Reklama

Wielki Post

Godzina Biednych

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Coraz trudniej przychodzi nam dziś uchwycić sens jakichkolwiek wyrzeczeń, zwłaszcza gdy są one proponowane przez kogoś innego, choćby to miał być autorytet Kościoła. Wydaje się, że w czasach rozbudzonej świadomości wolności wyboru propozycje duszpasterskie dotyczące zwłaszcza Wielkiego Postu powinny być głęboko zmienione. Pamiętam, jak kilka lat temu, po publicznej debacie na temat postu, kard. Jean-Marie Lustiger mówił do młodzieży zgromadzonej w paryskiej katedrze Notre Dame mniej więcej tak: Zbliża się czas wielkich wydarzeń, czas Wielkiego Tygodnia, czas Męki Pana Jezusa i Jego Zmartwychwstania. Trzeba się na ten czas przygotować, więc zróbmy coś dla Jezusa i zróbmy coś dla siebie. Kościół proponuje modlitwę, post i jałmużnę. Zobaczcie, czy to jest propozycja dla was. Czy w tej propozycji rozpoznajecie coś dla siebie.
Post jest dla człowieka, który dziś żyje, albo, jeszcze trafniej rzecz ujmując, biegnie w zgiełku wydarzeń, informacji z wolnego rynku idei i ideologii, czasem absolutnie wyjątkowym. Jest okazją do zatrzymania się, do refleksji nad tym, kim jesteśmy, gdzie jesteśmy, dokąd biegniemy. To zbawienny czas dla nas. Czas powstrzymania ślepych emocji, czas weryfikacji tego, co ważne, i tego, co nieważne. Czas rozpoznania swojego miejsca w tłumie gapiów, którzy asystują w Drodze Krzyżowej Chrystusa Pana. Czas powstrzymania się od zabaw. Post to najlepsza pomoc w skupieniu się, którego potrzebujemy jak powietrza. Droga przez ascezę, która jest niczym innym jak umiejętnością kierowania swoim życiem, swoimi instynktami, emocjami, a przede wszystkim naszą wyobraźnią, jest jedyną drogą do skorygowania naszego życia, do postawienia pytań: Czy jest ono mnie godne? Czy prowadzi mnie do Chrystusa Zbawiciela? Czy jest życiem w perspektywie wieczności? Tylko asceza, a więc post i modlitwa, potrafi mnie wyprowadzić z bylejakości.
Człowiek z samej definicji jest kimś nadzwyczajnym. To jedyny na świecie świadomy świadek rzeczywistości, to wolny twórca, współkreator dobra i piękna. To obraz samego Stwórcy. Ale zarazem ten prawdziwy cud Boski tak łatwo gubi się na bezdrożach bylejakości. Dlatego potrzebuje siły. Potrzebuje drogowskazów. Post daje siłę. Ale Kościół proponuje jeszcze modlitwę i jałmużnę. Modlitwa jest drogowskazem. Jakkolwiek modlimy się, zawsze modlitwa przynosi owoc. Modlitwa bowiem kieruje nas do Miłosiernego Boga pełnego Miłości do człowieka. Miłość ta objawiła się i wydała owoc, jakiego świat nie oglądał. Wydała Owoc Krzyża. Z tej lekcji wypływa nasza jałmużna, która jest owocem miłości, naszej miłości.
Jeśli nie przywiązujemy do tego znaczenia, to znaczy, że jeszcze nie rozumiemy tej lekcji, jaka wypływa z Chrystusowego Krzyża. Nie rozumiemy Miłości, która objawiła się światu i wydała Owoc Zbawienia. Tajemnica Męki Pana Jezusa jest trudna. Dlatego Kościół proponuje aż czterdzieści dni skupienia, czterdzieści dni szczególnej modlitwy i otwarcia się z miłością na innych. Czterdzieści dni, byśmy się nawrócili. Byśmy znaleźli swoje miejsce w tłumie grzeszników ufających Bożemu Miłosierdziu.
Tego uczymy się od świętych. Oni bowiem są prawdziwymi świadkami Żywego Chrystusa. Po ich śladach możemy odnaleźć drogę do Źródła Wody Żywej. Po śladach św. Franciszka, św. Wincentego à Paulo i wielu innych świadków Miłosierdzia Bożego. Idąc śladami o. Charlesa de Foucauld, francuski filozof i dziennikarz Raoul Follereau odkrył swe niezwykłe powołanie. Odkrył je w grupie wynędzniałych i trędowatych. Zrozumiał wtedy, że są oni wysłannikami samego Chrystusa, by nas otworzyć, uwolnić od samego siebie. Tutaj zaczyna się droga nawrócenia, od zrozumienia Bożej Miłości, Bożego Miłosierdzia. Wystarczyło, że to zrozumiał, by stać się prawdziwym głosicielem Bożego Miłosierdzia w świecie. Czterdzieści razy objechał kulę ziemską, by powiedzieć światu, że Bóg nas kocha i powołuje na świadków swej miłości.
W samym środku straszliwej wojny w 1943 r. Raoul Follereau ogłosił na Wielki Piątek „Godzinę Biednych”. Oto bowiem wtedy, gdy zrodziła się Miłość, wybija godzina naszego świadectwa, Godzina Miłosierdzia, Godzina Biednych. Chrystus bowiem przychodzi do nas w człowieku potrzebującym pomocy, by nas uwolnić z egoizmu i zapatrzenia w siebie. By nas uwolnić od nas samych, zakłamanych, zalęknionych o własną przyszłość, zamkniętych, odgrodzonych szczelnie od świata. W Godzinie Miłosierdzia nie chodzi o to, byś dał coś biedakowi, ale o to, byś się na niego prawdziwie otworzył. Byś zrobił w sobie trochę miejsca dla kogoś, kto ciebie potrzebuje. Byś znalazł dla niego trochę czasu, cierpliwości. Byś mu poświęcił trochę uwagi. Dlatego Raoul Follereau, zwany Apostołem Miłosierdzia dwudziestego wieku, proponuje na Wielki Tydzień, a szczególnie na Wielki Piątek godzinę pracy ofiarowaną biednemu. Moja Godzina Biednych - to czas, kiedy pracuję, myśląc o tym, który nie ma pracy, nie ma co dać swoim dzieciom, a może umiera z głodu. To czas, który świadomie ofiaruję Drugiemu w imię Godziny Miłosierdzia, w imię Chrystusowej Godziny. Nie chodzi tylko o to, by przekazać zarobione w tej godzinie czasu pieniądze dla ubogich, ale by tę godzinę ofiarować komuś świadomie, włączając ją przez modlitwę do wielkiego dzieła miłosierdzia.
Może to będzie czas, kiedy zrozumiesz sens swojej pracy. Może zobaczysz, że praca nie jest tylko źródłem rodzinnego dochodu, ale czymś więcej. Może odkryjesz po drugiej stronie twej zawodowej kariery człowieka, który cieszy się owocami twojego trudu.
Kiedyś, gdy rzemieślnik szył buty czy robił stoły, znał adresata swej pracy. Wiedział, że ten stół będzie służył wielodzietnej rodzinie sąsiada. To dawało sens pracy, to angażowało człowieka. Rzemieślnik, choć wykonywał te same sprzęty, to jednak każdy wyrób był w pewien sposób oryginalny. Przy produkcji masowej trudno znaleźć ów społeczny wymiar pracy. Produkujemy, produkujemy bez końca i nie wiemy, dla kogo. Praca wydaje się bezsensowna. Dlatego właśnie ta godzina - Godzina Biednych jest okazją do odkrycia na nowo sensu pracy. Jest okazją do odkrycia, że nie żyjemy dla siebie: że ktoś korzysta z mojej pracy, ktoś czeka na moją pomoc, na moją miłość, ktoś z wdzięcznością dziękuje za dobry wyrób, ktoś ze łzami w oczach dziękuje za skromną pomoc w potrzebie.
Idea Godziny Biednych, która wpisuje się w wielkopostne wezwanie do postu, modlitwy i jałmużny, jest prosta. Ofiarujemy godzinę naszej pracy z myślą i modlitwą za tych, którzy potrzebują pomocy, i przekazujemy im zarobione w tym czasie pieniądze. Albo będzie to ktoś, kogo dobrze znamy, albo ktoś, kim zajmuje się ta czy inna organizacja, np. Caritas, Komisja Episkopatu ds. Misji, Karan (Katolicki Ruch Antynarkotyczny) czy stołówki Brata Alberta.
Fundacja Polska Raoula Follereau otwiera specjalne konto „Godziny Biednych”: PEKAO SA VI O Warszawa, 87 1240 1082 1111 0000 0387 2932, z dopiskiem: „GODZINA”.
Więcej informacji o tej i innych akcjach - na stronie internetowej: http://www.raoul-follereau.prv.pl

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2004-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Pogrzeb bez Mszy św. w czasie Triduum Paschalnego

[ TEMATY ]

duszpasterstwo

pogrzeb

Eliza Bartkiewicz/episkopat.pl

Nie wolno celebrować żadnej Mszy świętej żałobnej w Wielki Czwartek - przypomina liturgista ks. Tomasz Herc. Każdego roku pojawiają się pytania i wątpliwości dotyczące sprawowania obrzędów pogrzebowych w czasie Triduum Paschalnego i oktawie Wielkanocy.

Ks. Tomasz Herc przypomniał, że w Wielki Czwartek pogrzeb odbywa się normalnie ze śpiewem. Nie wolno jednak tego dnia celebrować żadnej Mszy Świętej żałobnej. W kościele sprawuje się liturgię słowa i obrzęd ostatniego pożegnania. Nie udziela się też uczestnikom pogrzebu Komunii świętej.

CZYTAJ DALEJ

Całun Turyński – badania naukowe potwierdzają, że nie został wyprodukowany

2024-03-28 22:00

[ TEMATY ]

całun turyński

Adobe.Stock

Całun Turyński

Całun Turyński

W Turynie we Włoszech zachowało się prześcieradło, w które według tradycji owinięto ciało zmarłego Jezusa - Święty Całun. W ostatnich latach tkanina ta została poddana licznym, nowym badaniom naukowym. Rozmawialiśmy o tym z prof. Emanuelą Marinelli, autorką wielu książek na temat Całunu - niedawno we Włoszech ukazała się publikacja „Via Sindonis” (Wydawnictwo Ares), napisana wspólnie z teologiem ks. Domenico Repice.

- Czy może pani profesor wyjaśnić tytuł swojej nowej książki „Via Sindonis”?

CZYTAJ DALEJ

Rozważania na Niedzielę Zmartwychwstania Pańskiego: szatan połknął haczyk

2024-03-28 23:26

[ TEMATY ]

rozważania

ks. Marek Studenski

Materiał prasowy

Jak wygląda walka dobra ze złem na zupełnie innym, nieuchwytnym poziomie? Jak to możliwe, że szatan, będący ucieleśnieniem zła, może zostać oszukany i pokonany przez dobro?

Zagłębimy się w niezwykłą historię i symbolikę Hortus deliciarum (grodu rozkoszy) Herrady z Landsbergu (ok. 1180). Ten odcinek to nie tylko opowieść o starciu duchowych sił, ale także głębokie przemyślenia na temat tego, jak każdy z nas może stawić czoła pokusom i trudnościom, wykorzystując mądrość przekazywaną przez wieki.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję