Reklama

Co to jest Program „Socrates”?

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Jest to program Unii Europejskiej. Zadaniem Programu „Socrates” jest rozszerzanie współpracy europejskiej w dziedzinie edukacji. Jej różne formy obejmują dzieci, młodzież i dorosłych - od przedszkola po uniwersytet. Program podzielony jest na kilka komponentów zajmujących się różnymi poziomami i problemami kształcenia:
ERASMUS - szkolnictwo wyższe,
COMENIUS - szkolnictwo na poziomie przedszkolnym, podstawowym i średnim,
GRUNTVIG - kształcenie dorosłych i inne ścieżki edukacyjne,
LINGUA - nauczanie i uczenie się języków obcych,
MINERVA - kształcenie otwarte i na odległość - technologia informacyjna i komunikacyjna w edukacji,
EURIDICE - tworzenie sieci informacyjnej o systemach edukacyjnych, wdrażanych innowacjach, przeprowadzanych reformach oraz głównych kierunkach polityki edukacyjnej w krajach europejskich,
ARION - wizyty studyjne dla przedstawicieli administracji oświatowej,
NARIC - tworzenie sieci informacyjnej na temat porównywalności i uznawania wykształcenia, w celu określenia równoważności dokumentów.
Celem Programu „Socrates” jest wzbogacanie wiedzy na temat innych krajów Europy, rozwijanie poczucia jedności w Europie oraz wspomaganie procesów przystosowywania się do nowych warunków społecznych i ekonomicznych w perspektywie zjednoczonej Europy. Program edukacyjny „Socrates” jest inicjatywą Wspólnoty Europejskiej przyjętą do realizacji w latach 1995-99 (I faza programu) oraz 2000-2006 (II faza programu). Polska i inne kraje stowarzyszone z Unią Europejską brały w nim udział już od roku szkolnego 1996/1997 - w ramach działań przygotowawczych. Formalne przystąpienie Polski do Programu „Sokrates” nastąpiło w marcu 1998 r.
Spośród kilku komponentów wspólnotowego programu edukacyjnego „Socrates”, z pewnością najbardziej zainteresuje Cię, studencie, „Erasmus”. Zadaniem tego komponentu jest podnoszenie poziomu kształcenia i wzmacnianie jego europejskiego wymiaru w szkołach wyższych. W Programie „Socrates/Erasmus” uczestniczy 30 państw (oprócz Polski są to pozostałe 24 kraje członkowskie Unii Europejskiej, 3 kraje Europejskiego Obszaru Gospodarczego: Norwegia, Islandia, Lichtenstein oraz 3 kraje kandydujące: Bułgaria, Rumunia, Turcja).
Jeżeli zechcesz skorzystać z możliwości, jakie oferuje „Erasmus”, musisz najpierw ukończyć pierwszy rok studiów i być studentem uczelni biorącej udział w tym programie - wykaz polskich uczelni posiadających Kartę Uczelni „Erasmusa” (czyli prawo uczestnictwa w Programie „Socrates/Erasmus”) znajdziesz na stronie: www.socrates.org.pl/erasmus. Twoje studia powinny kończyć się uzyskaniem co najmniej tytułu zawodowego licencjata, inżyniera, magistra lub innego równorzędnego. Kryteria stosowane przy wyborze kandydatów to przede wszystkim dobre wyniki w nauce i znajomość języka obcego, w jakim prowadzone są zajęcia w zagranicznej uczelni partnerskiej. Często o wyborze kandydatów decyduje także ich motywacja, szczególne osiągnięcia, zaangażowanie w życie uczelni. W tym programie mogą wziąć udział studenci wszystkich rodzajów szkół wyższych, kierunków i specjalności studiów oraz poziomów kształcenia. W ramach programu realizowane są wyjazdy stypendialne dla studentów, umożliwiające odbycie części studiów za granicą (w takiej uczelni, z którą uczelnia macierzysta studenta ma podpisaną umowę dwustronną, przewidującą wymianę studentów). Można wyjechać na okres od 3 miesięcy do jednego roku akademickiego, zależnie od możliwości uczelni i decyzji podejmowanej przez studenta. Pamiętaj, że okres studiów odbyty w uczelni partnerskiej zostanie Ci uznany za równoważny z okresem studiów w uczelni macierzystej, o ile w pełni zrealizujesz uzgodniony przed wyjazdem program zajęć (przed wyjazdem podpisywane jest pomiędzy studentem, jego uczelnią macierzystą oraz uczelnią partnerską tzw. Porozumienie o programie zajęć określające zajęcia, na które uczęszczać ma student, wraz z ich wyceną w punktach ECTS).
Stypendium otrzymywane w ramach „Erasmusa” gwarantuje bezpłatne studiowanie na zagranicznej uczelni oraz pokrycie części kosztów utrzymania studenta za granicą (nie więcej jednak niż 5 tys. euro rocznie); wysokość stypendium zależy od kraju, do jakiego się wyjeżdża, tj. maksymalne stypendium w roku akademickim 2004/2005 może wynieść do 350 euro na miesiąc (w roku akademickim 2003/2004 średnie stypendium wynosiło ok. 150 euro na miesiąc). Kwota stypendium powinna pokryć różnicę w kosztach utrzymania pomiędzy Polską a krajem, do którego student wyjeżdża. Ze stypendium należy opłacić m.in. zakwaterowanie, wyżywienie i niezbędne ubezpieczenie. Jeżeli jesteś zainteresowany tym rodzajem stypendium, to po podjęciu studiów skontaktuj się z uczelnianym koordynatorem „Erasmusa” w wybranej przez Ciebie szkole wyższej. Rekrutację studentów na wyjazdy „Erasmusa” przeprowadzają poszczególne uczelnie. W Polsce w Erasmusie” uczestniczy ponad 180 szkół wyższych, zarówno państwowych, jak i niepaństwowych. Większość z nich przeprowadza rekrutację wczesną wiosną. Koordynacją Programu „Socrates/Erasmus” w naszym kraju zajmuje się Agencja Narodowa, która działa w ramach Fundacji Rozwoju Systemu Edukacji. Na stronie internetowej: www.socrates.org.pl/erasmus w sekcji: „Informacje dla studentów” znajdziesz wiele przydatnych informacji na temat ogólnych zasad funkcjonowania programu. Szczegółowe dane na temat harmonogramu rekrutacji i wykazu uczelni partnerskich znajdziesz na własnej uczelni (u uczelnianego koordynatora programu).
Szczegółowe informacje na temat zasad działania programu są również zamieszczane na stronach Komisji Europejskiej (http://europa.eu.int/comm/education/erasmus.html).

Źródła:
- Zarządzanie organizacją - pakiet szkoleniowy - publikacja Rady Europy, lipiec 2000,
- Zarządzanie projektem - pakiet szkoleniowy - publikacja Rady Europy, listopad 2000,
- ABC Unii Europejskiej - pakiet informacyjny Przedstawicielstwa Komisji Europejskiej w Polsce,
- Programy Unii Europejskiej dla Polski - publikacja zwarta Komisji Europejskiej, maj 2003,
- Programy unijne dla młodzieży - Wydawnictwo „Wokół nas”, listopad 2002,
- Poznaj Program Młodzież - cykl informacyjny Narodowej Agencji Programu „Młodzież” - publikacje zagraniczne tłumaczone z języka angielskiego.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2005-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

św. Katarzyna ze Sieny - współpatronka Europy

Niedziela Ogólnopolska 18/2000

[ TEMATY ]

św. Katarzyna Sieneńska

Giovanni Battista Tiepolo

Św. Katarzyna ze Sieny

Św. Katarzyna ze Sieny

W latach, w których żyła Katarzyna (1347-80), Europa, zrodzona na gruzach świętego Imperium Rzymskiego, przeżywała okres swej historii pełen mrocznych cieni. Wspólną cechą całego kontynentu był brak pokoju. Instytucje - na których bazowała poprzednio cywilizacja - Kościół i Cesarstwo przeżywały ciężki kryzys. Konsekwencje tego były wszędzie widoczne.
Katarzyna nie pozostała obojętna wobec zdarzeń swoich czasów. Angażowała się w pełni, nawet jeśli to wydawało się dziedziną działalności obcą kobiecie doby średniowiecza, w dodatku bardzo młodej i niewykształconej.
Życie wewnętrzne Katarzyny, jej żywa wiara, nadzieja i miłość dały jej oczy, aby widzieć, intuicję i inteligencję, aby rozumieć, energię, aby działać. Niepokoiły ją wojny, toczone przez różne państwa europejskie, zarówno te małe, na ziemi włoskiej, jak i inne, większe. Widziała ich przyczynę w osłabieniu wiary chrześcijańskiej i wartości ewangelicznych, zarówno wśród prostych ludzi, jak i wśród panujących. Był nią też brak wierności Kościołowi i wierności samego Kościoła swoim ideałom. Te dwie niewierności występowały wspólnie. Rzeczywiście, Papież, daleko od swojej siedziby rzymskiej - w Awinionie prowadził życie niezgodne z urzędem następcy Piotra; hierarchowie kościelni byli wybierani według kryteriów obcych świętości Kościoła; degradacja rozprzestrzeniała się od najwyższych szczytów na wszystkie poziomy życia.
Obserwując to, Katarzyna cierpiała bardzo i oddała do dyspozycji Kościoła wszystko, co miała i czym była... A kiedy przyszła jej godzina, umarła, potwierdzając, że ofiarowuje swoje życie za Kościół. Krótkie lata jej życia były całkowicie poświęcone tej sprawie.
Wiele podróżowała. Była obecna wszędzie tam, gdzie odczuwała, że Bóg ją posyła: w Awinionie, aby wzywać do pokoju między Papieżem a zbuntowaną przeciw niemu Florencją i aby być narzędziem Opatrzności i spowodować powrót Papieża do Rzymu; w różnych miastach Toskanii i całych Włoch, gdzie rozszerzała się jej sława i gdzie stale była wzywana jako rozjemczyni, ryzykowała nawet swoim życiem; w Rzymie, gdzie papież Urban VI pragnął zreformować Kościół, a spowodował jeszcze większe zło: schizmę zachodnią. A tam gdzie Katarzyna nie była obecna osobiście, przybywała przez swoich wysłanników i przez swoje listy.
Dla tej sienenki Europa była ziemią, gdzie - jak w ogrodzie - Kościół zapuścił swoje korzenie. "W tym ogrodzie żywią się wszyscy wierni chrześcijanie", którzy tam znajdują "przyjemny i smaczny owoc, czyli - słodkiego i dobrego Jezusa, którego Bóg dał świętemu Kościołowi jako Oblubieńca". Dlatego zapraszała chrześcijańskich książąt, aby " wspomóc tę oblubienicę obmytą we krwi Baranka", gdy tymczasem "dręczą ją i zasmucają wszyscy, zarówno chrześcijanie, jak i niewierni" (list nr 145 - do królowej węgierskiej Elżbiety, córki Władysława Łokietka i matki Ludwika Węgierskiego). A ponieważ pisała do kobiety, chciała poruszyć także jej wrażliwość, dodając: "a w takich sytuacjach powinno się okazać miłość". Z tą samą pasją Katarzyna zwracała się do innych głów państw europejskich: do Karola V, króla Francji, do księcia Ludwika Andegaweńskiego, do Ludwika Węgierskiego, króla Węgier i Polski (list 357) i in. Wzywała do zebrania wszystkich sił, aby zwrócić Europie tych czasów duszę chrześcijańską.
Do kondotiera Jana Aguto (list 140) pisała: "Wzajemne prześladowanie chrześcijan jest rzeczą wielce okrutną i nie powinniśmy tak dłużej robić. Trzeba natychmiast zaprzestać tej walki i porzucić nawet myśl o niej".
Szczególnie gorące są jej listy do papieży. Do Grzegorza XI (list 206) pisała, aby "z pomocą Bożej łaski stał się przyczyną i narzędziem uspokojenia całego świata". Zwracała się do niego słowami pełnymi zapału, wzywając go do powrotu do Rzymu: "Mówię ci, przybywaj, przybywaj, przybywaj i nie czekaj na czas, bo czas na ciebie nie czeka". "Ojcze święty, bądź człowiekiem odważnym, a nie bojaźliwym". "Ja też, biedna nędznica, nie mogę już dłużej czekać. Żyję, a wydaje mi się, że umieram, gdyż straszliwie cierpię na widok wielkiej obrazy Boga". "Przybywaj, gdyż mówię ci, że groźne wilki położą głowy na twoich kolanach jak łagodne baranki". Katarzyna nie miała jeszcze 30 lat, kiedy tak pisała!
Powrót Papieża z Awinionu do Rzymu miał oznaczać nowy sposób życia Papieża i jego Kurii, naśladowanie Chrystusa i Piotra, a więc odnowę Kościoła. Czekało też Papieża inne ważne zadanie: "W ogrodzie zaś posadź wonne kwiaty, czyli takich pasterzy i zarządców, którzy są prawdziwymi sługami Jezusa Chrystusa" - pisała. Miał więc "wyrzucić z ogrodu świętego Kościoła cuchnące kwiaty, śmierdzące nieczystością i zgnilizną", czyli usunąć z odpowiedzialnych stanowisk osoby niegodne. Katarzyna całą sobą pragnęła świętości Kościoła.
Apelowała do Papieża, aby pojednał kłócących się władców katolickich i skupił ich wokół jednego wspólnego celu, którym miało być użycie wszystkich sił dla upowszechniania wiary i prawdy. Katarzyna pisała do niego: "Ach, jakże cudownie byłoby ujrzeć lud chrześcijański, dający niewiernym sól wiary" (list 218, do Grzegorza XI). Poprawiwszy się, chrześcijanie mieliby ponieść wiarę niewiernym, jak oddział apostołów pod sztandarem świętego krzyża.
Umarła, nie osiągnąwszy wiele. Papież Grzegorz XI wrócił do Rzymu, ale po kilku miesiącach zmarł. Jego następca - Urban VI starał się o reformę, ale działał zbyt radykalnie. Jego przeciwnicy zbuntowali się i wybrali antypapieża. Zaczęła się schizma, która trwała wiele lat. Chrześcijanie nadal walczyli między sobą. Katarzyna umarła, podobna wiekiem (33 lata) i pozorną klęską do swego ukrzyżowanego Mistrza.

CZYTAJ DALEJ

Watykan: ogłoszono program papieskiej wizyty w Weronie

2024-04-29 11:54

[ TEMATY ]

papież

papież Franciszek

Werona

PAP/EPA/ANDREA MEROLA

Nazajutrz po wizycie duszpasterskiej w Wenecji, Stolica Apostolska ogłosiła oficjalny program wizyty papieża w Weronie w dniu 18 maja.

Franciszek wyruszy helikopterem z Watykanu o godz. 6.30, by wylądować w Weronie o godz. 8.00.

CZYTAJ DALEJ

Wałbrzych. Żonkilowa Kwesta

2024-04-30 15:27

[ TEMATY ]

hospicjum

Wałbrzych

Renata Wierzbicka

żonkilowa kwesta

Ryszard Wyszyński

Wolontariusze Wałbrzyskiego Hospicjum im. Jana Pawła II w zaangażowania podczas Żonkilowej Kwesty

Wolontariusze Wałbrzyskiego Hospicjum im. Jana Pawła II w zaangażowania podczas Żonkilowej Kwesty

Serca mieszkańców regionu wałbrzyskiego ponownie rozgrzała charytatywna inicjatywa, która zyskuje na znaczeniu z każdym rokiem.

Podczas kolejnej edycji Żonkilowej Kwesty, zorganizowanej pod patronatem bp Marka Mendyka, lokalna społeczność wykazała się niezwykłą hojnością, wspierając działania Wałbrzyskiego Hospicjum na rzecz najbardziej potrzebujących. Kwesta zorganizowana przez wałbrzyski oddział Polskiego Towarzystwa Opieki Paliatywnej trwała od 23 do 30 kwietnia i zgromadziła niemal tysiąc wolontariuszy – głównie uczniów i młodzieży z lokalnych szkół, którzy z balonami i żonkilami w rękach i żółtymi koszulkami na sobie, zbierali fundusze na ważny cel. Dzięki ich zaangażowaniu oraz hojności darczyńców, zbierane środki mają wesprzeć zakup nowego sprzętu medycznego oraz finansować rehabilitację dzieci, które znajdują się pod opieką Wałbrzyskiego Hospicjum im. św. Jana Pawła II. To placówka, która nie tylko zapewnia opiekę stacjonarną i domową dla setek pacjentów, ale również prowadzi poradnię opieki paliatywnej skupiającą się na wsparciu dla terminalnie chorych dzieci oraz dzieci osieroconych.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję