O godz. 18.00 rozpoczęła się Msza św. na zakończenie szczególnego „papieskiego” tygodnia. Przewodniczył jej abp Józef Życiński w asyście bp. Artura Mizińskiego i wielu kapłanów, wśród których obecni byli duszpasterze młodzieży wraz z inicjatorem czuwań, ks. Mieczysławem Puzewiczem. „Oczekuję od was, że zjednoczeni w Wieczerniku zbudujecie wspólnotę, która będzie przedłużeniem głosu Ojca Świętego i Jego życia” - apelował Metropolita Lubelski. W homilii Ksiądz Arcybiskup nawiązał do pogrzebu Ojca Świętego, na gorąco dzieląc się wrażeniami: „Najbardziej utkwił mi w pamięci moment, kiedy szambelani wnosili trumnę do bazyliki, obrócili się, zatrzymali i unieśli trumnę ku górze. Jan Paweł II obejmował spojrzeniem cały plac. To był ostatni symboliczny gest, wyrażający więź między nami a Papieżem. Aby przekuć ten symbol na język codzienności, wy musicie być cedrami Bożymi” - mówił Metropolita. Cedr jest drzewem szlachetnym, wiecznie zielonym, wydzielającym aromatyczne olejki. W nawiązaniu do tej symboliki, abp Życiński wzywał, by młodzi w codziennym życiu, w którym dominuje szarość, zmęczenie i rozczarowanie, „zatrzymali zieleń i wnosili w życie aromat olejków”. Ksiądz Arcybiskup prosił też o wiarę „w cud papieskiego oddziaływania”, wszak „Jan Paweł II będzie towarzyszył naszym krokom, a Jego działania mogą być teraz jeszcze bardziej skuteczne i mocniejsze”. Na dowód tych słów przytoczył przykład pojednania przedstawicieli władz zwaśnionych krajów, którzy w dzień pogrzebu Papieża przekazali sobie znak pokoju.
W szczególny sposób Arcybiskup dziękował całej społeczności Lublina za udział w papieskich marszach. „Dziękuję za zapał, który był silniejszy od bólu. Za to, że trwaliście i modliliście się mimo bólu rozłąki. Wierzę w was i czekam na świadectwo wartości, które nas zespala. Siłą chrześcijaństwa jest język miłości i uśmiechu. Nigdy nie mówcie innymi językami”. Metropolita Lubelski zwrócił się z apelem, by nie zaprzepaścić dziedzictwa Ojca Świętego, ale zgłębiać je i żyć nim na co dzień. Podkreślał, że „podejmować papieskie przesłanie to »pamiętać«: organizować konwersatoria i grupy spotkań, wracać do treści nauczania Jana Pawła II, by potwierdzać tożsamość życiem, wyobraźnią miłosierdzia, stylem papieskiego szacunku dla człowieka i jego godności, budowaniem kultury życia, składaniem daru z siebie”.
16. dzień każdego miesiąca w parafiach naszej archidiecezji ma stać się dniem modlitwy za Jana Pawła II i rozważania Jego nauki.
Po Mszy św. młodzi pozostali na placu, by wspólnie słuchać słów Ojca Świętego i modlić się. Trzepot flag w narodowych i papieskich barwach oraz transparentów z napisami: „Święty od zaraz”, „Taki święty, taki zwyczajny, taki nasz” przerywał głos Jana Pawła II i lektorów czytających jego orędzia oraz śpiew pieśni uwielbienia, prowadzony przez chór „Gospel Rain”. Był to także czas spontanicznego dzielenia się młodych doświadczeniem obecności Ojca Świętego i przeżywania minionych dni żałoby, ale przede wszystkim wdzięczności. Spotkanie zakończyło się Apelem Jasnogórskim, po którym w blasku tysięcy zapalonych świec - niczym barka - popłynęła pieśń już na zawsze przywołująca osobę Jana Pawła II: „Pan kiedyś stanął nad brzegiem...”.