Red. Lidia Dudkiewicz: - Od najdawniejszych czasów bywali i bywają ludzie będący zakałą albo też chlubą rodziny, narodu, Kościoła, społeczeństwa.
Br. Stanisław Rybicki FSC: - Jakich ludzi jest więcej? Zbrodniarzy czy świętych? Kto spośród wielu bohaterów zasługuje na zaszczytny tytuł: chluba naszego narodu? Przed kim w dni świąteczne pochylać się będą chorągwie, sztandary, składać przed symboliczną mogiłą wieńce, organizować wymowne defilady? Milionowe rzesze naszej ojczyzny i całego świata składały i składają hołd Janowi Pawłowi Wielkiemu, Janowi Pawłowi świętemu, w oczekiwaniu na jego uczczenie liturgiczne. Stał się zaprawdę wymownym znakiem w gronie tych, co byli i są „deliciae generis humani”, w kościelnym i ogólnoludzkim panteonie. Bez końca można by sławić na kartach i pomnikach takich herosów, jak Matka Teresa z Kalkuty, jak Ojciec Maksymilian Kolbe, jak Brat naszego Boga, dobry jak chleb - Brat Albert, jak opiekun trędowatych - Ojciec Beyzym itd.
- Nie brakowało nigdy i nie brakuje za naszych dni tyranów, despotów, wrogów ludzkości. Ale na przekór tym wszelakim Neronom, uwierzyć nam trzeba, że obok Kainów jest jeszcze dobro, szlachetność, męstwo, mądrość, piękno.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
- Co nam zostało z Bożego Edenu, ze świętego Raju? Czy tylko gwiazdy na niebie, kwiaty na łące i niewinne oczy dziecka? I dlatego budujemy piękne świątynie, gdzie chwałę oddajemy Temu, który jest Drogą, Prawdą i Życiem, który nas niezawodnie wiedzie do Domu Ojca, do wiecznego szczęścia. On dał nam za Matkę Bogurodzicę Dziewicę. Czy jest piękniejsza „Ozdoba rodzaju ludzkiego”? Ona właśnie zobaczyć dobro w nas umie i uczy widzieć dobro, zwyciężać zło, radować się życiem, kochać Miłość.
- Radość i trudny ewangeliczny optymizm - to sedno nie tylko chrześcijaństwa, ale wszelkiej autentycznej kultury.
- Taka kultura to „ozdoba rodzaju ludzkiego”. Nietrudno dostrzec zasadniczą różnicę między prawdziwą radością a przyjemnością o charakterze egoistycznym, między autentycznym szczęściem a używaniem konsumpcyjnym. „Altruista, heros”, ozdoba rodzaju ludzkiego „do nieba pójdzie po laury” (Adam Mickiewicz, Oda...).
- Dziękuję za rozmowę.
