1. Msza św. 22 października 2000 r. pod krzyżem w Ponarach, w miejscu pomnika upamiętniającego polskie ofiary ludobójstwa w latach 1941-44.
2. Jedna z tablic upamiętniająca polskie nazwiska.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
3. Warta honorowa przy grobie: "Matka i Serce Syna" na cmentarzu Rossa w Wilnie w momencie przybycia delegacji MON, po zakończeniu uroczystości w Ponarach.
Reklama
4. Wieniec i kwiaty złożone przez rodziny pomordowanych oraz delegacje MON Polski i Litwy, a także stowarzyszenia, organizacje, harcerzy i osoby prywatne.
5. Jeden z wielu dołów śmierci w Ponarach. Unicestwiono tu ok. 100 tys. osób, głównie obywateli polskich z Wileńszczyzny - Polaków i Żydów, a także jeńców sowieckich. Egzekucji dokonywano zgodnie z zarządzeniem okupantów niemieckich, z którymi kolaborowali Litwini z formacji militarnych. Niemcy dla zatarcia śladów ludobójstwa kazali więźniom w październiku 1943 r. palić zwłoki. Prochy rozsypywano i mieszano z substancją powodującą stwardnienie gruntu.
