Z inicjatywy Komisji Rodziny, Komisji Samorządu Terytorialnego i Polityki Regionalnej oraz Biura Studiów i Ekspertyz Kancelarii Sejmu odbyła się 11 lipca br. w Sali Kolumnowej Parlamentu konferencja nt. "Rodzina sercem demokracji lokalnej", służąca wymianie doświadczeń samorządowców w zakresie działań na rzecz rodziny. Konferencja zgromadziła ok. 100 przedstawicieli samorządów z całej Polski oraz stanowiła niezwykle bogate forum wymiany inicjatyw i programów na rzecz rodziny. Poseł Barbara Imiołczyk, przewodnicząca Komisji Samorządu Terytorialnego i Polityki Regionalnej, oraz marszałek Sejmu Maciej Płażyński w swoich wystąpieniach zwrócili uwagę na znaczenie i rolę profilaktyki społecznej jako niedocenianego obszaru działalności samorządów. Niezależnie od działalności parlamentu w tworzeniu polityki prorodzinnej oraz funkcjonowania w tym zakresie różnych agend rządowych, takich jak Minister ds. Rodziny, wydaje się, że istnieje spory obszar aktywności na rzecz rodziny do wykorzystania przez samorządy terytorialne.

Działania na rzecz rodziny potrzebne są, by zminimalizować dwa podstawowe zagrożenia. Pierwsze - to zagrożenie braku odpowiednich warunków, w tym również materialnych, funkcjonowania rodziny w państwie. Poza warunkami materialnymi niezwykle istotne są warunki prawne zapewniające rodzicom wpływ na wychowanie swoich dzieci, warunki podstawowego poczucia bezpieczeństwa czy zminimalizowania szkodliwych wpływów środowiska, w tym również np. TV. Z tego wynikają wszelkie programy pomocy rodzinie, określane jako programy wsparcia bądź programy naprawcze. Drugie zagrożenie współczesnej cywilizacji to wyparcie rodziny z indywidualnego systemu wartości, utrata potrzeby jej zakładania, pomimo dostatnich warunków materialnych (zjawisko powszechnie znane w krajach Europy Zachodniej). Zagrożenie to, niestety, wydaje się być znacznie bardziej realne i bardziej dotkliwe. O ile wraz ze wzrostem gospodarczym Polski stopniowo będzie się podnosić poziom życia jej mieszkańców, o tyle podstawowe wartości współczesnej cywilizacji, czyli dążenie do nieograniczonej wolności oraz konsumpcjonizm, wyraźnie stoją w sprzeczności z relacjami wewnątrz rodziny. Rodzina bowiem opiera się na świadomym ograniczeniu wolności jej członków - rodziców na rzecz dzieci, małżonków wobec siebie, a możliwości spełniania zachcianek konsumpcyjnych są wyraźnie limitowane. Czy potrafimy poradzić sobie z tą ewidentną sprzecznością - czas pokaże. Niewątpliwie jest to obecnie ogromne wyzwanie dla wszystkich, którzy wierzą, że "przyszłość idzie przez rodzinę". Istnieje niebezpieczeństwo, że gdy poprawimy obecne prawo w Polsce, przyznamy większe zasiłki rodzinne i wprowadzimy prorodzinny system podatkowy - część społeczeństwa orzeknie, że nie potrzebuje już rodziny, którą uważa za twór należący do poprzedniej epoki (XIX lub XX wieku), a w "nowej erze" nadszedł czas, by inaczej kształtować relacje międzyludzkie. Co będzie, gdy większość w sposób demokratyczny orzeknie, że rodzinę włożyć można do lamusa? Jest to o tyle prawdopodobne, że już obecnie w niektórych krajach legalizuje się małżeństwa homoseksualne, a nawet adopcję dzieci przez ludzi tej samej płci. Nikogo na świecie już nie dziwią rzesze świadomie samotnych rodziców, zaprzeczających tezie, że dziecko potrzebuje dwojga rodziców.
Dlatego niezwykle istotne jest zaangażowanie samorządów w działania o charakterze promocji rodziny, ukazywania jej pozytywnych aspektów, a czasami zagrożeń ze strony współczesnego świata. Skuteczna promocja rodziny jest w gruncie rzeczy skuteczną profilaktyką różnych dysfunkcji i patologii na przyszłość.

Autor jest doktorem nauk medycznych, radnym Rady Miasta Poznania, wiceprezydentem Poznania, przewodniczącym Komisji Ochrony Zdrowia i Polityki Społecznej Unii Metropolii Polskich, członkiem Zarządu Regionu Wielkopolskiego ZChN, wiceprzewodniczącym Ligi Miejskiej w Poznaniu.