Reklama

Czy Polacy są narodem właścicieli?

O ochronie i upowszechnianiu prawa własności na Dolnym Śląsku z posłem Wiesławem Kilianem i senatorem Andrzejem Jarochem z Prawa i Sprawiedliwości w studiu Radia Rodzina rozmawia ks. Cezary Chwilczyński

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Ks. Cezary Chwilczyński: - Kadencja parlamentu została skrócona, ale czy zostały zakończone inicjatywy legislacyjne PiS, które pomogą położyć tamę roszczeniom obywateli innych państw wobec nieruchomości na Dolnym Śląsku i innych ziemiach, włączonych w granice Rzeczypospolitej po II wojnie światowej, a tym samym zlikwidować niepokój społeczny na tle ochrony prawa własności Polaków?

Senator A. Jaroch: - Bezpośrednią reakcją legislacyjną na niepokoje, o których mówimy, są uchwalone ustawy: a) - o ujawnieniu w księgach wieczystych prawa własności nieruchomości Skarbu Państwa oraz jednostek samorządu terytorialnego; b) - o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości.
Ustawy umożliwiają upowszechnienie pełnego prawa własności na nieruchomościach oddanych w „wieczyste użytkowanie”, oraz ujawnienie, uporządkowanie i uzupełnienie wpisów w księgach wieczystych dot. praw Skarbu Państwa i samorządu na terenie całego kraju a więc także na Dolnym Śląsku, które po II wojnie światowej, Państwo Polskie przejęło w stanie wolnym od jakichkolwiek obciążeń. W ciągu 12 miesięcy od wejścia w życie ustawy władze samorządowe i państwowe są zobowiązane do ostatecznego uporządkowania i rozwiązania problemów własności na tych obszarach i to pod sankcją kary pieniężnej dla urzędników nie wykonujących postanowień ustawy.

Poseł W. Kilian: - Po sześćdziesięciu latach od zakończenia wywołanej przez Niemcy wojny, zakończonej bezwarunkową kapitulacją państwa niemieckiego, najwyższy czas zamknąć ostatecznie wszystkie kwestie, wszystkie niejasności i dwuznaczności co do wygaśnięcia praw rzeczowych na nieruchomościach, które weszły w granice Rzeczypospolitej Polskiej po II wojnie światowej. Na tym żerują pozwy w sprawach niemieckich roszczeń.
Jest rzeczą wręcz niesłychaną, że po 1989 r., w Trzeciej RP kontynuowano haniebne zaniedbania władz komunistycznych. To, że władze komunistyczne z ich ideologiczną wrogością wobec własności prywatnej, tego nie zrobiły, to można zrozumieć, ale że nie zrobiono tego w III RP, tego zrozumieć nie sposób.
Szkoda, że skrócenie kadencji przerwało prace nad inicjatywą ustawodawczą Senatu skierowaną niedawno do Sejmu, o skutkach wygaśnięcia praw rzeczowych na nieruchomościach, które weszły w granice RP po II wojnie światowej. Ustawa jest wprawdzie co do celów zgodna z przyjętym przedłożeniem rządowym, ale np. nakładała dodatkowe, korzystne dla aktualnych właścicieli, obowiązki na sądy rozpatrujące wnioski roszczeniowe.

A. Jaroch: - W dyskusji nad problemem umocnienia prawa własności chciałbym przywołać zmianę ustawową w szczególny sposób umacniającą własność rodzinną. Nowa ustawa - o podatku od spadków i darowizn - bez żadnych ograniczeń znosi całkowicie ten podatek w rodzinie. Jesteśmy jedynym państwem w świecie, które całkowicie odstąpiło od pobierania podatku, nazywanego często podatkiem „od wdów i sierot”. Ten aspekt polityki prorodzinnej jest mało znany.

- O problemie bezpieczeństwa prawa własności nieruchomości rozmawiamy w kontekście roszczeń niemieckich i orzecznictwa polskich sądów; a jak skomentujecie Panowie artykuły w prasie niemieckiej kwestionujące prawo własności dzieł kultury, które po II wojnie światowej pozostały na terytorium Polski?

W. Kilian: - Wykluczone wydają mi się jakikolwiek negocjacje w duchu zaprezentowanym w gazetach. Punktem wyjścia i najlepszym w tym zakresie rozwiązaniem dla stosunków polsko-niemieckich, sprzyjającym rzeczywistemu pojednaniu pomiędzy naszymi narodami byłoby, gdyby Niemcy zwrócili zagrabione w Polsce w czasie wojny dobra kultury i równocześnie zrzekli się jakichkolwiek roszczeń w stosunku do dóbr kultury należących kiedyś do Niemiec a znajdujących się obecnie na terytorium państwa polskiego. Dopiero wówczas Polska mogłaby rozważyć wykonanie takiego czy innego wspaniałomyślnego gestu wobec naszego sąsiada i partnera w Unii Europejskiej.

A. Jaroch: - Ma rację premier Jarosław Kaczyński mówiąc, że coś złego dzieje się z Niemcami. Zwraca zwłaszcza uwagę nie tyle sam postulat restytucji dóbr kultury, ale agresywny ton wypowiedzi przedstawicieli strony niemieckiej, podgrzewanie antypolskich nastrojów poprzez stosowanie jątrzącej retoryki („grabież”, „rabunek”, „łup”), stosowanie argumentacji całkowicie pomijającej kontekst historyczny itd. Odczytuję to, mówiąc prosto z mostu, jako próbę rzucenia Polski na kolana. W tej sytuacji, zgadzam się z Panem Posłem, że o ile wcześniej można było się zastanawiać nad losem „Berlinki”, negocjować warunki, na jakich mogłaby ona ewentualnie zostać przekazana Niemcom, to obecnie prowadzenie takich negocjacji nie miałoby politycznego sensu, przyniosłoby uszczerbek prestiżowi naszego kraju i byłoby szkodliwe dla polskiej racji stanu.

- Rozmawiamy o umocnieniu prawa własności, z którego przez dziesięciolecia państwa komunistycznego nie mogliśmy korzystać, ale czy dzisiaj Polacy - zwłaszcza na Dolnym Śląsku - są już narodem właścicieli?

A. Jaroch: - Jestem przekonany, że nie na miarę możliwości wynikających z wielkości mienia, które w czasie przełomu mogło trafić do Polaków. Burzliwe procesy tzw. „nomenklaturowego uwłaszczenia” oraz niesprawiedliwa i nieuczciwa prywatyzacja, doprowadziły do koncentracji własności. Instrumenty prawne upowszechniania własności, najczęściej dotąd wykorzystywane z udziałem szerokich kręgów społecznych, mają samorządy w zakresie mienia komunalnego, tzn. mieszkań, lokali, małych działek.
Program PiS przewidywał upowszechnienie własności poprzez zmianę prawa o spółdzielczości mieszkaniowej oraz o ogrodach działkowych. Dzięki temu kolejne miliony Polaków zwiększy zdolność kredytową swoich rodzin i będzie miało co przekazać, bez podatku, swoim dzieciom.

W. Kilian: Jesteśmy w połowie drogi - ustawa o spółdzielniach mieszkaniowych weszła w życie. Oddaliśmy mieszkańcom własność mieszkań spółdzielczych, a wraz z nimi nowe przepisy prawa zmieniające spółdzielnie „prezesów” w spółdzielnie właścicieli mieszkań. Ten akt upowszechniania własności obejmie ok. miliona rodzin. Nie udało się zakończyć ustawy o ogrodach działkowych, ale ostatnia wersja projektu zyskała szerokie uznanie działkowców i pozytywne opinie prawne. Mam nadzieję, że po krótkim przystanku na czas wyborów, po uzyskaniu wystarczającego poparcia, będziemy mogli kontynuować prace.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2007-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Kim był św. Florian?

4 maja Kościół wspominał św. Floriana, patrona strażaków, obrońcy przed ogniem pożarów. Kim był św. Florian, któremu tak często na znak czci wystawiane są przydrożne kapliczki i dedykowane kościoły? Był męczennikiem, chrześcijaninem i rzymskim oficerem. Podczas krwawego prześladowania chrześcijan za panowania w cesarstwie rzymskim Dioklecjana pojmano Floriana i osadzono w obozie Lorch k. Wiednia. Poddawany był ciężkim torturom, które miały go zmusić do wyrzeknięcia się wiary w Chrystusa. Mimo okrutnej męki Florian pozostał wierny Bogu. Uwiązano mu więc kamień u szyi i utopiono w rzece Enns. Działo się to 4 maja 304 r. Legenda mówi, że ciało odnalazła Waleria i ze czcią pochowała. Z czasem nad jego grobem wybudowano klasztor i kościół Benedyktynów. Dziś św. Florian jest patronem archidiecezji wiedeńskiej.
Do Polski relikwie Świętego sprowadził w XII w. Kazimierz Sprawiedliwy. W krakowskiej dzielnicy Kleparz wybudowano ku jego czci okazały kościół. Podczas ogromnego pożaru, jaki w XVI w. zniszczył całą dzielnicę, ocalała jedynie ta świątynia - od tego czasu postać św. Floriana wiąże się z obroną przed pożarem i z tymi, którzy chronią ludzi i ich dobytek przed ogniem, czyli strażakami.
W licznych przydrożnych kapliczkach św. Florian przedstawiany jest jak rzymski legionista z naczyniem z wodą lub gaszący pożar.

CZYTAJ DALEJ

Wytrwajcie w miłości mojej!

2024-05-03 22:24

[ TEMATY ]

rozważania

O. prof. Zdzisław Kijas

Agata Kowalska

Wytrwajcie w miłości mojej! – mówi jeszcze Jezus. O miłość czy przyjaźń trzeba zabiegać, a kiedy się je otrzymuje, trzeba starać się, by ich nie spłoszyć, nie zmarnować, nie zniszczyć. Trzeba podjąć wysiłek, by w nich wytrwać. Rzeczy cenne nie przychodzą łatwo. Pojawiają się też niezmiernie rzadko, dlatego cenić je trzeba, kiedy się wreszcie je osiągnie, trzeba podjąć starania, by w nich wytrwać.

Ewangelia (J 15, 9-17)

CZYTAJ DALEJ

Drogi miłości

2024-05-03 20:56

ks. Jakub Nagi

Brat

Brat

Jak podkreśla ks. Krystian Winiarski, prefekt WSD w Rzeszowie, film rzeszowskich alumnów ma służyć najpierw refleksji nad życiowym powołaniem, które dla chrześcijan jest przede wszystkim powołaniem do świętości. W życie każdego człowieka wpisane jest także powołanie szczegółowe: do małżeństwa, kapłaństwa, życia konsekrowanego, a może do samotności, które też wymaga rozeznania, odkrycia i decyzji, by tą konkretną drogą iść przez życie.

„Pytania, emocje, rozterki, lęk przed podjęciem decyzji. To wszystko towarzyszy młodemu człowiekowi, który zastanawia się jaką życiową drogę wybrać, czy odpowiedzieć na powołanie, także to do kapłaństwa. O tym chcieli opowiedzieć swoim kolegom klerycy, którzy rozpoczynają swoją formację w seminarium” – wyjaśnia ks. Krystian Winiarski.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję