W dniach 8-10 lipca br. Zespół Caritas, działający przy parafii pw. Matki Bożej Królowej Polski w Polkowicach, pod kierownictwem proboszcza ks. Mariana Kopko i prezes Grażyny Kulik zorganizował autokarową pielgrzymkę dla osób starszych po ciekawych oraz uświęconych życiem, męczeństwem, pracą i modlitwą miejscach naszego kraju.

Pierwszy etap tej pielgrzymki zawiódł polkowiczan do Torunia. Tu uczestniczyli oni we Mszy św. sprawowanej w "radiowym" kościele pw. św. Józefa oraz zwiedzali rozgłośnię Radia Maryja.

Następnie pielgrzymi skierowali się na pogranicze warmińsko-mazurskie - do Gietrzwałdu. Tam w bazylice Narodzenia Najświętszej Maryi Panny pokłonili się Matce Bożej i zaczerpnęli wodę z płynącego tam cudownego źródełka.

Podziwiając piękne mazurskie krajobrazy, dotarli na północ naszego kraju - do miejscowości Święta Lipka. Jest to miejsce, w którym skazanemu na śmierć człowiekowi objawiła się Matka Boża. Piękna świętolipska świątynia jest wspaniałym przedstawieniem sztuki czołowych osiągnięć baroku polskiego. Są tam wspaniałe malowidła oraz przepiękne organy i ruchome postacie grające na trąbkach. Tak upłynął pierwszy pielgrzymkowy dzień. Jeszcze tylko Msza św., posiłek i nocny odpoczynek w miejscowym Domu Pielgrzyma.

Kolejny dzień na pielgrzymim szlaku zawiódł polkowiczan do Stoczka Warmińskiego - miejsca, w którym władze komunistyczne więziły Prymasa Tysiąclecia kard. Stefana Wyszyńskiego. W głównym ołtarzu klasztornego kościoła pielgrzymi dostrzegają wspaniały obraz z cudownym wizerunkiem Matki Bożej Pokoju; zaś na bocznej ścianie wisi - podarowany przez Ojca Świętego Jana Pawła II - różaniec. Mimo remontu udało się wejść na krużganki klasztorne i dokładnie je zwiedzić. Z dala już dokładnie widać wspaniały, stary ogród z drogą krzyżową i kapliczkami różańcowymi. Jeden z ojców oprowadził pielgrzymów po części klasztoru, szczególnie pokazując celę, w której więziono Księdza Prymasa. Przed klasztorem stoją dwa wspaniałe pamiątkowe dzwony, które przed laty ufundowali pielgrzymi licznie przybywający w to miejsce.

Wieczorem zaś polkowicki autokar dowiózł pielgrzymów do Niepokalanowa. Po zwiedzeniu klasztoru Ojców Franciszkanów i wspólnej modlitwie wszyscy udali się na wypoczynek. Po porannej Mszy św. pątnicy obejrzeli wystawę poświęconą Panoramie Tysiąclecia Chrześcijaństwa Polskiego. Polkowiczanie wspominają ten dzień, jako "coś, czego nie da się wyrazić i opisać słowami; to trzeba widzieć i przeżyć!" - mówią.

Następnie jedna z sióstr oprowadziła pielgrzymów po Muzeum św. Maksymiliana Marii Kolbego. Opowiedziała ona zgromadzonym o życiu i męczeńskiej śmierci, jaką w obozie koncentracyjnym w Oświęcimiu poniósł św. Maksymilian Maria Kolbe, ofiarując swe życie za współwięźnia. Następnego popołudnia, 10 lipca, pątnicy dotarli do sanktuarium w Licheniu. Tam sprawowano Eucharystię i odprawiono nabożeństwo Drogi Krzyżowej. Ten etap pielgrzymki zakończyło wspólne pamiątkowe zdjęcie na szczycie licheńskiej Golgoty.

Wszyscy pielgrzymi są bardzo wdzięczni za dar tego wspaniałego wyjazdu. Sami dziś tak go wspominają:

- Dziękuję, że Pan Bóg pozwolił mi jeszcze, przy tak słabym stanie zdrowia i w takim wieku, odwiedzić te wspaniałe miejsca, które uświęcili nasi bracia i siostry na większą chwałę Boga... - mówiła pani Katarzyna.

- Wszystkim byłam bardzo zachwycona i oczarowana - wspomina pani Janina. - Bardzo mi się ta pielgrzymka podobała - głęboko ją przeżyłam i cieszę się, że mogłam w niej uczestniczyć. Na takim wyjeździe byłam po raz pierwszy i bardzo chciała bym jeszcze kiedyś pojechać w inne miejsca...

- Serdecznie dziękuję ks. Marianowi i pani Grażynie za tak wspaniałą pielgrzymkę. Gdyby nie oni - zaznacza pan Karol - na pewno wielu z nas, szczególnie starszych i samotnych, nigdy by tam nie pojechało. W autobusie odmawialiśmy różaniec, śpiewaliśmy godzinki oraz pieśni - religijne i patriotyczne... - Z naszym Proboszczem nie sposób się nudzić, bo jest to ksiądz do tańca i do różańca... Raz jeszcze dziękuję za tak wspaniałą pielgrzymkę!