Bp Kiernikowski odwiedził Szpital Specjalistyczny w Legnicy
Tuż przed świętami Bożego Narodzenia biskup legnicki Zbigniew Kiernikowski odwiedził Oddział Medycyny Paliatywnej Legnickiego Szpitala Specjalistycznego w Legnicy. Podczas tego spotkania, które odbyło się w środę 20 grudnia, Ksiądz Biskup spotkał się z personelem oddziału, pacjentami i ich rodzinami. Wraz z dyrektor szpitala, lekarzem kierującym oddziałem, pielęgniarkami i opiekunkami bp Zbigniew odwiedził poszczególne sale oddziału, gdzie rozmawiał z chorymi, udzielił im błogosławieństwa.
Była to szczególna wizyta, pełna wzruszeń, a nawet łez, które spływały po policzkach członków rodzin pacjentów, których w salach nie brakowało. Ksiądz Biskup również im udzielał błogosławieństwa. Dodawał także otuchy na trudne chwile spędzane przy łóżku ciężko chorych. Ta wizyta miała szczególnie znaczenie, zwłaszcza teraz, w przedświątecznym czasie, bowiem większość pacjentów tego oddziału Święta Bożego Narodzenia spędzi w łóżku szpitalnym.
- Takie spotkania organizujemy praktycznie, co roku. Mają one szczególny wymiar zwłaszcza dla naszych pacjentów – mówi Grażyna Majewska-Kaźmierczak, pielęgniarka oddziałowa. Nasi pacjenci z niecierpliwości czekają na wizytę Księdza Biskupa i ciągle dopytują, kiedy ona nastąpi. Jest to dla nich coś nowego i radosnego – dodaje pielęgniarka oddziałowa.
Wizyta w placówce medycznej była również okazją do złożenia życzeń świątecznych. Na zakończenie bp Kiernikowski podziękował wolontariuszom i pracownikom hospicjum za ich trudną, ale jakże potrzebną pracę.
2017-12-20 18:56
Ocena:+10Podziel się:
Reklama
Wybrane dla Ciebie
Bp Kiernikowski: nawrócenie to przylgnięcie do Jezusa
„W Wielkim Poście nie chodzi tylko o jakąś poprawę, chodzi o nawrócenie, o przylgnięcie do Chrystusa” – powiedział biskup legnicki Zbigniew Kiernikowski podczas Mszy św. rozpoczynające Wielki Post.
W Środę Popielcową w południe do legnickiej katedry przybył także biskup pomocniczy Marek Mendyk, przełożeni i wykładowcy seminarium duchownego, klerycy oraz rzesza wiernych.
Proszę o inny zestaw pytań! OK, żartowałam! Odpowiem na to pytanie, choć przyznaję, że się go nie spodziewałam. Wiesz... Gdyby tak patrzeć na mnie tylko przez pryzmat znaczenia mojego imienia, to z pewnością odpowiedziałabym twierdząco. Wszak imię to wywodzi się z greckiego przymiotnika hagné, który znaczy „czysta”, „nieskalana”, „doskonała”, „święta”.
Obiektywnie patrząc na siebie, muszę powiedzieć, że naprawdę jestem kobietą wrażliwą i odpowiedzialną. Jestem gotowa poświęcić życie ideałom. Mam w sobie spore pokłady odwagi, która daje mi poczucie pewnej niezależności w działaniu. Nie narzucam jednak swojej woli innym. Sądzę, że pomimo tego, iż całe stulecia dzielą mnie od dzisiejszych czasów, to jednak mogę być przykładem do naśladowania.
Żyłam na przełomie XIII i XIV wieku we Włoszech. Pochodzę z rodziny arystokratycznej, gdzie właśnie owa doskonałość we wszystkim była stawiana na pierwszym miejscu. Zostałam oddana na wychowanie do klasztoru Sióstr Dominikanek. Miałam wtedy 9 lat. Nie było mi łatwo pogodzić się z taką decyzją moich rodziców, choć było to rzeczą normalną w tamtych czasach. Później jednak doszłam do wniosku, że było to opatrznościowe posunięcie z ich strony. Postanowiłam bowiem zostać zakonnicą. Przykro mi tylko z tego powodu, że niestety, moi rodzice tego nie pochwalali.
Następnie moje życie potoczyło się bardzo szybko. Założyłam nowy dom zakonny. Inne zakonnice wybrały mnie w wieku 15 lat na swoją przełożoną. Starałam się więc być dla nich mądrą, pobożną i zarazem wyrozumiałą „szefową”. Pan Bóg błogosławił mi różnymi łaskami, poczynając od daru proroctwa, aż do tego, że byłam w stanie żywić się jedynie chlebem i wodą, sypiać na ziemi i zamiast poduszki używać kamienia. Wiele dziewcząt dzięki mnie wstąpiło do zakonu. Po mojej śmierci ikonografia zaczęła przedstawiać mnie najczęściej z lilią w prawej ręce. W lewej z reguły trzymam założony przez siebie klasztor.
Wracając do postawionego mi pytania, myślę, że perfekcjonizm wyniesiony z domu i niejako pogłębiony przez zakonny tryb życia można przemienić w wielki dar dla innych. Oczywiście, jest to możliwe tylko wtedy, gdy współpracujemy w pełni z Bożą łaską i nieustannie pielęgnujemy w sobie zdrowy dystans do samego siebie.
Pięknie pozdrawiam i do zobaczenia w Domu Ojca!
Z wyrazami szacunku -
Polonia w Kanadzie to licząca się społeczność; jesteśmy dziś w NATO także dzięki jej wsparciu - mówił w piątek w Vancouver prezydent Andrzej Duda. Prezydent składa wizytę w Kanadzie, w piątek w Vancouver spotkał się z przedstawicielami Polonii.
Prezydent zwracał uwagę, że według szacunków, około 20 mln Polaków żyje dziś poza granicami Polski, z czego w Kanadzie mieszka ponad milion z nich. Jak mówił, ci, którzy czują się częścią polskiej wspólnoty mają często różne poglądy, są różnej wiary. "Jednak łączy nas to, że Polska jest jedna, że nasze korzenie są jedne i nasza pamięć historyczna jest jedna" - mówił Andrzej Duda.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
