8 grudnia można uzyskać odpust zupełny
Odpust zupełny z okazji 40. rocznicy zakończenia Soboru Watykańskiego II ogłosił Benedykt XVI. Poinformował o tym w specjalnym dekrecie, noszącym datę 18 listopada, penitencjarz większy kard. James Francis Stafford. Podkreślił on, że rocznica ta, przypadająca 8 grudnia, zbiega się z uroczystością Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny. Przypomniał też, że obecny dekret jest jednorazowy.
Dekret wyjaśnia, że odpust uzyskać mogą „pod zwykłymi warunkami (spowiedź sakramentalna, Komunia eucharystyczna i modlitwa zgodnie z intencjami Papieża), z duszą całkowicie oderwaną od przywiązania do jakiegokolwiek grzechu, w najbliższą uroczystość Niepokalanego Poczęcia wierni, którzy wezmą udział w nabożeństwie ku czci Maryi lub przynajmniej dadzą jawne świadectwo pobożności maryjnej przed wizerunkiem Matki Bożej Niepokalanej wystawionym do publicznej czci, odmawiając dodatkowo Ojcze Nasz i Credo oraz jakieś wezwanie do Niepokalanej”.
Możliwość taką mają także chorzy oraz ci, którzy „z innej uzasadnionej przyczyny” nie będą mogli tego dnia, to jest 8 grudnia, wyjść z domu.
Według Katechizmu Kościoła Katolickiego: „odpust jest to darowanie przed Bogiem kary doczesnej za grzechy, zgładzone już co do winy” (nr 1471). Może on być „cząstkowy albo zupełny zależnie od tego, czy od kary doczesnej należnej za grzechy uwalnia w części czy w całości. Odpusty mogą być udzielane żywym lub zmarłym”.
Modlitwa „Anioł Pański”
Adwent czasem odnowy dla świata
„Adwent jest czasem, gdy chrześcijanie powinni obudzić w swoich sercach nadzieję na to, że z Bożą pomocą mogą odnowić świat” - powiedział 27 listopada Benedykt XVI podczas modlitwy Anioł Pański w Watykanie. Swoje przemówienie poświęcił w całości okresowi Adwentu, który określił jako „czas wielkiego religijnego oczekiwania” i „radości, która w jakimś stopniu udziela się całemu społeczeństwu”.
Ojciec Święty zaznaczył, że w Adwencie chrześcijanie „przeżywają na nowo dwojaki ruch ducha. (...) Z jednej strony wznoszą oczy ku ostatecznemu celowi swego pielgrzymowania przez dzieje, które jest chwalebnym powrotem Pana Jezusa; z drugiej - wspominają z przejęciem Jego narodziny w Betlejem, pochylając się nad Szopką - mówił Papież. - Nadzieja chrześcijan nakierowana jest na przyszłość, lecz pozostaje solidnie zakorzeniona w wydarzeniu z przeszłości”.
Benedykt XVI przypomniał, że „Ewangelia wzywa nas, byśmy czuwali w oczekiwaniu na ostatnie przyjście Chrystusa”, i nawiązał do słów czytań mszalnych. „Krótka przypowieść o panu domu, który wyruszył w podróż, i sługach, którzy mieli go zastąpić, ukazuje, jak ważne jest, ażeby być gotowym na przyjęcie Pana, kiedy niespodziewanie przybędzie. Wspólnota chrześcijańska czeka z niecierpliwością na Jego ukazanie się, a Apostoł Paweł, pisząc do Koryntian, wzywa ich, by zaufali wierności Boga i żyli tak, aby być «bez zarzutu w dniu Pana»” - mówił Papież.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Reklama
Audiencja generalna
Pozdrowienia dla polskich biskupów
Słowa Psalmu 137 [136], będącego lamentem Żydów przebywających w niewoli babilońskiej, zmuszanych do śpiewania radosnych pieśni, były przedmiotem katechezy Benedykta XVI podczas audiencji ogólnej 30 listopada w Watykanie.
Po wygłoszeniu nauki i streszczeniu jej w kilku językach Ojciec Święty pozdrowił przybyłych pielgrzymów. Po polsku Benedykt XVI powiedział:
„Serdecznie pozdrawiam obecnych tu Polaków. Szczególnie witam biskupów będących w Rzymie z okazji wizyty ad limina Apostolorum. Życzę wszystkim, którzy nawiedzą Groby Apostołów, umocnienia ducha wiary, nadziei i miłości. Życzę także, aby obecny czas Adwentu był dla wszystkich obfity w duchowe owoce. Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus”.
Benedykt XVI dziękuje lekarzom za opiekę nad Janem Pawłem II
25 listopada, w czasie wizyty w rzymskiej Poliklinice im. Agostino Gemellego z okazji rozpoczęcia roku akademickiego na Uniwersytecie Katolickim Sacro Cuore, do którego należy ten szpital, Benedykt XVI wspomniał pobyt w tejże placówce Jana Pawła II i podziękował za opiekę nad Papieżem.
„Zgromadziwszy się tutaj, nie możemy nie myśleć o chwilach pełnych obawy i wzruszenia, jakie przeżywaliśmy podczas ostatnich pobytów Jana Pawła II w tej klinice. W owych dniach ku «Gemelli» kierowały się ze wszystkich stron świata myśli katolików, i nie tylko katolików. Ze swego szpitalnego pokoju Papież udzielił wszystkim niezrównanej lekcji na temat chrześcijańskiego pojmowania życia i cierpienia, dając świadectwo prawdy chrześcijańskiego orędzia. Pragnę więc ponowić wyrazy wdzięcznego uznania w imieniu własnym i niezliczonych osób za troskliwą opiekę okazaną Ojcu Świętemu. Niechaj wyjedna on dla każdego niebieską nagrodę” - powiedział Benedykt XVI.
Reklama
Polski dominikanin teologiem Domu Papieskiego
Mianowany 1 grudnia br. Teologiem Domu Papieskiego polski zakonnik o. Wojciech Giertych OP urodził się 27 września 1951 r. w Londynie, w znanej i zasłużonej rodzinie polskich emigrantów. Jest synem Jędrzeja Giertycha, a rodzonym bratem eurodeputowanego prof. Macieja Giertycha.
Wojciech Giertych po przyjeździe do Polski wstąpił do Zakonu Kaznodziejskiego, w którym złożył śluby 15 sierpnia 1976 r. Święcenia kapłańskie przyjął 20 czerwca 1981 r. Na Papieskim Uniwersytecie św. Tomasza z Akwinu w Rzymie uzyskał doktorat z teologii; ponadto ma ukończone studia z zakresu historii.
W polskiej prowincji zakonnej był m.in. mistrzem braci studentów, a w latach 1998-2002 był socjuszem (doradcą) magistra generalnego (generała) Zakonu ds. Europy Środkowej i Wschodniej, obecnie zaś jest socjuszem ds. życia intelektualnego. Od 1998 r. jest członkiem Rady Generalnej Zakonu. Jest też profesorem teologii moralnej na Uniwersytecie św. Tomasza z Akwinu w Rzymie i w studium prowincji polskiej w Krakowie.
Oprócz języka ojczystego zna angielski, francuski, włoski, hiszpański, niemiecki i rosyjski. O. Wojciech Giertych zajmuje urząd Teologa Domu Papieskiego po szwajcarskim dominikaninie o. Georgesie Cottier, który dwa lata temu został kardynałem.
Instrukcja nt. kapłaństwa osób homoseksualnych
Czynny homoseksualista ani osoba o głęboko zakorzenionych tendencjach homoseksualnych bądź wspierająca tzw. kulturę gejowską nie może być dopuszczona do święceń kapłańskich oraz przyjęta do seminarium duchownego - stwierdza nowa instrukcja Stolicy Apostolskiej, ogłoszona 29 listopada w Watykanie.
„Instrukcja dotycząca kryteriów rozeznawania powołania w stosunku do osób z tendencjami homoseksualnymi w kontekście przyjmowania ich do seminariów i dopuszczania do święceń” jest dokumentem przygotowanym przez Kongregację Wychowania Katolickiego Stolicy Apostolskiej, na czele której stoi polski kardynał Zenon Grocholewski. Zatwierdził ją oraz nakazał publikację Ojciec Święty Benedykt XVI.
Watykańska instrukcja przypomina, że Kościół odróżnia „akty homoseksualne” od tendencji homoseksualnych. Akty homoseksualne są traktowane jako grzech ciężki, natomiast tendencje homoseksualne traktowane są jako problem konkretnych osób, wobec których należy się szacunek.
Jeśli chodzi o udzielanie święceń diakonatu lub kapłaństwa takim osobom lub też przyjmowanie ich do seminariów, autorzy dokumentu „uważają za konieczne oświadczyć wyraźnie, że Kościół, głęboko szanując osoby, których dotyczy ten problem, nie może dopuszczać do seminarium ani do święceń duchownych tych, którzy praktykują homoseksualizm, wykazują głęboko zakorzenione tendencje homoseksualne lub wspierają tzw. kulturę gejowską”.