24 października. XXX niedziela zwykła.

Dzisiejsza Ewangelia przynosi przypowieść o tych, „co ufali sobie, że są sprawiedliwi, a innymi gardzili” (Łk 18, 9). Jest to więc przypowieść o nas wszystkich, bo w głębi serca jesteśmy przekonani o własnej sprawiedliwości i prawości. Uznajmy więc przynajmniej, że na prawdę o naszym życiu składa się zarówno dobro, które czynimy, jak i zło, którym ranimy bliźnich.

25 października. Poniedziałek. Dzień powszedni.

Widoczną formą miłości bliźnich jest niesienie im konkretnej pomocy. Każde dobro wyświadczone drugiemu człowiekowi sprawia, że ludzie prostują się fizycznie i duchowo oraz chwalą Boga.

26 października. Wtorek. Dzień powszedni.

Miłość Boga do człowieka jest zawsze przykładem miłości, którą wierzący winni darzyć się wzajemnie. Wsłuchajmy się uważnie w słowa Listu św. Pawła do Efezjan: miłość Chrystusa do Kościoła jest przykładem tej miłości, jaką mąż powinien darzyć żonę, a żona męża (por. 5, 21-30).

27 października. Środa. Dzień powszedni.

Wskazania, jakie św. Paweł daje rodzinie, wydają się proste. Wiadomo jednak, że trzeba podjąć wielką pracę nad sobą, aby opanować odruchy zniecierpliwienia, być taktownym, by dzieci szanowały rodziców, a rodzice dzieci. Dziś mamy okazję przedłożyć nasze rodzinne sprawy Panu Bogu i modlić się w intencji naszych najbliższych.

28 października. Czwartek. Święto Świętych Apostołów Szymona i Judy Tadeusza.

Obaj Apostołowie są świadkami zbawczej męki i śmierci Zbawiciela oraz Jego chwalebnego zmartwychwstania. Obaj są filarami Kościoła oraz naszymi orędownikami przed tronem Boga.

29 października. Piątek. Dzień powszedni.

Gdy komuś uczynimy coś dobrego, spotykamy w jego oczach wdzięczność, która jest jedynie słabym odblaskiem wdzięczności naszego Pana i Boga, który mówi: „Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili” (Mt 25, 40). Mamy nadzieję, że wdzięczne oczy Boga będziemy oglądać całą wieczność.

30 października. Sobota. Dzień powszedni.

„Chrystus będzie uwielbiony w moim ciele: czy to przez życie, czy to przez śmierć” (1, 20) - pisze św. Paweł do Filipian. Te słowa odnoszą się także do każdego z nas. Bo jeśli żyjemy dla ludzi - żyjemy dla Pana. Jeśli umieramy, by innym dać miejsce na świecie - czynimy to także dla Pana życia.