Boga i Bogu to znaczy: niech się spełnią, Panie Boże, Twoje zamiary w moim życiu. To jest szczyt modlitwy.

Na podst. książki Orzech na ambonie. Homilie, kazania i konferencje księdza Stanisława Orzechowskiego. Cz. I, red. ks. Aleksander Radecki, Wrocław 2002, oprac. Agnieszka Bugała.