Wizerunek przywitali studenci WSH, przypominając, że peregrynacja odbywa się z woli Jana Pawła II, który chciał w ten sposób środowiskom akademickim dać impuls do wcielania wartości etycznych w pracę naukowo-dydaktyczną.
Rozpoczynając Eucharystię, Biskup Roman przypomniał, że wizerunek Sedes Sapientiae powstał przed 5 laty w Rzymie. Jego autorem jest chorwacki jezuita o. Marko Ivan Rupnik, wykładowca teologii duchowości w Papieskim Instytucie Wschodnim. O. Rupnik jest także autorem wielu dzieł sztuki, m.in. udekorował mozaikami jedną z kaplic w Pałacu Apostolskim w Watykanie. Obraz Matki Bożej również wykonany jest techniką mozaikową. Na mozaikę złożyły się elementy marmuru, ceramiki i metalu. Ikona została pobłogosławiona przez Jana Pawła II. Bezpośrednio po zakończeniu Jubileuszu Nauczycieli Akademickich w 2000 r. ikona została przekazana do Aten, rozpoczynając w ten sposób pielgrzymkę po ośrodkach akademickich całego świata. Do tej pory odwiedziła Grecję, Rosję, Hiszpanię, Ukrainę, Peru, Chile, Ekwador, Słowację, Irlandię, Szkocję, Anglię, a obecnie trwa jej peregrynacja po Polsce.
Homilię wygłosił rektor płockiego Seminarium ks. kan. dr Bogdan Czupryn. Powiedział w niej m.in.: „Mimo rozwoju wykształcenia wzrasta liczba depresji, mówi się coraz więcej o zniechęceniu wśród młodych, a rozwój niektórych nauk, np. genetyki, budzi niepokój. To pokazuje, że ludzie nie radzą sobie z życiem, nie wiedzą, jak żyć, stają bezradni wobec problemów dnia codziennego. Psychologowie biją na alarm: coraz więcej ludzi uzależnia się od różnych używek, jakby zatracili podstawowy instynkt mądrości, bowiem mądrość to umiejętność sensownego życia i właściwego wykorzystania wiedzy.
Jan Paweł II, który jak nikt inny znał problemy młodzieży, dostrzegał te zagrożenia. Dlatego niejako »wysłał« Matkę, by zaradziła problemom świata nauki i świata akademickiego. Dlaczego od tej Matki mamy się tego uczyć? Bo Ona jako niepokalanie poczęta pozostawała w szczególnej bliskości z Bogiem, współuczestniczyła w dziele zbawiania świata. Nikt nie był tak blisko jak Ona Bożej Mądrości” - mówił Ksiądz Rektor.
Na zakończenie Eucharystii głos zabrał dziekan pułtuski ks. kan. Wiesław Kosek, który podziękował Biskupowi Romanowi, władzom WSH, studentom i wszystkim zebranym za wspólną modlitwę do Matki Bożej.
Peregrynacja w Pułtusku trwała do następnego dnia, czyli 21 października. Zakończyła ją południowa Msza św. w bazylice, zwieńczył zaś akt zawierzenia środowiska akademickiego Matce Bożej w siedzibie pułtuskiej uczelni. Poprzedził go wykład prof. Edwarda Potkowskiego pt. Kościół a idea uniwersytetu.
Tego samego dnia wieczorem wizerunek Maryi został przyjęty przez społeczność akademicką Ciechanowa. O godz. 19.00 z budynku Szkoły Podstawowej nr 5 wyruszyła procesja z lampionami, w której przeniesiono ikonę. W procesji uczestniczyli przedstawiciele senatów ciechanowskiej Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej, Wyższej Szkoły Humanistycznej, Wyższej Szkoły Menadżerskiej, Wyższej Szkoły Biznesu i Zarządzania. Obraz został przeniesiony do kościoła pw. św. Piotra, gdzie została odprawiona Msza św., podczas której kazanie wygłosił duszpasterz akademicki Ciechanowa ks. Krzysztof Jończyk, a oprawę muzyczną zapewnił chór PWSZ. Tuż po Mszy św. program słowno-muzyczny zaprezentował chór Kolegium Nauczycielskiego, a o godz. 21.00 odśpiewano Apel Jasnogórski. Po nim zaś trwało jeszcze czuwanie, zakończone przygotowaną przez młodzież akademicką pod kierunkiem ks. Jończyka modlitwą różańcową.
Czuwaniem też rozpoczął się następny dzień, 22 października. Modlitwa poszczególnych środowisk akademickich przed obrazem Maryi Stolicy Mądrości trwała do Mszy św. o godz. 14.00. Eucharystii przewodniczył i kazanie wygłosił proboszcz ks. kan. Eugeniusz Graczyk. Podczas uroczystości odczytany został akt zawierzenia ciechanowskiego środowiska akademickiego Matce Bożej. Następnie odbyło się pożegnanie i odprowadzenie ikony, która jeszcze tego samego dnia powędrowała do Płocka, kończąc peregrynację po miastach uczelnianych naszej diecezji.
Społeczność akademicka płockich uczelni przyjęła obraz w sobotę wieczorem, a w niedzielę w płockiej „Stanisławówce” trwało wielogodzinne czuwanie zakończone Mszą św. o godz. 20.00. Uroczystej Liturgii przewodniczył biskup płocki Stanisław Wielgus. Zwracając się do społeczności akademickiej zgromadzonej na Mszy św., powiedział: „My wszyscy jako profesorowie i studenci z trudem zdobywamy mądrość, która decyduje o naszym pełnym człowieczeństwie. Mądrość nie jest tym samym, co zgromadzona w umyśle wiedza. Mądrość to szczególna umiejętność ujmowania istoty rzeczy, to zdolność koncentracji na tym, co najistotniejsze, to sprawność nieomylnego pojmowania właściwej hierarchii rzeczy, spraw i wartości w ludzkim życiu. A co najważniejsze - mądrość to wielka wiedza nierozerwalnie powiązana z dobrocią, szlachetnością, uczciwością i altruizmem.
Sługa Boży Ojciec Święty Jan Paweł II nie bez powodu oddał współczesny świat nauki i akademickiego nauczania pod opiekę Matki Najświętszej Stolicy Mądrości - mówił dalej Biskup Stanisław. - Tej, od której decyzji przy zwiastowaniu zależały losy całej ludzkości; zbawienie lub wieczne potępienie rodzaju ludzkiego. Odpowiadając fiat przy zwiastowaniu, Maryja zgodziła się zostać matką Zbawiciela. (...) Odblask mądrości, który okazała Matka Najświętsza, jest zdaniem Ojca Świętego, niezbędny w naszych czasach tym zwłaszcza ludziom, którzy przez swoją pracę naukową wpływają bardziej skutecznie niż inni na losy całego świata.
Sam, będąc profesorem uniwersyteckim, Ojciec Święty miał świadomość olbrzymiego znaczenia szkół wyższych we współczesnym świecie i pragnął, aby ich wpływ na życie ludzi oznaczał zawsze tylko dobro. Uważał, że tylko wtedy będą one nośnikiem prawdziwego postępu. To dlatego zawierzył wszystkie wspólnoty akademickie Maryi Stolicy Mądrości, przekazując im Ikonę”.
Ksiądz Biskup nazwał peregrynację obrazu Matki Bożej Sedes Sapientiae formą rekolekcji u stóp Maryi; formą, jak podkreślił, ogromnie potrzebną współczesnym ludziom nauki i studentom, w sytuacji, gdy największe centra naukowe na świecie, zwłaszcza medyczne i technologiczne, coraz mniej uwzględniają w swoich badaniach i zastosowaniach kryteria etyczne.