W dniach 26-29 września br. odbędą się w bazylice leśniańskiej uroczystości ku czci Matki Bożej z okazji 75. rocznicy powrotu Jej cudownego obrazu z Łomży przez Warszawę, Siedlce do Leśnej Podlaskiej. Do wzięcia udziału w uroczystościach zapraszają Paulini: przeor o. Sylwester Kopyt wraz z ojcami i braćmi stróżami leśniańskiego sanktuarium.
Cudowny Obraz
Obraz leśniański jest płaskorzeźbą w kamieniu drobnoziarnistym
w odcieniu czerwonawym. Kształtem przypomina bochenek chleba, a w
przekroju poziomym ma wygląd liścia dzikiej gruszy. Jest dziełem
sztuki ludowej z terenu Podlasia i pochodzi prawdopodobnie z XVII
wieku. Jak głosi tradycja, w niedzielne południe 26 września 1683
r. dwaj chłopcy pasący bydło znaleźli jaśniejący blaskiem wizerunek
na drzewie dzikiej gruszy. Z akt procesu kanonicznego wiadomo, że
niemal wszyscy mieszkańcy wsi zwanej wtedy Wałami Leśniańskimi
zebrali się rychło, by ujrzeć cud i dziwną jasność. Obraz przeniesiono
najpierw do dworu w Bukowicach, a następnie do drewnianego kościoła
w Wałach Leśniańskich.
Według opisu z 1723 r., cudowny obraz pokrywało z przodu
grube szkło, oprawne w srebrną ramę, otaczało go dwanaście dużych
promieni srebrnych, złoconych, zdobnych gwiazdami. Pod promieniami
rozpościerał się wielki srebrny księżyc, widniały też dwa anioły
srebrne, złocone, podtrzymujące święty obraz. Posiadał on również
szczerozłotą sukienkę, ozdobioną 155 diamentami, 291 rubinami, 59
szmaragdami, sprawioną przez Annę Radziwiłłową, kanclerzynę Wielkiego
Księstwa Litewskiego. Korony ofiarował w 1716 r. książę Karol Stanisław
Radziwiłł.
24 listopada 1700 r. dekretem wystawionym w Janowie bp Franciszek
Prażmowski dokonał uroczystego zatwierdzenia sanktuarium leśniańskiego,
określając obraz Matki Bożej Leśniańskiej jako cudownie znaleziony
oraz znakomitymi cudami i łaskami wsławiony. W trosce o chwałę Leśniańskiej
Pani wybudowano w 1716 r. murowany kościół, nazywany obecnie kaplicą
Zjawienia. Było to wówczas drugie sanktuarium maryjne po dominikańskim
Podkamieniu w diecezji łuckiej.
W 1727 r. parafię w Leśnej Podlaskiej oddano Ojcom Paulinom,
którzy szybko przystąpili do budowy klasztoru i dużego kościoła.
W 1761 r. w Leśnej były trzy kościoły, a miejscowość nazywano Leśną
Maryjną. Kaplica Zjawienia funkcjonowała jako miejsce kultu Bożego
dla parafian i pielgrzymów.
Po utracie niepodległości zaborcy zaczęli likwidować placówki,
które umacniały duchowo i moralnie polskie społeczeństwo. Po upadku
powstania styczniowego władze carskie za sprzyjanie powstaniu
klasztor skasowały. Do 1868 r. pozostał w nim podprzeor o. Dionizy
Korzeniowski w charakterze administratora parafii, a od 19 lutego
1868 r. zarząd objął ks. Leon Przesmycki, wikary z Jabłonny. Następnie
w 1875 r. kościół przeszedł w ręce prawosławnych. Obraz miał pozostać,
aby przyciągnąć do prawosławia miejscowych katolików. Jak się później
okazało, bp Beniamin Szymański już w 1865 r. cichaczem wywiózł cudowny
obraz Matki Bożej Leśniańskiej i ukrył go w kościele Sióstr Benedyktynek
w Łomży. Na miejscu pozostawiono kopię. Choć więc bramy cerkwi stały
otworem, wnętrze świeciło pustkami. Sprowadzone do Leśnej w 1884
r. mniszki prawosławne, przygotowując się do opuszczenia klasztoru
po wybuchu I wojny światowej, urządziły dla okolicznej ludności pożegnanie
z obrazem, następnie zabrały go ze sobą. W 1919 r. wprowadzono ponownie
do Leśnej Ojców Paulinów, brakowało jednak największego skarbu
obrazu Matki Bożej Królowej Podlasia. Dopiero w 1926 r. okazało się,
że cudowny obraz znajduje się w Łomży. Po przebadaniu wizerunku przez
komisję rzeczoznawców bp Henryk Przeździecki wydał dekret stwierdzający
jego autentyczność. Poddano go również odnowieniu w Warszawie. Dopiero
wówczas Leśniańska Pani i Królowa wyruszyła w powrotną drogę do swego
sanktuarium.
Radosny powrót
16 września 1927 r. cudow-ny obraz przewieziono z Warszawy do
Siedlec i umieszczono w kaplicy Niższego Seminarium Duchownego. Potem
nastąpiło przeniesienie obrazu do katedry. W uroczystej procesji
udział wzięli wierni siedleckich parafii, orkiestra wojskowa, delegacje
wszystkich miejscowych urzędów, instytucji społecznych, wojsko, szkoły,
stowarzyszenia i związki. Powiewały sztandary, a na tle czerwieni
feretronu płynął spokojnie i majestatycznie cudowny obraz Świętej
Wygnanki. Słowo Boże głosili ojcowie paulini, konfesjonały były oblężone,
kruszyły się sumienia, korzyły dusze przed Panem, prosząc za pośrednictwem
Matki o przebaczenie. 22 września Matka Boża wyruszyła w tryumfalnym
pochodzie do swej leśniańskiej stolicy. Pochód poprowadzili biskupi
Henryk Przeździecki i Czesław Sokołowski. W Starej Wsi obraz pożegnali
przedstawiciele władz państwowych oraz część duchowieństwa. Księża
biskupi, ojcowie paulini, a także dwóch posłów na Sejm prowadzili
pochód przez Łosice, Kornicę i Bukowice. Po drodze mijano tryumfalne
bramy z napisami powitalnymi ku czci Matki Bożej. Tam, gdzie zatrzymywano
się dłużej, odprawiano Msze św. Im bliżej Leśnej, tym gorsza i uciążliwsza
stawała się droga. Kto jednak kochał Matkę Bożą, nie zważał na trudy.
Pochód dotarł do kaplicy w Bukowicach, na terenie parafii leśniańskiej,
gdzie na obraz oczekiwali 34. batalion wojska z Białej Podlaskiej
z orkiestrą, strażacy z Sitnika, kompania z Leśnej i banderia pod
dowództwem p. Gintowta oraz wychowankowie Seminarium Nauczycielskiego
w Leśnej. Z Bukowic doskonale widać było wieże kościoła leśniańskiego
i budynki klasztorne. 25 września 1927 r. pochód tryumfalnie dotarł
do celu. Cicha wioska przybrała tego dnia świąteczny wygląd, zatętniła
życiem, witała Królową Nieba i Podlasia przystrojona kwiatami i lampkami.
Uroczystość uświetniali licznie przybyli duchowni obrządku łacińskiego
i wschodniołacińskiego. 26 września podczas Sumy odczytano dekret
bp. Przeździeckiego, powierzający obraz Matki Bożej Leśniańskiej
Ojcom Paulinom. Przypadała akurat 200. rocznica ich przybycia do
Leśnej. Temu momentowi towarzyszył wystrzał z armat ustawionych na
placu kościelnym. Uroczystą Sumę celebrował bp Władysław Krynicki
z Włocławka, kazanie wygłosił bp Stanisław Kostka Łukomski z Łomży.
Po Sumie bp Przeździecki dziękował wszystkim obecnym za przybycie
na tę niezwykłą uroczystość. Obraz procesjonalnie wniesiono do kościoła
przy śpiewie Boże, coś Polskę. W progu kościoła przejęli go Ojcowie
Paulini.
Kiedy powrócił cudowny obraz Matki Bożej Leśniańskiej, sanktuarium
odżyło, Opatrzność Boża nagrodziła lud podlaski licznymi łaskami.
Bp Henryk Przeździecki planował ukoronowanie cudownego obrazu leśniańskiego,
ale nie zdążył tego zrealizować. Dopiero 18 sierpnia 1963 r. kard.
Stefan Wyszyński i bp Ignacy Świrski nałożyli złote korony na głowy
Dzieciątka Jezus i Jego Matki.
Pomóż w rozwoju naszego portalu