Publikujemy oświadczenie Kurii Diecezjalnej w Bydgoszczy:

W związku z opublikowanym przez Fundację „Nie lękajcie się” „Raportem nt. naruszeń prawa świeckiego lub kanonicznego w działaniach polskich biskupów w kontekście księży sprawców przemocy seksualnej wobec dzieci i osób zależnych”, w części dotyczącej „sprawy księdza Pawła Kani”, oraz „sprawy księdza kanonika…” (nazwisko w raporcie zostało zamazane) stwierdzam, co następuje:

„W sprawie księdza Pawła Kani”

1. Ksiądz Kania nigdy nie był księdzem Diecezji Bydgoskiej. Rzeczywiście pracował czasowo w jednej z parafii diecezji, ale nigdy nie był, jak zostało to zapisane w raporcie - „przenoszony z parafii do parafii za zgodą Jana Tyrawy, byłego biskupa bydgoskiego” (s. 10). Co warto podkreślić, Ks. Biskup Jan Tyrawa wciąż jest Biskupem Ordynariuszem Diecezji Bydgoskiej.

2. O wielu nieprawdziwych informacjach zwartych w raporcie pisze Rzecznik Kurii Metropolitarnej Wrocławskiej w specjalnym oświadczeniu. Odsyłam do tego tekstu.

3. Na koniec pragnę podkreślić, że w/w ksiądz został skazany za czyny, które popełnił nie pracując już w Bydgoszczy. Sugerowanie na podstawie pisma z 9 maja 2009 roku o zakończeniu pracy w diecezji bydgoskiej i powrocie do Archidiecezji Wrocławskiej (s. 11), że Ksiądz Biskup Jan Tyrawa wiedział o skłonnościach i czynach pedofilskich w/w księdza jest nadużyciem i pomówieniem.

„W sprawie księdza kanonika…”

1. Wbrew temu, co czytamy w raporcie na stronie 11, w Kurii Diecezjalnej w Bydgoszczy nie ma żadnego zarejestrowanego zgłoszenia dotyczącego księdza proboszcza „z parafii pw. św. Stanisława”, którego dane personalne zostały w raporcie zamazane, a który zmarł w roku 2016. Do dnia dzisiejszego do Kurii Bydgoskiej nie wpłynęły żadne dane dotyczące osoby poszkodowanej lub rodziców. Ponadto ksiądz kanonik w latach 1985 – 1991 nie był kapłanem Diecezji Bydgoskiej tylko Archidiecezji Gnieźnieńskiej.

2. W związku z sugestią zawartą w raporcie na stronie 11, że - jak czytamy - „zachodzi podejrzenie - wynikające z rozmów z różnymi osobami z lokalnej społeczności - że również i inne dzieci mogły być molestowane przez tego księdza” pragnę podkreślić, że do Kurii Diecezjalnej w Bydgoszczy nigdy nie wpłynęły żadne niepokojące informacje i zgłoszenia dotyczące ówczesnego proboszcza „z parafii pw. św. Stanisława”.

3. W związku z zawartymi w raporcie informacjami o ustaleniach Prokuratury i „odmowie wszczęcia śledztwa” a także o przekazanych listach na ten temat do „p. (nazwisko i imię w raporcie zamazane) z Katolickiej Agencji Informacyjnej” oraz Arcybiskupa Gądeckiego podkreślam, że żadne listy nie zostały przekazane Biskupowi Bydgoskiemu.

W sprawie przygotowanej przez fundację „mapy kościelnej pedofili w Polsce”

Przy okazji raportu warto zwrócić uwagę na przygotowaną przez tę samą fundację „mapę kościelnej pedofilii w Polsce”. Jeśli chodzi o Diecezję Bydgoską to na mapie znajdują się trzy „czarne punkty z krzyżykiem”: Wysoka, Bydgoszcz i Bydgoszcz. Mapa sugeruje zatem, że w Diecezji Bydgoskiej były trzy przypadki skazanych za tego typu przestępstwa, gdy tymczasem był tylko jeden przypadek. Dwa „czarne punkty z krzyżykiem” (Wysoka i Bydgoszcz) dotyczą więc jednej i tej samej osoby: byłego już księdza Waldemara B., a trzeci (Bydgoszcz) dotyczy Ks. Pawła K., także skazanego prawomocnym wyrokiem, który nie jest jednak księdzem Diecezji Bydgoskiej a Archidiecezji Wrocławskiej. Jak łatwo się domyślić, „czarny punkt z krzyżykiem” znajduje się także we Wrocławiu i odnosi do Księdza Pawła K.

Co z tego wynika? Liczba skazanych w Diecezji Bydgoskiej została zawyżona trzykrotnie, a razem z przypadkiem ks. Kani (biorąc pod uwagę także Archidiecezję Wrocławską) liczba skazanych została zawyżona dwukrotnie. Na mapie są bowiem cztery „czarne punkty z krzyżykiem”, ale dwóch „skazanych/sprawy zakończone wyrokiem”. Trzeba to podkreślić z całą stanowczością - to oczywiście o dwa przypadki za dużo.

Ks. Grzegorz Nowak

Kanclerz Kurii Diecezjalnej w Bydgoszczy