Reklama

Świątynia oddana Bogu

Wielkie święto przeżywała wspólnota parafii Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Konstantynowie-Srebrnej. W sobotę 8 maja metropolita łódzki abp Władysław Ziółek konsekrował kościół parafialny

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Liturgia poświęcenia zgromadziła kapłanów z dekanatu konstantynowskiego, z dziekanem ks. kan. Marianem Bańbułą, księży z Łodzi, a wśród nich profesorów i kleryków Wyższego Seminarium Duchownego. Dekanat łaski reprezentował dziekan ks. prał. Wiesław Sikorski. Licznie przybyli parafianie oraz goście, m.in.: wojewoda łódzki Jolanta Chełmińska, marszałek województwa łódzkiego Włodzimierz Fisiak i przedstawiciele władz samorządowych. W kościelnej nawie stanął poczet sztandarowy Ochotniczej Straży Pożarnej. Wspólną modlitwą obejmowano społeczność parafialną, a także Pasterza Kościoła łódzkiego z racji przypadającej w tym roku 30. rocznicy jego święceń biskupich.
W słowie wstępnym proboszcz - ks. dr Marek Wochna przypomniał, że kościół w Konstantynowie-Srebrnej został wzniesiony w 1887 r. przez katolickich osadników z Niemiec.
W 1890 r. do tej niedużej świątyni przybył abp Teofil Chościak-Popiel i oficjalnie ją poświęcił. Przez wiele lat była ona kaplicą filialną konstantynowskiej parafii Narodzenia Najświętszej Maryi Panny. W 1974 r. ówczesny ordynariusz diecezji łódzkiej bp Józef Rozwadowski erygował parafię Nawiedzenia NMP w Srebrnej. Jej pierwszym proboszczem ustanowił ks. kan. Kazimierza Janika, który w pamięci parafian zapisał się jako kapłan oddany wspólnocie powierzonej jego duszpasterskiej pieczy. Po śmierci ks. Janika proboszczem został ks. kan. Edmund Suchorski, czciciel Matki Bożej, który doprowadził m.in. do odnowienia Jej obrazu i głównego ołtarza. Następny proboszcz - ks. Tadeusz Weber w roku 2004 dzięki zaangażowaniu i wspaniałej współpracy z mieszkańcami Srebrnej przeprowadził rozbudowę i modernizację świątyni. Wymieniono dach i odrestaurowano wnętrze kościoła, zbudowano nowy chór i wyremontowano organy. Wzniesiona została dzwonnica i odnowiono ogrodzenie. Głównymi fundatorami tych dzieł byli: Bożena i Henryk Ulachowie oraz parafianie, których ofiary znacząco przyczyniły się do realizacji wspomnianych prac. W kwietniu 2006 r. na proboszcza parafii w Srebrnej wyznaczony został ks. dr Marek Wochna, który podjął kolejne prace mające na celu wyposażenie i upiększenie kościoła. Okna ozdobiły witraże, na chórze pojawiły się nowe organy, w prezbiterium stanął nowy ołtarz, ambona oraz chrzcielnica. Dzięki temu kościół został pięknie przygotowany do aktu konsekracji.
W słowie pasterskim Ksiądz Arcybiskup zwrócił uwagę, że konsekracja świątyni ma szczególny wymiar duchowy, który powinien uświadamiać każdemu chrześcijaninowi, iż począwszy od chrztu św. jest on żywą świątynią Boga. Stąd też uroczystość konsekracji kościoła musi inspirować do tego, by w dzisiejszym skomplikowanym świecie chrześcijanie nie tylko zachowali swą tożsamość, ale ciągle ją rozwijali i doskonalili.
Na rozpoczęcie obrzędu konsekracji abp Ziółek poświęcił wodę i pokropił nią ściany kościoła oraz ołtarz. Po wysłuchaniu słowa pasterskiego zgromadzeni odśpiewali Litanię do Wszystkich Świętych, po czym zabrzmiała modlitwa poświęcenia kościoła. Następnie Ksiądz Arcybiskup namaścił olejem świętym ołtarz, a współkonsekratorzy: ks. prał. Tadeusz Weber i ks. Lucjan Szczepaniak SCJ w czterech miejscach namaścili ściany kościoła. Od tej chwili świątynia stała się miejscem oddanym na wyłączną własność Bogu. Z kadzidła spalonego na ołtarzu wzniósł się dym - symbol modlitw zanoszonych do Pana przez wierny lud.
Namaszczony ołtarz nakryto białym obrusem, aby podkreślić, że jest to nie tylko miejsce sprawowania zbawczej Ofiary Chrystusa, ale także stół Pański przy którym wierni posilają się Ciałem i Krwią Chrystusa. Wokół ołtarza gromadzą się kapłani oraz wierni, by sprawować pamiątkę śmierci i zmartwychwstania Jezusa. Rozpalenie paschału i świec, a następnie oświetlenie ołtarza i całego kościoła uzmysławia, że Chrystus jest „Światłem na oświecenie pogan”. Wszyscy, którzy w Niego wierzą, są ludźmi obdarowanymi światłem, pragnącymi poznać prawdę o zbawieniu, otwartymi na bliźnich.
Przed udzieleniem pasterskiego błogosławieństwa Ksiądz Arcybiskup poinformował uczestników Liturgii, iż odznaczył ks. Marka Wochnę godnością kanonika. Tę radosną wieść zgromadzeni przyjęli gromkimi brawami.
Święte obrzędy zwieńczyły podziękowania wypowiedziane przez ks. kan. Marka Wochnę, a skierowane do Metropolity łódzkiego, kapłanów, przedstawicieli władz, parafian i wszystkich osób, które przyczyniły się do upiększenia kościoła oraz zorganizowania uroczystości konsekracyjnych.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2010-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Takiego Obrońcę zsyła nam Chrystus, którego z radością chcemy przyjąć i ugościć

2025-06-05 10:42

[ TEMATY ]

rozważania

O. prof. Zdzisław Kijas

Adobe Stock

Zesłanie Ducha Świętego jest momentem „posłania”. Mówi o tym Jezus w Ewangelii według św. Mateusza: Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego (Mt 28,19).

Jezus powiedział do swoich uczniów: «Jeżeli Mnie miłujecie, będziecie zachowywać moje przykazania. Ja zaś będę prosił Ojca, a innego Parakleta da wam, aby z wami był na zawsze. Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę, a Ojciec mój umiłuje go i przyjdziemy do niego, i mieszkanie u niego uczynimy. Kto nie miłuje Mnie, ten nie zachowuje słów moich. A nauka, którą słyszycie, nie jest moja, ale Tego, który Mnie posłał, Ojca. To wam powiedziałem, przebywając wśród was. A Paraklet, Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, co Ja wam powiedziałem».
CZYTAJ DALEJ

Egipt: mnisi na znak sprzeciwu zamykają przed pielgrzymami klasztor św. Katarzyny na Synaju

2025-06-07 18:30

[ TEMATY ]

Egipt

mnisi

klasztor św. Katarzyny na Synaju

Berthold Werner, CC BY-SA 3.0 , via Wikimedia Common

Klasztor św. Katarzyny na półwyspie Synaj

Klasztor św. Katarzyny na półwyspie Synaj

Mnisi z prawosławnego klasztoru św. Katarzyny na półwyspie Synaj postanowili zamknąć obiekt dla zwiedzających na znak sprzeciwu wobec orzeczenia sądu w Ismailij z 28 maja br., który uznał ten obszar za własność państwową, przyznając Kościołowi jedynie prawo do użytkowania go. Mimo różnych zapewnień ze strony egipskich władz, zapewniających, że wyrok sądu niewiele zmieni w statusie klasztoru, decyzja ta bardzo zaniepokoiła światowe prawosławie, które widzi w tym „niebezpieczny precedens”.

Swe obawy wyraziły dotychczas m.in. patriarchaty Konstantynopola, Jerozolimy i Aleksandrii, Kościoły Grecji i Cypru oraz Grecki Związek Teologów.
CZYTAJ DALEJ

Z pamiętnika pielgrzyma - Dzień 2

2025-06-08 18:28

ks. Łukasz Romańczuk

Drugi dzień pielgrzymowania zawsze bywa trudny. Po trudach dnia poprzedniego należy mocno się zdyscyplinować, aby nie pozwolić sobie na chwilę rozluźnienia. Zbyt późne wyjście na drogę może sprawić, że na trasie, w największy upał zabraknie sił. Tym razem jednak było inaczej.

Dzień drugi drogi przebiegł nader spokojnie. Zaskakujące były dwa momenty. Pierwszy, gdy ścieżka przechodziła pomiędzy leszczynami. A drugim był las przed Sutri, którego ścieżki wiodły przez bardzo dzikie, ale zarazem piękne miejsca. To była droga, która wymagała skupienia, aby po prostu się nie potknąć oraz, aby się nie zgubić. Dziś oznaczenia były dobre, ale nie takie szczegółowe jak dzień wcześniej. Dziś opuściliśmy gościnne siostry benedyktynki, a swoją drogę zakończyliśmy w Sutri, które kiedyś było samodzielną diecezją, a dziś połączona została z inną, dlatego też Eucharystię będziemy sprawować w miejscowej konkatedrze. Co do samej Sutri opisuje ją Francesco Petrarca, włoski pisarz i filozof żyjący w XIV wieku. Piszę on tak: Ze wszystkich stron kraj otaczają wzgórza, niezliczone, ani zbyt wysokie, ani zbyt trudne, ani o trudnej wspinaczce, ani nie przeszkadzające w roztaczaniu widoku, między którymi po wypukłych bokach otwierają się cieniste i chłodne jaskinie, a las wznosi się liściasto, aby osłonić ciepło słońca ze wszystkich stron, gdzie kopiec niższy od innych w otwartej dolinie rozwija się, przygotowując kwieciste mieszkanie dla pszczół. Tu szmer najsłodszych wód w płytkich wodach, tu jelenie, tamy i całe dzikie stado lasów błąkające się po otwartych wzgórzach, i nieskończony wachlarz ptaków, które opływają fale lub skaczą po gałęziach.
CZYTAJ DALEJ
Przejdź teraz
REKLAMA: Artykuł wyświetli się za 15 sekund

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję