Starsze pokolenie - to pamiętające jeszcze Józefa Piłsudskiego - wie, co to są dobre maniery, styl i dobry smak. Pięćdziesiąt lat propagandy socjalistycznej, kiedy wyśmiewano konwenanse jako przeżytek starego, zgniłego świata, zrobiły jednak swoje i w pokoleniu średnim te pojęcia są prawie nieznane. Zasady savoir-vivru uległy w ostatnich latach niezwykłemu przeobrażeniu. Otóż w tzw. sferach wypada jeździć na urlopy do ciepłych krajów, mieć specjalną skórzaną teczkę i odpowiedni markowy garnitur. Lunch jada się w wybranych lokalach, a sposób prowadzenia rozmów wymaga specjalnego nadęcia. Wypada mieć pewne przedmioty codziennego użytku i mimochodem o nich wspominać, wypada pachnieć odpowiednią wodą i jeździć odpowiednim samochodem. Jest się wtedy - jak to mówi młodzież - cool.
Co jednak się dzieje, gdy ten odpowiedni samochód trzeba oddać do warsztatu i przesiąść się do środków komunikacji miejskiej? (To się zresztą zdarza niezwykle rzadko, bo przecież taksówki są ogólnodostępne). Wtedy my, biedna średnia krajowa, mamy wreszcie możliwość spotkania takiego coolmana.
Wygląda naprawdę pięknie, przystrojony we wszelkie atrybuty powodzenia finansowego, gładko ogolony, dobrze przystrzyżony, paznokcie czyste, koszula wyprasowana. Miło popatrzeć na takiego eleganta! Siedzi dość zdegustowany, bo w skrzypiącym autobusie tłok niemiłosierny, a nad nim kiwają się zmęczone kobiety obwieszone siatkami. Ciekawe, co on sobie wtedy myśli, bo przecież na pewno myśli - ludzie tego pokroju myślą bez przerwy.
Gdy stałam niedawno nad takim wspaniałym coolmanem, rozpartym na siedzeniu zatłoczonego autobusu, obwieszona naturalnie siatkami, przypatrywałam mu się z wielkim zaciekawieniem. Duży, silny, dobrze odżywiony, wymuskany, zdawał się obcy wśród nas. Spoglądał w okno - przecież nie będzie patrzył na te zmęczone kobiety. Wyobrażałam sobie, że nie czuł się komfortowo. Wyobrażam też sobie, że źle myślał o kobietach, że nie był nam życzliwy. Zapewne myślał: chciałyście równouprawnienia, to je macie. Same tego chciałyście! Takie myślenie uspokaja egocentryczne natury. Feminizm w męskim wydaniu jest nie tylko niepokojący, ale i niesmaczny. Wynika z niechlujstwa, wygodnictwa, bylejakości myślenia. Daleki jest od dobrych manier i stylu, a także od podstawowych zasad dobrego wychowania.
Ciekawe, czy ten dorodny mężczyzna, któremu powiodło się w życiu i ma sporo szmalu, wyższe wykształcenie i wysokie stanowisko, ma świadomość, że styl, jaki prezentuje, jest właśnie brakiem stylu i że patrzą na niego nie tylko te kiwające się w autobusie zmęczone kobiety, ale także młodzież - młodzi chłopcy, którzy z natury swej młodości szukają wzorców. Na szczęście, te gorszące wzorce rzadko jeżdżą autobusami!