Magdaleno, ciszo polna,
Magdaleno, ciszo leśna,

Która zlewasz mi pod nogi
Miłosierny balsam drogi
I ocierasz włosy swemi
Stopy pylne kurzem ziemi

(Bronisława Ostrowska, „Magdalena” fragm.)

Obecny rok kalendarzowy przynosi liturgiczne wspomnienie św. Marii Magdaleny - 22 lipca - dokładnie w niedzielę. Mamy więc pewność, że nabożeństwo odpustowe w kościółku filialnym parafii Malawa, odbędzie się właśnie w tę niedzielę. Położony na wzgórzu, na którym krzyżowały się dawne szlaki kupieckie od Krakowa na Lwów, a od Litwy na Węgry, od wieków był miejscem kultu św. Marii Magdaleny, słynnych odpustów i jarmarków. Jego historia częściowo zapisana w kronikach uzupełniona jest legendą. Odludne miejsce, kiedyś otoczone lasami wskazywałoby, że był to kościółek myśliwski. Dlaczego nie nosi imienia św. Huberta?
Jak mówi stara, miejscowa opowieść dawno temu kasztelanowi krakowskiemu zdarzyło się ciężko zgrzeszyć. Rezydując na zamku w Rzeszowie, przechadzał się o świcie ze swoim kamerdynerem i oglądał okolice. Wzdłuż Wisłoka szli ludzie na targ do Rzeszowa, a wśród nich chłop z Budziwoja. Niósł on na sprzedaż gąsiora, którego ruchliwa głowa wystawała z kobiałki. Kasztelan, mając się za wyborowego strzelca, poszedł o zakład z kamerdynerem, że trafi w łeb gąsiora. Wypalił, a kula rzeczywiście trafiła w łeb - tyle, że chłopa. Dla jego rodziny prawowanie się z wielkim panem, jakim był wówczas kasztelan, nie wchodziło w rachubę. Dość, że sam uznał się winnym i jako pokutę wybudował w Malawie kościółek św. Marii Magdaleny Pokutnicy. Było to na pewno przed rokiem 1627, kiedy to na polecenie biskupa przemyskiego Grochowskiego istniejący tu drewniany kościółek przeniesiono do sąsiadującego Krasnego, gdzie Tatarzy spalili kościół parafialny w 1624 r. W czasie tego najazdu spalili wiele kościołów, miast i wsi. Zbudowano wkrótce nowy kościółek, który przetrwał do początku XVIII wieku. Wówczas to Stanisław Pilli - sługa i plenipotent Lubomirskich ufundował w tym miejscu nowy, murowany, o architekturze obronnej, który możemy dziś odwiedzać. Opiekę nad kościółkiem sprawował proboszcz Krasnego, Malawy, Kraczkowej. Bywały okresy, w których był zaniedbywany. W czasie wojen światowych wzgórze Magdalenka stawało się punktem strategicznym, stacjonowali przy nim żołnierze austriaccy, niemieccy i rosyjscy. Następnie wysiłkami duszpasterzy kościółek stopniowo powracał do swego pierwotnego przeznaczenia. Ostatni z wielokrotnych remontów tego miejsca odbył się w 1991 r.
Wierni z pobliskich miejscowości od wieków gromadzą się w tym kościółku, który malowniczo położony góruje nad okolicą. Wspinali i wspinają się na wysokość 394 m n.p.m. gdyż, jak świadczą tutejsi duszpasterze, wierzą w skuteczność wstawiennictwa Patronki tego miejsca. Wielokrotnie i ponoć niezawodnie wspomagała ona w ubiegłych latach okoliczną ludność w wypraszaniu u Boga pogody lub deszczu.
Ma jednak kościółek na Magdalence w sobie coś, co przyciąga rokrocznie 22 lipca, w dzień odpustu, tłumy wiernych. Obserwując w ubiegłych latach liczne spowiedzi odbywane tutaj można wnioskować, iż tym, co przyciąga ludzi jest nie tylko nieodparty urok miejsca, lecz przede wszystkim wybijające obficie „źródełko” Bożego Miłosierdzia. Takiego odpustu doświadczyła Maria Magdalena dwa tysiące lat temu. Jezus uwolnił ją od siedmiu złych duchów oraz, być może, podniósł ją z dna i beznadziei życia nierządnicy. Być może, gdyż naprawdę nie wiemy, czy Maria Magdalena była nierządnicą. Wiemy jednak, że na pewno spotkanie z Jezusem odmieniło jej życie. Wdzięczność i wyrażone pokutą przyjęcie tego aktu miłosierdzia sprawiło, że Maria z Magdali wspięła się potem na wyżyny świętości, a miejsce odwiecznych odpustów nosi jej imię. Maria zwana świętą grzesznicą jako jedna z pierwszych piła z tego źródła. Również dzisiaj poprzez odpusty Kościół przydziela pątnikom (bądź tym, za których odpust jest ofiarowany) „zadośćuczynienie ze skarbca zasług Chrystusa i świętych” (KKK 1471).
Coraz liczniejsi w ostatnich latach są uczestnicy Mszy św. rozpoczynających się tutaj co niedzielę w samo południe. Dzień odpustu jest wydarzeniem wyjątkowym w tym malowniczym miejscu. Pątnicy przybywający z odleglejszych miejscowości podróżują samochodami, motorami, rowerami i innymi pojazdami. Ostatni odcinek drogi, przed kościółkiem zastawiony jest straganami pełnymi słodkości i odpustowych atrakcji. Liturgia na Magdalence kończy się tradycyjnie procesją eucharystyczną, w czasie której błogosławieństwo Boże oraz głos pieśni „Boże coś Polskę” rozchodzą się ponad okolicznymi wzgórzami i przez doliny na cztery strony świata.
Przyjąwszy pełnię łaski Maria Magdalena stała się znaczącą postacią w historii naszego zbawienia. Stała pod krzyżem Chrystusa wraz z Jego Matką. Ona także, wg Ewangelii św. Jana, jako jedna z pierwszych zobaczyła zmartwychwstałego Chrystusa. Nie znajdą wielu lepszych orędowników Ci, którzy sami pragną nawrócenia i odpuszczenia grzechów! W ciszy leśnej, w ciszy polnej do wędrujących przemawia Pan stworzenia. Tego dnia, chcąc szczególnie nas obdarować, zaprasza każdego do górującego nad widnokręgiem kościółka na górze św. Marii Magdaleny w Malawie.