Podczas Mszy św. 13 kwietnia bp Adam Śmigielski SDB dokonał poświęcenia (konsekracji) kościoła Jezusa Chrystusa Dobrego Pasterza w Sarnowie. Ten historyczny moment przypadł w uroczystość odpustową ku czci Patrona parafii.
Obrzęd konsekracji kościoła wyraża oddanie jej Bogu na własność i obfituje w piękną symbolikę. Wierni przychodzą do Boga Najwyższego, aby zechciał uświęcić budynek, który odtąd ma stać się Jego domem. Przynoszą trud pracy włożony w budowlę, swoje krople potu oraz zatroskanie o piękno przyszłej świątyni. W ślad za konsekracją powinno iść ożywienie Kościoła duchowego, bo konsekracja nie kończy procesu duszpasterskiego rozpoczętego przed laty, ale ma go ożywić, ubogacić, umocnić.

Konsekracja

Przedstawiciele sarnowskiej wspólnoty powitali przybyłego na Mszę św. konsekracyjną Pasterza Kościoła sosnowieckiego, przekazując mu klucze do bram świątyni. Nastąpiło uroczyste otwarcie bram - to symboliczna stacja mówiąca, że Chrystus jest naszą bramą. Ksiądz Biskup jako pierwszy przekroczył progi pogrążonego w mroku kościoła.
Następnie bp Śmigielski poświęcił wodą nie tylko ołtarz, ściany kościoła, ale także i licznie zgromadzonych, aby wspólnota odrodzona w źródle chrzcielnym rosła na duchową świątynię. Podczas Liturgii Słowa Ksiądz Biskup uniósł Pismo Święte (lekcjonarz), ukazując je ludowi prosił Boga: „Niech w tej świątyni zawsze rozbrzmiewa słowo Boże, aby Wam odsłaniać tajemnice Chrystusa i przyczyniać się do Waszego zbawienia w Kościele”. Po homilii nastąpił centralny punkt obrzędów konsekracji, który rozpoczęła Litania do Wszystkich Świętych. Ksiądz Biskup odmówił modlitwę konsekracyjną, w której prosił o błogosławieństwo dla konsekrowanego kościoła i namaścił krzyżmem świętym ołtarz i mury świątyni. Po obrzędzie namaszczenia Pasterz Kościoła sosnowieckiego rozpalił kadzidło, aby dokonać obrzędu okadzenia ołtarza, kościoła i ludu. W dalszej części Liturgii miała miejsce iluminacja świątyni, która symbolizuje odrzucenie uczynków ciemności, by żyć w światłości Jezusa i być światłem dla innych. Od tej chwili ołtarz stał się stołem Pana, wokół którego gromadzą się wierni, by karmić się Jego Ciałem i Krwią. Uroczyste złożenie Ciała Chrystusa w tabernakulum, zapalenie wiecznej lampki zakończyło konsekrację. Od tej chwili Bóg zamieszkał w swoim domu i oczekuje na człowieka. Poszczególne etapy obrzędu konsekracji przybliżał podczas Liturgii ks. Michał Borda z parafii Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Jaworznie, zaś oprawę muzyczną zapewnił Zespół „Bliżej nieba” z Sarnowa.

Do skończenia świata

- Świątynia ta jest znakiem oddania, ofiarności i szczególnej łaski, jakiej dostąpiliśmy od Boga. Każdy kamień, każda cegła tej świątyni mówi o miłości do Boga i przywiązaniu do Niego tych, którzy ją wznosili. Jesteśmy naprawdę bardzo szczęśliwi, że Bóg wybrał sobie to miejsce i zechciał zamieszkać tu aż do skończenia świata - mówili przedstawiciele parafian. Na zakończenie uroczystości poświęcenia świątyni głos zabrał Biskup Ordynariusz. Szczęśliwy z faktu, że na ziemi zagłębiowskiej stanął kolejny, bardzo piękny dom Boży wyraził uznanie dla trudu i wyrzeczeń tej małej społeczności. Bp Śmigielski pełen podziwu był również dla wytrwałości Księdza Proboszcza. - Tu będziecie się uczyli przekazywania miłości od Jezusa Chrystusa, aby stawać się zwiastunami cywilizacji miłości - mówił Biskup Ordynariusz. - Dziękuję Panu Bogu, że znaleźli się mądrzy ludzie, którzy postanowili, że tu stanie Dom Boży - dodał bp Śmigileski. Dostojny Celebrans zachęcał zebranych, by świątynia zawsze była pełna modlących się ludzi.
Kościół Jezusa Chrystusa Dobrego Pasterza w Sarnowie stanowiący symbol miłości człowieka stał się faktem historycznym. Walorem tej świątyni jest krzyż będący zwieńczeniem wieży, który wszystkim - wierzącym i niewierzącym - wskazuje drogę do nieba. Jest to widoczny znak wiary ludzi, jedności i pokoju bez granic. Mimo że uroczystość konsekracyjna dobiegła końca, na zawsze pozostała w sercach jej uczestników oraz tych, którzy ją budowali Bogu na chwałę, a ludziom do zbawienia.

Podziękowanie i gratulacje

Zawsze ważnym i podniosłym uroczystościom towarzyszą podziękowania, życzenia, kwiaty i gratulacje. Nie mogło zabraknąć ich także w Sarnowie. Najpierw słowa wdzięczności za dar kościoła wyrazili przedstawiciele parafian, którzy dziękowali za kapłanów tutaj pracujących - pierwszego proboszcza, ks. kan. Witolda Pękalskiego oraz obecnego duszpasterza, ks. kan. Jana Piekarskiego. Ks. Pękalski związany był z Sarnowem od 1990 r., kiedy to bp Stanisław Nowak tworząc duszpasterstwo zlecił mu duchowe i materialne przygotowanie przyszłej parafii. Po erygowaniu nowej wspólnoty pierwszy proboszcz, ks. Witold Pękalski podjął dzieło budowy kościoła. 23 października 1994 r. dekretem wówczas bp. Stanisława Nowaka proboszczem w Sarnowie został ks. Jan Piekarski, który od samego początku kontynuuje prace materialne, wykańczeniowe świątyni oraz rozpoczął budowę domu parafialnego.
- Wszystkie dokonane inwestycje byłyby niemożliwe, gdyby nie duże zaangażowanie parafian, którzy służyli pomocą, życzliwością i hojnością serc i rąk - podkreślał ks. Piekarski.