Dnia 22 lipca 1664 r. w oczach Madonny z ikony z kościoła w Dzierzgowie pojawiły się łzy. Ze wzruszeniem i zdziwieniem obserwowali je przybywający do świątyni mieszkańcy. Płacz Madonny ustał w dniu św. Anny - 26 lipca, w czasie uroczystej Mszy św. Zdarzenie obserwowały tłumy. Wiadomość o przedziwnym wydarzeniu, przez niektórych od razu uznanym za cud, obiegła okolice. Potwierdziła go specjalna komisja przysłana przez biskupa krakowskiego, która zbadała okoliczności i fakty, i uznała obraz za cudowny, słynący łaskami.

Spod Beresteczka

historia dzierzgowskiego obrazu związana jest z Janem Stanisławem Myszkowskim, dowódcą chorągwi krakowskiej. To on ocalił ikonę przed zniszczeniem w czasie bitwy pod Beresteczkiem w 1651 r. i zabrał ją do Dzierzgowa. Nieznane jest nazwisko malarza, jednak sporo można powiedzieć o jego kunszcie. Artysta pochodził ze szkoły bizantyjsko-ukraińskiej z poł. XVI wieku. Obraz namalował na desce lipowej metodą temperową. W wizerunku i sposobie ujęcia Madonny i Dzieciątka widać przede wszystkim styl wschodni, bizantyjski.
„Matko Najświętsza w dzierzgowskim kościele. Słyniesz łaskami od lat bardzo wiele. Tulisz do siebie smutnych i strapionych. Bierzesz w opiekę wszystkich uciśnionych” - śpiewają ludzie przed obrazem Madonny, zanosząc do Niej prośby. Co roku 22 lipca, w rocznicę i na pamiątkę płaczu Madonny Dzierzgowskiej, proboszcz sprawuje Mszę św. na cmentarzu za zmarłych parafian.
Opieka Maryi odczuwana była przez mieszkańców wiele razy. Kościół w Dzierzogowie - jako jeden z nielicznych w okolicy - nie został zajęty w XVI wieku przez protestantów. W 2000 r., w czasie obchodów Wielkiego Jubileuszu, świątynia w Dzierzgowie - uznana za diecezjalne sanktuarium Matki Bożej - znalazła się wśród kościołów „jubileuszowych”, w którym można było zyskiwać odpusty - tak jak w kościołach rzymskich.
Zatrzymuje się tu pielgrzymka warszawska, udająca się do Łagiewnik. Raz w roku w sanktuarium podczas czuwania modli się młodzież z dekanatu. Zwyczaj ten wprowadził pracujący wcześniej w parafii ks. Ryszard Suchanowski. W tym roku czuwanie zorganizowano w wigilię Zesłania Ducha Świętego.
Tradycje patriotyczne i niepodległościowe podtrzymują młode pokolenie i kombatanci, którzy zawsze we wrześniu, na pamiątkę bitwy pod Radkowem, modlą się podczas Mszy św. za poległych za ojczyznę. Co roku rolnicza parafia świętuje także dożynki. Mieszkańcy chętnie biorą udział w nabożeństwach maryjnych w ciągu roku. W duszpasterstwie widoczne są także koła różańcowe.
Największym wyzwaniem na dzień dzisiejszy jest przybliżenie młodych do Kościoła. Niemała 45-osobowa grupa ministrantów służy przy ołtarzu. Niedawno 70 osób przyjęło sakrament bierzmowania. - Przez cały rok uczniowie uczęszczali na spotkania, które miały pogłębić ich więź z Bogiem. Dotychczasowy proboszcz ks. Zięć, który otrzymał nominację biskupią do parafii Szczecno, podkreślał duży dorobek i wkład w rozwój wspólnoty parafialnej swoich poprzedników. Cieszył się z każdej inicjatywy młodzieży i z każdych ich działań.
Grupa gimnazjalistów była z Księdzem na Kongresie Powołań w Kielcach. Kilka dziewcząt wzięło udział w oazie modlitwy w Dębnie. Zadania duszpasterskie Ksiądz Proboszcz dzielił z prefektem ks. Robertem Boreckim. W szkołach dodatkowo uczą religii dwie katechetki.
Parafia Dzierzgów położona jest na rozległym terenie. Mieszkańcy niektórych miejscowości, aby dojść do kościoła, muszą pokonać kilka kilometrów. Niezbędne stały się kaplice, służące jako punkty duszpasterskie. W różnych latach powstały te kaplice: w Woli Czaryskiej, Mękorzewie, Bieganowie, Bałkowie. W dwóch pierwszych Msze św. sprawowane są w każdą niedzielę, w dwóch pozostałych - w pierwsze czwartki miesiąca. Dzięki kaplicom we Mszy św. mogą uczestniczyć ludzie starsi i chorzy, którzy stanowią spory odsetek wszystkich wiernych w parafii.
Dzierzgów jest przykładem dobrej współpracy parafii z gminą. Duże zrozumienie ze strony gminy dla wielu problemów znajduje konkretne odzwierciedlenie w jej działaniach. Dzięki zawiązanemu - w celu ratowania wielowiekowego dziedzictwa okolic - Stowarzyszeniu na Rzecz Rozwoju Gminy Radków oraz pomocy inwestora Wojewódzkiego Oddziału Służby Ochrony Zabytków, udało się odrestaurować zabytkowy, żeliwny pomnik nagrobny Walentego Jackowskiego (13 października 1834) i Franciszki z Jackowskich Makólskiej (8 kwietnia 1841 r) - krewnych Stefana Żeromskiego. Kolejne dwa zabytkowe nagrobki będą odnowione już wkrótce.
Najbliższy czas - do września 2008 r. - będzie upływał pod znakiem przygotowań do peregrynacji kopii Cudownego Obrazu i 70. rocznicy konsekracji kościoła, która miała miejsce we wrześniu 1983 r. Najważniejsze dla wspólnoty będą przygotowania duchowe. Od lipca proboszczem parafii jest ks. Zenon Stępień. Na nowej placówce i w nowej wspólnocie życzmy mu Bożego błogosławieństwa.