Parafia była początkowo ekspozyturą powołaną przez bp. Teodora Kubinę. Obecny kościół, zbudowany w latach 1947-1950 staraniem ks. Tadeusza Ojrzyńskiego, został konsekrowany w 1950 r., a ekspozytura podniesiona do godności parafii. Od 1990 r. funkcję proboszcza pełni ks. prał. Krzysztof Skubała. Przez lata posługi kapłańskiej troszczy się o życie duchowe wiernych, a także o wygląd świątyni. Jego starania doprowadziły do podłączenia kościoła i plebanii do sieci gazowej. Dzięki zaangażowaniu wiernych uporządkowano otoczenie kościoła, wyłożono kostką brukową, powstał budynek gospodarczy, garaże, dwa parkingi. W minionych latach kościół stawał się coraz piękniejszy, ufundowano bowiem dwa mosiężne żyrandole, założono nową instalację nagłośnieniową, zbudowano marmurowy ołtarz, pomalowano wnętrze i położono ozdobne tynki. Działania te sprawiły, że wnętrze kościoła zyskało nowoczesny charakter, który równocześnie tworzy klimat wyciszenia, skłaniający do modlitwy. Zwieńczeniem tych działań jest wieża z kaplicą przedpogrzebową. Gdy powstawał kościół, bowiem, ze względów politycznych nie uzyskano zgody na budowę wieży. Wraz ze zmianą ustroju ponownie podjęto starania, zakończone pozwoleniem na budowę 15 lipca 2005 r. Realizacja prac była możliwa dzięki zaangażowaniu m.in.: architekta Daniela Cieślika, firmy budowlanej Żelbet-Montex z prezesem A. Kosmalą z Częstochowy, firmy budowlanej G. Krzaka z Miedźna, geodetów i elektryków. Fundusze na budowę udało się zebrać dzięki hojności parafian i wiernych z innych dzielnic miasta. Wieża, odnowione dzwony oraz kaplica przedpogrzebowa, gdzie znajduje się figura Matki Bożej, są wyrazem przywiązania do Kościoła oraz znakiem wdzięczności Bogu za życie i nauczanie Jana Pawła II.
Uroczystego poświęcenia dokonał 15 października br. abp Stanisław Nowak, w obecności dziekana regionu ks. prał. Jana Niezgody, księży proboszczów i wikariuszy dekanatu św. Wojciecha oraz licznych wiernych. Metropolita Częstochowski podkreślił, że wieża jest zwieńczeniem budowy kościoła, który powstał w XX wieku. Dzięki niej świątynia ma pełniejszą wymowę, łączy wieki. Wieża widoczna dla żyjących, także przejeżdżających trasą szybkiego ruchu i kaplica odprowadzająca ludzi do wieczności, przypominają, że największą mądrością jest wypełnianie woli Bożej. Człowiek bowiem ma współdziałać ze Stwórcą, opiekującym się światem, który przeznaczył ludzkie serca ku nadziei.
Obrzęd poświęcenia poprzedził Mszę św. sprawowaną w intencji wspólnoty parafialnej. Eucharystii przewodniczył i homilię wygłosił Metropolita Częstochowski. Witając zebranych ks. prał. Krzysztof Skubała wskazał na symbolikę wieży, która ma przypominać miłość i Opatrzność Bożą: „Nowo zbudowana wieża w tej dzielnicy Częstochowy jest ozdobą parafii, ma wskazywać człowiekowi i pielgrzymom zdążającym na Jasną Górę kierunek ku Bogu i patronce miasta - Maryi. Niech ta wieża na wzgórzu Kamień, na skałkach jurajskich, będzie podziękowaniem Bogu za pontyfikat Ojca Świętego Jana Pawła II”.
W homilii abp Stanisław Nowak zachęcał do szukania Boga oraz przestrzegał przed nadmiernym przywiązaniem do materii, zmysłowości czy doczesności. Zwracając uwagę, że poświęcona wieża kościelna ma symbolizować bramę do nieba powiedział m.in.: „Za mało patrzymy w górę. Najważniejsze jest zaufać Bogu i przyjąć Tego, który został nam dany, abyśmy się zbawili - Jezusowi, który jest obecny w Kościele, Eucharystii, Słowie. Człowiek musi Boga zdobywać. Wieża ma porywać w górę, jest częścią kościoła; najważniejszy jednak jest Chrystus”. Zwracając się do wiernych, którzy wraz z Księdzem Proboszczem cieszą się piękną świątynią, apelował: „Bądźcie Kościołem żywym i modlącym się. Życzę, aby była to parafia ludzi wierzących, gorliwych, aby była narzędziem Opatrzności Bożej, która jest przymiotem Boga. W górę serca!”.
Na zakończenie uroczystości Ksiądz Proboszcz podziękował wszystkim, którzy włączyli się w inwestycję, za ofiarność serca i hojność. Wyrażając wdzięczność za obecność i modlitwę powiedział m.in.: „Wieża jest ozdobą kościoła i nadaje parafii większą wymowę. Podnosi nasze serca do innego świata - do wieczności. Przez nią sam Bóg wzywa nas do siebie. Niech ta uroczystość mobilizuje nas do troski o chwałę Bożą, piękno i poszanowanie naszych świątyń”.
Wierni zebrani pod przewodnictwem swego Arcypasterza na uroczystości będącej dopełnieniem dzieła budowy świątyni i znakiem jedności z tymi, którzy ją wznosili, doświadczyli, że Kościół stara się przybliżać prawdę, iż Opatrzność jest dowodem niezmierzonej miłości Najwyższego.