Przegląd teologii Starego Testamentu, który zakończyliśmy na łamach "Niedzieli" w numerze 37. z datą 16 września 2001 r., ukazał Boży plan zbawienia, a zarazem ewolucję wiary Izraela jako odpowiedzi na ten plan. historia Izraela jest znakiem, "sakramentem" spotkania Boga z ludźmi. Przygotował On najdoskonalsze spotkanie w Chrystusie. W Nim objawi się w sposób doskonały miłość Boga i odpowiedź człowieka. Chrystus jest zarazem "zbawczym objawieniem Boga" i "doskonałym Jego Czcicielem; doskonałą realizacją wszelkiej religii" (E. Schillebeeckx, " Chrystus, sakrament spotkania z Bogiem"). W Chrystusie Stary Testament osiąga cel, a Jego "świadectwo" zostaje uwierzytelnione (J 5, 39) . Teraz trzeba otworzyć Ewangelie.
Musieliśmy zacząć od Starego Testamentu, który był "pedagogiem" ( Ga 3, 24). Znajomość Starego Testamentu jest nam tym bardziej niezbędna, że Nowy Testament korzysta ustawicznie z jego obrazów i słownictwa. Jezus i Apostołowie odwołują się do historii świętej. "Kategorie, w jakich Jezus mówi o sobie, są biblijne. Jezus je sublimuje i skupia w sobie jak w soczewce. Są Mu w pewien sposób potrzebne, a z drugiej strony w Jego ustach przestają być abstrakcyjne. Zachowują całą swą wartość i smak nawiązań do konkretnych faktów i instytucji. Utożsamia się On z rzeczywistościami, które przepełniają historię Izraela i są przedmiotem nadziei.
Nie zdołamy w tym skrócie objąć całej historii Nowego Testamentu. Chodzi nam tylko o ilustrację zasady: by zrozumieć Nowy Testament, potrzeba nam szerokiej kultury biblijnej. W jaki sposób Nowy Testament jest dopełnieniem Starego Testamentu? Według jakich zasad korzysta z jego tekstów? Na razie zatrzymajmy się na paru podstawowych pojęciach. Istnieje przede wszystkim ciągłość obu Przymierzy. Dlatego Ewangelia może być głoszona słowami Starego Testamentu, choć jest rzeczywistością zupełnie nową i oryginalną. Dawne słownictwo zyska więc nowe znaczenie. Jezus nada starym słowom głębszą treść. Jego osoba i misja nadają dziełu Bożemu definitywną jedność. W Starym Testamencie różne rzeczywistości pojawiały się kolejno, szły obok siebie. Teraz istnieje tylko jedna rzeczywistość, żywa i osobowa: Jezus Chrystus.
Bogactwo misterium Ewangelii zmusza nas do systematyzacji i wybiórczości. O ile w przedstawieniu teologii Starego Testamentu podkreślaliśmy jego ciągłość i skierowanie ku Chrystusowi, teraz ukażemy zakorzenienie Ewangelii w Starym Testamencie. I jeszcze jedno: stwierdziliśmy poprzednio, że dzieło Wcielenia jest jedno, od Abrahama do Chrystusa i do Kościoła. Stary Testament jest konieczny, by zrozumieć dzisiejsze chrześcijaństwo. Tę zasadę chcemy tu dokładniej wyłożyć. " Biblijne odczytanie" Ewangelii nie jest stratą czasu. Przeciwnie, dopiero ono stawia nas w konkretnym życiu. Dopiero w jego świetle zrozumiemy, do jakich zadań wzywa nas Nowy Testament.