Tornielli przypomina, że komisja, której przewodniczy kard. Camillo Ruini, a w której skład wchodzą także dwaj Polacy – o. Zdzisław Kijas OFM Conv oraz ks. prał. Krzysztof Nykiel spotkała się 17 razy. Przeanalizowała całą dokumentację złożoną w Watykanie, w parafii w Medjugorie a także w archiwach tajnych służb byłej Jugosławii. Przesłuchała wszystkich wizjonerów i świadków, a w 2012 roku odbyła wizję lokalną w Medjugorie.

Komisja wskazała na wyraźną różnicę między pierwszymi objawieniami, a dalszym rozwojem tego zjawiska. Postanowiła wypowiedzieć się oddzielnie na temat pierwszych siedmiu domniemanych objawień, które miały miejsce między 24 czerwca a 3 lipca 1981 roku, a tym wszystkim, co wydarzyło się później. Członkowie i eksperci wyrazili opinię pozytywną o nadprzyrodzonym charakterze pierwszych objawień (13 głosów za, 1 przeciw, 1 wstrzymany). Stwierdzili, że siedmioro wizjonerów było psychicznie normalnych, objawienie przyjęli z zaskoczeniem, a w tym co opowiadali na temat widzenia nie widać wpływów zewnętrznych. Wytrwale opowiadali to, co widzieli, pomimo zaaresztowania przez policję i grożenia im śmiercią. Komisja odrzuciła również hipotezę demonicznego pochodzenia objawień.

Jeśli chodzi o drugą fazę objawień Komisja zauważyła poważne ingerencje spowodowane konfliktem między biskupem i franciszkanami z parafii, a także faktem, że objawienia zapowiedziane i zaprogramowane dla poszczególnych wizjonerów, a nie dla grupy są kontynuowane z powtarzającymi się przesłaniami. Mają one miejsce nadal, pomimo, że dzieci powiedziały, iż będą miały koniec, do czego jednak nie doszło.

Komisja głosowała w dwóch etapach. Po pierwsze biorąc pod uwagę duchowe owoce Medziugorja, ale pomijając zachowanie wizjonerów. 3 członków i 3 ekspertów opowiedziało się za skutkami pozytywnymi, 4 członków i 3 ekspertów – wskazało na skutki mieszane, ale przeważnie pozytywne, a pozostałych trzech członków na skutki mieszane, zarówno pozytywne jak i negatywne. Uwzględniając natomiast oprócz owoców duchowych także zachowanie wizjonerów 8 członków i 4 ekspertów uważa, że nie można się wypowiedzieć, natomiast dwóch członków głosowało przeciwko nadprzyrodzonemu charakterowi tej drugiej części domniemanych objawień.

Komisja wskazała, że wizjonerzy z Medjugorie nigdy nie byli w dostatecznym stopniu wspierani duchowo i od dawna nie stanowią jednej zwartej grupy. Opowiedziała się także za zniesieniem zakazu organizowania pielgrzymek do tego sanktuarium (13 na 14 obecnych) i za ustanowieniem w Medjugorie urzędu zależnego od Stolicy Apostolskiej oraz przekształceniem parafii w sanktuarium papieskie. Tornielli zaznacza, że decyzja ta byłaby podyktowana względami duszpasterskimi –opieką nad milionami przybywających pielgrzymów oraz pragnieniem uniknięcia powstawania „Kościołów paralelnych”, a także jasności co do spraw ekonomicznych. Nie oznaczałoby to uznania nadprzyrodzonego charakteru objawień.

Według informacji podanych przez Torniellego Kongregacja Nauki Wiary, którą kieruje kard. Gerhard Ludwig Müller wyraziła wątpliwości co do tego zjawiska, a także relacji komisji kard. Ruiniego, uważanej za autorytatywny wkład, który trzeba skonfrontować z innymi opiniami i dokumentami. W 2016 kwestię tę poruszono podczas comiesięcznej sesji (tzw. feria quarta). Każdy z jej członków otrzymał tekst relacji Komisji Ruiniego, ale także inne materiały znajdujące się w posiadaniu Kongregacji Nauki Wiary. Podczas spotkania poproszono członków o wypracowanie swojego stanowiska. Ojciec Święty poprosił, aby opinie te przesłano bezpośrednio do niego i to nastąpiło.

Papież Franciszek po zapoznaniu się z relacją komisji kard. Ruiniego oraz opiniami członków Kongregacji Nauki Wiary podjął decyzję o powierzeniu abp. Henrykowi Hoserowi misji „specjalnego wysłannika Stolicy Apostolskiej”, celem zyskania głębszej znajomości sytuacji duszpasterskiej w Medjugorie, a zwłaszcza potrzeb wiernych przybywających tam z pielgrzymkami, aby zaproponować ewentualne inicjatywy duszpasterskie na przyszłość. „Do końca lata bieżącego roku abp Hoser przekaże rezultaty swojej pracy, a papież podejmie decyzję” – kończy swój tekst Andrea Tornielli.