2017-06-08 11:29

Barbara Gajda-Kocjan
Edycja małopolska 24/2017, str. 8

– Słowo jest rzeczywistością dynamiczną. Słowo jest czymś, co się wydarza właśnie. Słowo jest aktualne. Rozgrywa się między osobami – podkreślał bp dr hab. Grzegorz Ryś w wystąpieniu poświęconym „Uzdrawiającej mocy Słowa Bożego”. 24 maja w Uniwersyteckim Szpitalu Dziecięcym w Krakowie-Prokocimiu miała miejsce XXVII sesja naukowa z cyklu „Etyka w medycynie”

Konferencji towarzyszyło hasło: „Słowo, które leczy”. Znaczenie terapeutyczne słowa, jego moc budzącą nadzieję oraz odpowiedzialność za to, co przekazywane jest choremu i jego bliskim, rozważali w perspektywie teologicznej bp dr hab. Grzegorz Ryś i kapelan szpitala ks. dr hab. Lucjan Szczepaniak SCJ. W perspektywie medycznej – kardiochirurg prof. Janusz Skalski, pedagogicznej – mgr Ewa Stadtmüller, a psychologicznej – mgr Magdalena Wasztyl-Szczerbowska. Sesję moderowała prof. Bogumiła Milewska-Bobula z Warszawy.

Wypowiedzieć problem

Bp Ryś zwrócił uwagę, jak ważną rolę w chrześcijaństwie pełni słowo. – Muzułmanie chrześcijaństwo nazywają religią księgi. My jesteśmy religią słowa. Księga jest bardzo ważna, ale tysiąc razy ważniejszy jest moment, w którym księga odczytywana staje się słowem – zaznaczył duchowny. Poruszył ponadto problem dzisiejszych czasów, w których każdy chce mówić, ale nie toczy się rozmowa. Podał przykład dowolnego programu publicystycznego, gdzie rozmówcy nie potrafią ze sobą rozmawiać, a jedynie wygłaszać swoje tezy. – Mówienie nie przekłada się na rozmowę. Nie ma słuchania. Dla nas, chrześcijan, to jest rzecz fundamentalna, bo Paweł pisze w Liście do Rzymian, że wiara rodzi się ze słuchania – dodał Hierarcha i przytoczył fragmenty z Pisma Świętego: z Dziejów Apostolskich, Ewangelii św. Marka, Ewangelii św. Jana i św. Łukasza, które ukazują uzdrawiającą moc słowa Jezusa.

Prelegent nawiązał m.in. do historii uzdrowienia opętanego z Gerazy. Jak podkreślił duchowny, w tym wypadku leczy nie tylko słowo, które się słyszy, ale również to, które się wypowiada. Jezus pyta opętanego: „Jak ty masz na imię?”. On odpowiada: „Legion, bo nas jest wielu”. – Bardzo trudnym momentem w spotkaniu z kimś, kto jest chory, albo z kimś, kto ma poważny duchowy problem, jest doprowadzenie go do tego, żeby chciał go wypowiedzieć. Ale jeśli go wypowie, to już właściwie jest zaleczony. Tu jest niesłychanie istotne wyczucie tego, który rozmawia z człowiekiem chorym, z człowiekiem, który cierpi. Stworzyć mu taką przestrzeń bezpieczną, żeby wreszcie mógł swój problem wypowiedzieć. Na to potrzeba nieraz wiele czasu, wiele taktu i prawdziwego zainteresowania człowiekiem, bo inaczej nie wypowie on swego problemu – wyjaśnił bp Grzegorz. Dodał również: – Słowo Jezusa jest leczące nie tyle z racji na swoją treść. „Nowe słowo z mocą” – takie mieli doświadczenie ludzie, którzy słuchali słowa Jezusa. Dlaczego jest mocne? Bo spójne z Jego własną Osobą. Spójność słowa z Osobą nadaje słowu moc – podsumował Biskup.

Znak współczucia

Inicjatorem i organizatorem sesji etycznych, które odbywają się cyklicznie od 1999 r., jest ks. Lucjan Szczepaniak, z wykształcenia lekarz, wspierany przez zespół pracowników szpitala. Myślą przewodnią tych konferencji, jak sam mówi, jest nauczanie św. Jana Pawła II, który zawsze przypominał, że służba choremu nie może polegać jedynie na zewnętrznej aktywności, lecz powinna stać się „konkretnym znakiem współczucia, z jakim Bóg pochyla się nad cierpieniem ubogich, oczekując od każdego, aby otworzył serce na dramaty tych, którzy zmagają się z trudnościami”.

Do podzielenia się swoją wiedzą i doświadczeniem w rozwiązywaniu najtrudniejszych problemów, napotykanych przez lekarzy i ich współpracowników w opiece nad ciężko chorym dzieckiem, zapraszani są specjaliści z różnych dziedzin naukowych. Materiały pokonferencyjne opracowywane są w formie „Bioetycznych Zeszytów Pediatrii”.

Więcej informacji o bieżących wydarzeniach w archidiecezji krakowskiej znajdziesz na: www.niedziela.pl, w zakładce „Niedziela Małopolska”.

2018-07-13 09:25

azr (TV2000/KAI) / Rzym

Wkrótce do grona osób wyniesionych na ołtarze w Kościele katolickim może dołączyć pierwsza "święta narzeczona", Włoszka Sandra Sabattini, która w wieku 22 lat zmarła w wyniku obrażeń po wypadku samochodowym. W tym tygodniu upublicznione zostało świadectwo mężczyzny, który miał zostać cudownie uzdrowiony za wstawiennictwem pochodzącej z Włoch młodej kobiety, którą papież Franciszek wyniósł w tym roku do godności Czcigodnej Służebnicy Bożej.

O niewytłumaczalnym medycznie przypadku uzdrowienia, które miało dokonać się za wstawiennictwem Sandry Sabattini, opowiedział na antenie telewizji TV2000 Stefano Vitali, który 10 lat temu zmagał się z chorobą nowotworową. Dla mężczyzny, u którego zdiagnozowano raka jelit, rokowania lekarzy były pesymistyczne: dawano mu 6 do 12 miesięcy życia. Skierowano go na operację. W wieczór poprzedzający operację, na szpitalnym korytarzu zjawił się przed nim ks. Oreste Benzi, założyciel i duszpasterz Wspólnoty Papieża Jana XXIII, do której należała Sandra Sabattini. Sam Vitali był w przeszłości sekretarzem kapłana. Ks. Oresti zapewnił mężczyznę, że powierzył go wstawiennictwu Sandry, a całą wspólnotę zmobilizował do modlitwy.

Dalszą część historii opowiedział na antenie TV2000 prof. Alberto Ravaioli, ordynator oddziału onkologicznego szpitala, w którym operowano Stefano Vitaliego. Po trzymiesięcznej kuracji, zaordynowanej po zabiegu operacyjnym, stan zdrowia mężczyzny nie nosił znamion jakiejkolwiek przebytej choroby nowotworowej. Zjawisko, z punktu widzenia medycyny, niewytłumaczalne.

"W branżowej terminologii nazywamy to całkowitą remisją kliniczną choroby, do tego stopnia, że w ciągu trzech miesięcy markery nowotworowe wróciły do normalnego poziomu. Z punktu widzenia klinicznego, nowotwór zniknął" - mówił onkolog, podkreślając, że w jego wieloletniej karierze medycznej jest to jedyny przypadek całkowitego cofnięcia się choroby, z jakim się spotkał.

"Odkąd zacząłem wracać do zdrowia, zawsze towarzyszyło mi poczucie pokoju, oczyszczenia, zmiany, stałem się zupełnie nowym Stefano" - dodał Vitelli. Jego przypadek jest obecnie przedmiotem badań watykańskiej komisji medycznej.

Alessandra Sabattini, nazywana przez bliskich Sandrą urodziła się we włoskim Riccione 19 sierpnia 1961 r. W wieku czterech lat zamieszkała, wraz z rodzicami i młodszym bratem na plebanii w parafii, w której proboszczem był jej wuj. Od młodości cechowała ją wielka pobożność. Wielokrotnie spędzała nocy na adoracji Najświętszego Sakramentu w kaplicy domu parafialnego. W wieku 12 lat poznała ks. Oresta Benziego, założyciela Wspólnoty Papieża Jana XXIII (Comunità Papa Giovanni XXIII), która troszczyła się o osoby niepełnosprawne i uzależnione. Sandra zaangażowała się w działalność wspólnoty i pod wpływem tego doświadczenia zdecydowała na studia medyczne. Jeszcze jako nastolatka poznała Guido Rossiego, z którym się zaręczyła, a po ślubie planowała wspólny wyjazd na misje do Afryki. 29 kwietnia 1984 r., gdy wysiadała z samochodu, udając się na spotkanie wspólnoty na oczach narzeczonego została potrącona przez samochód. Po trzech dniach walki o życie, zmarła w szpitalu 2 maja 1984 r. w wieku niespełna 23 lat.

Za sprawą ks. Benziego bardzo szybko stała się wzorem do naśladowania dla swoich rówieśników. Kapłan został też promotorem jej procesu beatyfikacyjnego, który odbywał się na szczeblu diecezjalnym od 27 września 2006 r. do 6 grudnia 2008 r. 6 marca br. papież Franciszek zatwierdził dekret wynoszący Sandrę Sabattini do godności Czcigodnej Służebnicy Bożej.

2018-07-15 18:07

pb / Watykan (KAI)

Do czytana Ewangelii przez pięć minut dziennie zachęcił papież Franciszek w swoim dzisiejszym wpisie na Twitterze.

Spróbuj czytać Ewangelię co najmniej pięć minut dziennie. Zobaczysz, że zmieni to twoje życie - napisał Ojciec Święty.