Zgromadzeni w auli studenci, jak i zaproszeni goście mogli zapoznać się z referatami dotykającymi zagadnienia prawdy w nauce, mediach, a także w wychowaniu. W krótkim wprowadzeniu do sympozjum rektor WSKSiM, o. Tadeusz Rydzyk, zaprzeczył tezie o istnieniu wielu prawd. Cytując słowa Ojca Świętego Jana Pawła II, przypomniał, że „prawda zależy od pierwszeństwa etyki przed techniką, prymatu osoby w stosunku do rzeczy, pierwszeństwa ducha wobec materii, Boga wobec człowieka”.
Pierwszy wykład pt. O prawdzie i prawdziwości wygłosił prof. Henryk Kiereś. Przybliżył on słuchaczom definicję prawdy, ukazując ją jako fundament życia społecznego. Obnażył też poglądy przeciwników prawdy. Agnostycy uważają, że prawda nie istnieje, sceptycy, że nie rozstrzygniemy, co jest prawdą, relatywiści, że prawda jest względna, a irracjonaliści, że nie osiągnie się jej rozumem. Zdania te, jak wykazał kierownik katedry Filozofii Sztuki Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, są wewnętrznie sprzeczne, bo np. jak można bezwzględnie głosić prawdziwość sądu o względności prawdy? Prof. Kiereś przypomniał także klasyczną definicję prawdy, która mówi, że na prawdzie buduje się dobro i piękno człowieka.
Po filozoficznym nakreśleniu zagadnienia prof. Wojciech Chudy, kierownik Katedry Filozofii Wychowania KUL, podjął temat prawdy w zawodzie naukowca i wskazał pola jej najczęstszej zdrady. Przedstawił trzy aspekty nauki - metodę, wiedzę i technikę. Profesor zwrócił uwagę, że wszystkie te elementy są zaangażowane etycznie, gdyż wyniki badań naukowych mogą być wykorzystane za lub przeciw ludzkości. Kierownik Katedry Filozofii Wychowania podkreślił, że każdy uczony jest powołany do realizacji dobra moralnego. Jeśli tego nie czyni, zaprzedaje się kłamstwu - naciąga tezy, pomija kroki dowodowe, przemilcza lub fałszuje wyniki badań, posuwa się do plagiatów czy kłamstw ideologicznych. Prof. Chudy wymienił motywy prowadzące do zdrady nauki, od subiektywnych po jawną chęć zysku materialnego czy politycznego.
Bp dr Adam Lepa z Łodzi, członek Rady ds. Środków Społecznego Przekazu Konferencji Episkopatu Polski, w swoim wystąpieniu odpowiedział na pytania, dlaczego media kłamią oraz co należy czynić, by prawda w mediach nie przegrywała z kłamstwem. - Najczęściej spotykanym motywem dziennikarskich przekłamań jest chęć zysku - mówił Ksiądz Biskup, dodając, że w ten sposób zarabia się na fałszowaniu obrazu Kościoła czy narodu. Innymi przyczynami zafałszowywania prawdy jest polityczna poprawność, nieumiejętność przekazania prawdy, a także przyzwolenie ze strony społeczeństwa. Co robić, by przywrócić w mediach prymat prawdy? Jak powiedział Ksiądz Biskup, należy wychowywać młodego człowieka do prawdy, uczyć go dawania świadectwa prawdzie. Co więcej, trzeba uczyć wykrywać kłamstwa w mediach i domagać się poszanowania prawdy od dziennikarzy.
Dr Piotr Tomasz Nowakowski z Wydziału Zamiejscowego Nauk o Społeczeństwie w Stalowej Woli KUL wygłosił referat nt. Postulat prawdy o człowieku w pismach dla młodzieży. Prelegent zauważył, że wiele z kolorowych pism przeznaczonych dla młodego czytelnika przedstawia okaleczoną wizję człowieka, a obraz rzeczywistości ukazuje wybiórczo. Człowiek traktowany jest w nich przedmiotowo, a zadaniem prasy młodzieżowej jest oddziaływanie na sferę emocjonalną, z pomniejszeniem, a wręcz pominięciem intelektu. Deprecjacji rozumu towarzyszy lansowanie zredukowanego języka, hedonizm jako sposób na życie, lekceważenie autorytetu rodziców, co prowadzi do tragicznych w skutkach następstw moralnych i wychowawczych. Mając kontakt ze skrajnym hedonizmem, młody czytelnik nasiąka ideami łatwości, wygody, przyjemności i wolności od trudu. Dzieje się tak na skutek relatywizacji prawdy. Przed pedagogami i rodzicami stoi trudne zadanie, by umiejętnie i skutecznie kierowali lekturą młodego człowieka, tym samym wpływali na jego wychowanie.
Roli prawdomówności w wychowaniu dotyczył ostatni referat wygłoszony przez mgr Beatę Hiszpańską z katedry Filozofii Wychowania KUL. Prelegentka przybliżyła pojęcie wychowania. - Jest nim uświadamianie komuś tego, co do tej pory było w nim skryte. To pomoc w wydobywaniu duchowego bogactwa, tego, co ujawni wychowanka jako osobę - jak mówiła B. Hiszpańska. A zatem meritum wychowania mocą prawdy jest przede wszystkim zgodność słów wychowawcy z tym, co czyni. Prawdomówność ma pomóc odkryć i utrwalić wychowankowi sens życia.
Sympozjum towarzyszyła promocja książki pt. Oblicza wolności słowa Wydawnictwa Wyższej Szkoły Kultury Społecznej i Medialnej, która jest zapisem ubiegłorocznego sympozjum.